«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Ενθύμια τρένα




Στην Όλγα που ονειρεύεται «…ένα πατρικό με αναμνήσεις και ενθύμια…»



Μεγάλωσα μέσα στα τρένα
Πρωτο-περπάτησα πάνω στις ράγες
κοντά σ’ ένα φυλάκιο σε μια ισόπεδη διάβαση
Τις πρώτες λέξεις που έμαθα ήταν «στρωτήρα», «στριφόνια», «Γερμανέζα» «Γιαπωνέζα», «Δρεζίνα»
Έμαθα τους αριθμούς από τα δρομολόγια
«το 305 έχει καθυστέρηση» ή «θα κάνει διασταύρωση με το 303 στη Γαστούνη»
Έμαθα να μιλώ με κώδικές
χτυπώντας τα σύμβολα του Mors, στον παλιό τηλέγραφο του Κοσμά

Η εναλλαγή των βαγονιών ήταν παιχνίδι
Πηδούσα πάνω τους και ταξίδευα,...
Σε κοντινούς προορισμούς στην αρχή
Σε πιο μακρινούς αργότερα
Καθώς είχα γίνει φίλος με τους μηχανοδηγούς,
τους προϊσταμένους αμαξοστοιχίας,
τους κλειδούχους,
τους εργάτες γραμμής, τους αρχιεργάτες,
τους εργοδηγούς,...

Είχα μάθει να τα ακούω,
να τα ξεχωρίζω από μακριά
να καταλαβαίνω τους αναστεναγμούς τους,
και να νιώθω το φορτίο που κουβαλούσαν
από τη ράθυμη βραδυπορία τους,…


Τα τρένα περνούσαν,
γρήγορα και τα χρόνια

Μεγάλωναν, μεγάλωνα

Συνέχιζα να παίζω μαζί τους,…

Φορούσα το κόκκινο πηλίκιο του σταθμάρχη
και τους έκανα σινιάλο να ξεκινήσουν,…

Έφταναν, έκαναν μανούβρες και ξεκινούσαν κάθε μέρα
πάντα καθυστερημένα, αλλά πάντα στην «ώρα τους»,…

Έτσι έκλεισε μέσα σε μια στιγμή μια όμορφη εποχή 15 χρόνων,…


Έπειτα ήρθε ένα μεγάλο φανταχτερό τρένο, ξένο
Πρώτη φορά σταματούσε στο μικρό σταθμό μας

Ανέβηκα

Για λίγο είπα,… να παίξω
Και δε γύρισα ποτέ πίσω

Τώρα γερνάω μακριά από τα τρένα και τους σταθμούς

Στον άδειο σταθμό
Μόνο ο Σταθμάρχης έχει μείνει,
μετράει τα ένσημα για τη σύνταξη

Χωρίς εκδοτήρια
Χωρίς εισιτήρια
Χωρίς ταξιδιώτες
Χωρίς δρομολόγια


Μόνο μ’ έναν επιβάτη

μηχανικά κοιτάζει συνέχεια το ρολόι του
μάταια πασχίζει να το συγχρονίσει με το μεγάλο σπασμένο ρολόι του σταθμού
ολοένα τακτοποιεί τη βαριά βαλίτσα του

άδεια είναι όμως,….

..........................................


MusicPlaylistRingtones
Create a MySpace Playlist at MixPod.com


12 σχόλια:

  1. σταθμοί χωρίς επιβάτες για τρένα με ξεχασμένους προορισμούς...

    άδειες αποσκευές για το πουθενά και μια ζωή μετρημένη...

    και σαν αποφασίσουμε να φύγουμε...πάντα πίσω θαρρείς κοιτάμε...

    κι όμως...μπροστά είναι οι ταχύτητες μα θέλουν εκπαιδευμένους οδηγούς...

    και επιβάτες...χωρίς βαλίτσες...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ωραία στα παλιά βαγόνια
    Μέσα στους παλιούς σταθμούς
    Εκεί στα σταματημένα ρολόγια,…
    Στους ανεξόφλητους λογαριασμούς

    Κι είναι ωραία να είσαι επιβάτης χωρίς βαλίτσες
    Είναι ευχή
    Είναι κατάρα
    Είναι προοπτική;
    Καλημέρα καλή μου Νεράιδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βασίλη γλυκέ μου φίλε,
    δεν υπάρχουν πολλά λόγια για σχόλια

    είναι έξοχο αυτό που έγραψες!

    ακόμη και στα "διασκευασμένα" σημεία του

    σε φιλώ πολύ
    σου στέλνω αγκαλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με πήγες πίσω σε άλλες εποχές.
    Τώρα βλέπω πολλούς σταθμούς έρημους, χωρίς επιβάτες, χωρίς αποσκευές. Τα κτήρια όλων των σταθμών με μια αρχιτεκτονική σε μεταθέτει σε μέρες που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Επίσης μου θύμισες τα τραίνα του φίλου ζωγράφου Μαυρομάτη από τη Θεσσαλονίκη. Μια ζωή τραίνα να ζωγραφίζει τραίνα άλλων καιρών,άλλων στιγμών.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλή μου Φαίδρα
    Καλημέρα
    Ξέρω ότι είσαι επιεικής,…
    Και σ’ ευχαριστώ και για αυτό,…
    Είναι δύσκολο για μένα αλλά το παλεύω
    Μου αρκεί ότι μ’ αυτά που διαβάζω μαθαίνω
    Τα όρια έχουν αλλάξει και τα κριτήρια
    Θέλω να γίνω πιο αυστηρός με τον εαυτό μου
    Δεν τα καταφέρνω πάντα,… μου ξεφεύγει καμιά φορά έτσι ασυγκράτητος που είναι
    Αλλά τον επαναφέρω
    Είπαμε ότι τουλάχιστον θα γίνω καλύτερος Μαθηματικός
    _και το πιστεύω αυτό.

    Σε κάθε περίπτωση θέλω να σ’ ευχαριστήσω ξανά
    Για τη μητρική στοργή με την οποία «διαβάζεις» αυτά τα μικρά μου
    «στρατιωτάκια» πριν τα οδηγήσω στον όλεθρο και γιατί με βοηθάς αυτό που έκανα χρόνια, από ανάγκη και μόνο,
    Να το κάνω τώρα πιο όμορφα και με έναν επιπλέον σκοπό,…

    Οι ράγες μας συναντήθηκαν σε μια τυχαία διασταύρωση, ρημαγμένες
    Οι δικές μου κατακερματισμένες,… «τα διασκευασμένα σημεία»
    Κι είναι Νοέμβρης
    Ξέρεις ότι τώρα μήνα Νοέμβρη οι ράγες είναι παγωμένες, σε διαρκή συστολή

    Κι όμως οι δικές μας φλέγονται

    Καλημέρα κοριτσάκι
    Και φύγε σε παρακαλώ απ’ τις ράγες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι Σταθμοί
    Αχ οι Σταθμοί Σοφία μου
    Είχαν όλοι μια πανομοιότυπη αρχιτεκτονική
    Αλλά ήταν όλοι υπέροχοι και μερικοί παραμένουν,…
    Ακόμα και κάτι πολύ μικροί κι άσημοι
    Τους ήξερα όλους απ’ έξω στη διαδρομή Αμαλιάδα-Αθήνα
    Ήξερα τη μυρωδιά τους, τα φώτα τους
    Τους ξεχασμένους τύπους που κουβαλούσαν στα παγκάκια τους
    Και κάθε φορά που ερχόταν η στιγμή να ταξιδέψουμε με το τραίνο
    _Αχ τι όμορφα είναι να το γράφεις το τραίνο με «αι» θαρρείς και έχει περισσότερα βαγόνια_
    Κάναμε με την αδερφή μου, την αγαπημένη μου Σταυρούλα, μεγάλη χαρά και στη διαδρομή ατέλειωτο παιχνίδι «ποιος είναι ο επόμενος; ποιος ακολουθεί μετά;,…»
    Υπέροχα χρόνια,…

    Τώρα βέβαια τα δρομολόγια έχουν μειωθεί
    Κι κανείς μας δεν ταξιδεύει με το τραίνο,…

    Καλή σου Μέρα εύχομαι Σοφία μου

    Και εύχομαι σήμερα ο «βραδινός άνεμος» να φυσήξει πρίμα και να πάνε όλα καλά στην όμορφη εκδήλωση που ετοιμάσετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλό μεσημέρι Βασίλη μου. Δεν ξέρω πως γίνεται κάποιες φορές να ξεχυλίζεις από οργή και κάποιες άλλες να είσαι τόσο τρυφερός, να φέρνεις δάκρυα από το *τίποτα* που όμως άλλους αγγίζουν και συγκινούν.
    Μου θύμισες την δική μου αδελφή, Σταυρούλα και εκείνη τη λένε, άσε με από εδώ να της πω πόσο την αγαπώ. Τι κι αν μας χωρίζουν 500 χιλιόμετρα την έχω πάντα δίπλα μου.
    Ναι Βασίλη μου τα τραίνα με "αι" για νάναι περισσότερα θαρρείς τα βαγόνια. Όσο για το βράδυ σ' ευχαριστώ. Θα φροντίσω αυτό που έγραψα να το μοιραστώ με τους καλούς μου φίλους και εκεί αλλά κι εδώ μέσα από την ιστοσελίδα μου. Φυσικά η γνώμη σου μ' ενδιαφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πως γίνεται κάποιος να’ ναι ταυτόχρονα τόσο σκληρός
    Και τόσο τρυφερός κι ευάλωτος δεν ξέρω ούτε εγώ για να σου πω Σοφία μου
    Κι όσο για τα Ενθύμια τρένα,..
    Κάθε φορά που το διαβάζω κλαίω,…

    Βλέποντας και τη Μαρία μου και το Γιώργο της ,…

    Τέλος πάντων ,…

    Όλα θα πάνε καλά απόψε
    Περιμένω με ανυπομονησία να διαβάσω όσα έγραψες για την παρουσίαση

    Καλό Ποιητικό Βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. κι αν έχεις άδεια βαλίτσα, μην ξεχνάς πως ο δικός σου "σταθμός" ποτέ δεν είναι άδειος.θα μου πεις, όλοι εσείς περαστικοί είστε.μα κάθε στιγμή προχωράμε μ'αυτό που έχουμε.το ξέρεις πρώτος απ'όλους.
    προχωράμε λοιπόν.

    μήτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το ξέρω σύντροφε Μήτσο
    Και βέβαια προχωράτε μ’ αυτό που έχετε
    έτσι γίνεται πάντα
    αφού κανείς δεν είναι αναντικατάστατος
    στη μάχη
    και χαίρομαι που είσαι ένας απ’ αυτούς που προχωρούν
    κι έτσι μπορώ να ελπίζω ακόμα,…

    όταν το χέρι κάθε φορά σηκώνεις να πάρεις το λόγο
    όταν σημαδεύεις την απόφαση
    με μάτι καθάριο κι αλάθητο
    και μια καινούργια ριπή σκίζει τον ουρανό
    και μια καινούργια ρωγμή
    βαθαίνει
    ησυχάζω κι αντέχω,…
    όταν κάθε φορά εσύ μελετάς τη θεωρία μας
    ένα ακόμα σαθρό θεμέλιο τούτου του εποικοδομήματος
    λασκάρει,…
    όταν κάθε φορά αντιστέκεσαι βουρκώνω από περηφάνια και πόνο
    κι ας ξέρω,…

    και χαίρομαι που με κρίνεις
    που απορρίπτεις την υποστολή της μικρής σημαίας μου

    αυτή άλλωστε είναι η μικρή τελευταία ελπίδα που μου απέμεινε
    και χαίρομαι που τα πρώτα δειλά σου βήματα έγιναν εδώ
    στον μικρό και σφαλισμένο σταθμό,…

    όσο για τους δικούς μου σταθμούς, ρήμαξαν
    κι επιστροφή πίσω δεν υπάρχει,…


    ξέρω ότι μπορεί να έχω λάθος
    έχω λάθος
    μικροαστικές βιασύνες,…
    αλλά μην ξεχνάς

    «Το ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι καλύτερος από τον μακρύ, κανένας δεν το ΑΡΝΙΕΤΑΙ!!
    Όμως αν τον ξέρεις και δεν μπορείς να μας τον δείξεις την σοφία σου τι να την κάνουμε; Σύντροφε
    ΣΟΦΟΣ ΝΑ’ ΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!!!» Μ. Μπρεχτ

    Βέβαια ξέρεις ότι θα περιμένω
    Πιστός στους όρκους αίματος που δε σβήνουν
    Πιστός στο άσβεστο Μίσος
    Πιστός στη αγάπη για τον άνθρωπο
    Πιστός πάντα στη μεγαλύτερη ανατροπή της ανθρωπότητας

    Και όποιος πρώτος, τον άλλον, ποτέ χρειαστεί
    Ξέρουμε κι οι δυό ότι θα δηλώσουμε παρών
    «με το όπλο παραπόδα,…»

    Σ’ αγαπάω πολύ
    Σου στέλνω τη βαθιά μου εκτίμηση
    και τη σκέψη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. candy καλώς ήρθες στο Non Mollare Mai
    Και καλό ταξίδι,…
    Ετοίμασε τις μηχανές και
    στο τετραδιάκι σας γράψε τα δρομολόγια,…
    Ξεκινάμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»