«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

ΠΟΛΕΜΟΣ




Η Βία στη βία της κάθε εξουσίας είναι το πρώτο ανθρώπινο αντανακλαστικό του ικανού για τη Νέα Ζωή
Όπως και η σατέν ουδετερότητα το καταφύγιο των ανίκανων






Ε!!! Ποιητές !!!
Πρέπει κάποιος κάποτε να σας πει

Το άσπρο δεν είναι για όλους άσπρο
Δεν υπάρχει ουδέτερο άσπρο
Ο πόνος δεν είναι πόνος για όλους
Δεν υπάρχει ουδέτερος πόνος
Η βία δεν είναι βία για όλους
Δεν υπάρχει ουδέτερη βία
Ο κουκουλοφόρος δεν είναι κουκουλοφόρος για όλους
Δεν υπάρχει ουδέτερος κουκουλοφόρος
Ο αστυνομικός δεν είναι αστυνομικός για όλους
Δεν υπάρχει ουδέτερος αστυνομικός
Ο αστυνομικός είναι κρατικός υπάλληλος
Ο κουκολοφόρος είναι κρατικός υπάλληλος
Ο δολοφόνος είναι κρατικός υπάλληλος
Ο δικηγόρος είναι κρατικός υπάλληλος
Ο δικαστής είναι κρατικός υπάλληλος
Ο τραπεζίτης είναι κρατικός υπάλληλος

Δεν υπάρχει ουδέτερος κρατικός υπάλληλος

Ο αστυνομικός γα παράδειγμα
Φυλάει από τους μικρούς κλέφτες
Τους μεγάλους κλέφτες
Ο κουκουλοφόρος στέκεται στη ίδια τη μεριά με τον αστυνομικό
Ρόλους έχουν διαφορετικούς
Ο ένας σπάει τη βιτρίνα με τα μωβ, κίτρινα και πράσινα όνειρα του τραπεζίτη
Ο άλλος σπάει το κεφάλι των 15- χρονων
Ο πόνος που γεμίζει την ψυχή
Των εξωγήινων ανθρώπων
Είναι ευχαρίστηση και μαγκιά
Στο κουφάρι των ανθρωποειδών με στολή ή όχι
Το άσπρο
Για άλλους είναι κράνος προφύλαξης
Από τα ανθρώπινα συναισθήματα
Και για άλλους άσπρη πρέσα

Ε!! Ποιητές!!
Είναι τόσο Απλό
Δεν χρειάζεται το αιγαίο του Ελύτη
Ή η το μακρονήσι του Ρίτσου
Για να το καταλάβετε
Είναι απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας
Και ποιητικής συνθετικής

Κι ο Ποιητής
Δεν είναι ποιητής γι όλους
Δεν υπάρχει ουδέτερος ποιητής

Σ’ αυτή τη ζωή θα είσαι μ’ αυτούς ή με τους άλλους

Ακόμα κι όταν νομίζεις ότι δεν είσαι με κανέναν
Και βάζεις και βράζεις στο ίδιο καζάνι
Την ανθρώπινη ζωή
Με τις βιτρίνες το πνεύμα των χριστουγέννων
Και τον καλοκάγαθο καταστηματάρχη του «φίλου» μου του Τσίπρα
Τότε νομίζεις ότι είσαι ουδέτερος

Ε! Ποιητή

Αλλά ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ!!!!
……………………………………….
Το κείμενο γράφτηκε σαν σχόλιο στην ανάρτηση
Του φίλου Δημήτρη Μουζάκη ΑΓΩΝΑΣ
http://soulforpoetry.blogspot.com/2008/12/blog-post_13.html



MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com






37 σχόλια:

  1. "Οι πιο ζεστοί πυρήνες της σκέψης μου ανενεργοί μέσα σε παγωμένες λέξεις.Στο ψύχος της φόρμας.Τα μάτια μου έχουν αρχίσει να παίρνουν την ουδετερότητα του ολιγόπιστου.Δεν ξέρουν τι βλέπουν.Δεν ξέρω τι θέλουν να δουν.Μου έχει μείνει ακόμα ένα αίσθημα πιστό.Εκείνο που μετράει η λιπόψυχη θέλησή μου.[...]
    Μάλλον δεν πιστεύω στο Θεό από την ευθεία οδό,αλλά από την αμφισβήτηση και την άρνησή του,από παντού.Από τη βλαστήμια.Τη βλέπω.Βρίζουν τη ζωή έτσι που καταντάνε τη σχέση τους μαζί της.Ο ενεστώτας αυτισμός τους κρύβει τον πανικό της φιλαυτίας τους.Δεν ηθικολογώ.Και σιχαίνομαι το τρίτο πληθυντικό.Με θλίβει η μιζέρια του.Δεν μου φταίει κανείς.Για μένα λέω.Δε δείχνουν να μπορούν τίποτα καλύτερο.Δεν μπορούν να ξεκινήσουν τίποτα καινούριο.Ψελλίζουν παράλυτα μονοσύλλαβα και γράφουν απονεκρωμένες κολακείες..."

    Μαζί.

    σου στέλνω τη σκέψη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασίλη, δεν ξέρω ποιον κανόνα λογικής χρησιμοποιείς βαφτίζοντας τη θέση

    "δεν πιστεύω στη βία"

    σατέν ουδετερότητα. Μήπως για σένα η λήψη θέσης (για να μην είναι ούτε σατέν ούτε ουδέτερη) πρέπει υποχρεωτικώς να είναι η υποστήριξη της βίας;

    Σε περίπτωση που δεν τις έχεις καταλάβει, ιδού συνοπτικά κάποιες θέσεις μου για τα γεγονότα των ημερών και γενικότερα:

    α) Οι Έλληνες ψηφοφόροι (που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ) έχουν όλο το περιθώριο να ψηφίσουν κατά βούληση στις εκλογές ό,τι νομίζουν, καταδικάζοντας κάθε μορφή κακοδιαχείρισης, κατάχρησης εξουσίας, κρατικής διαφθοράς (την οποία, άλλωστε, υφίστανται στο ΠΕΤΣΙ ΤΟΥΣ). Μολονότι, όμως, το "όλοι ίδιοι είναι" ακούγεται παντού από πολλά χείλη για τους κυβερνώντες, μολονότι έχουν ανακύψει άπειρα-ελλείψει καλύτερης λέξης-ζητήματα (δολοφονίες από περίστροφα κρατικών λειτουργών, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, διαφθορά) τα οποία έχουν δημιουργήσει και τις ανάλογες αντιδράσεις, εντούτοις οι κυβερνώντες επανεκλέγονται (πότε ο ένας και πότε ο άλλος με ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ πλειοψηφία).

    β) Το δίκαιο του ενός είναι το άδικο του άλλου. Παλιά ιστορία αυτή. Όταν κάποιος νομιμοποιεί τη βία ως τρόπο υπεράσπισης του δικαίου, υποχρεούται ΒΑΣΕΙ ΛΟΓΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, να τη νομιμοποιήσει για τα δίκαια όλων (όχι μόνο για τα δικά του δίκαια). Αυτό είναι το τελευταίο βήμα πριν τη ζούγκλα.

    γ) Είναι δικαίωμα σου, Βασίλη, να πιστεύεις ότι κάποιος νομιμοποιείται να σε σκοτώσει με μια αυτοσχέδια βόμβα ή να κάψει το σπίτι σου με μια άλλη επειδή οργίστηκε. Το δικαίωμά σου αυτό, όμως, δε συνεπάγεται ότι όλοι υποχρεούνται να συμμεριστούν τις απόψεις σου.

    δ) Τη δολοφονία, φίλε Βασίλη, ενός παιδιού με τα δώρα των Χριστουγέννων και ΤΟΥΣ ΑΡΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΘΕΑΜΑΤΩΝ δεν την εξομοιώνω ΕΓΩ. Σε περίπτωση που δεν παρακολουθείς τηλεόραση, θα σε πληροφορήσω ότι ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΗΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Και όχι μόνο αυτό:

    ΟΙ ΚΗΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ ΥΨΗΛΕΣ ΤΗΛΕΘΕΑΣΕΙΣ.

    Γνωρίζω ότι στα επιχειρήματά μου έχεις να αντιτάξεις μόνο το φανατισμό σου. Δε θα ξαναμιλήσω για το ζήτημα.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε!!!!!Βασίλη
    επειδη ετυχε να διαβασω το σχόλιο σου αμεσως μετα το δικο μου στο αναφερθέν μπλογκ και επειδή με πηραν και εμενα τα σκάγια
    θελω μονο να σου πω οτι οι κουκουλοφλώροι δεν σπάνε" τα ροζ κιτρινα πράσινα ονειρα του τραπεζιτη".
    Την Χώρα σου θελουν να δυαλύσουν προς το παρον.
    Και για Αυτήν οι καθε είδους Ποιητες είναι παντα ετοιμοι για ολα.
    Οχι για την "Σατεν Αλητεία".
    Οσο για τα θεματα της Βιας και τα συναφή τα ελυσαν οι Πρόγονοι μας για μας και για πολλούς άλλους.
    Στις Βάσεις αυτες ξεκινάμε και οχι της Ζιμπάπμουε.

    Μάνια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. «Δεν είναι να μάθεις , μόνο εκείνο που είσαι,
    είναι να γίνεις ότι ζητάει η ευτυχία του κόσμου
    να φτιάχνεις την ευτυχία του κόσμου.
    Σπίτι μας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εκείνο που έχουμε
    Είναι εκείνο ΠΟΥ ΧΤΙΖΟΥΜΕ.
    Δεν έχει τοίχους η χαρά!
    Δεν έχει χώρισμα η αγάπη.
    Ψωμάς του κόσμου, πιτσιλισμένος από το αλεύρι των άστρων και το αίμα των ανθρώπων, ζυμώνω την καρδιά μου, μες στη σκάφη του Ήλιου και φτιάχνω τα φαρδιά ψωμιά του τραγουδιού μου, να μην πεινάσει φως ο κόσμος…»

    Αγαπημένη μου Φαίδρα

    Μαζί,…

    Σ’ ευχαριστώ,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτρη
    Ίσως έπρεπε με τον ίδιο φανατισμό
    Να ετοιμάσεις και την δική μου απάντηση,…

    Όχι Δημήτρη δε θα απαντήσω με φανατισμό
    Ούτε το σχόλιο μου στην ανάρτηση σου περιείχε στοιχεία φανατισμού
    Ούτε υποστήριξης γενικά της βίας
    Έκανα μια προσπάθεια να φωτίσω τη στρατευμένη άποψη του καθενός
    Σου έγραψα γιατί πιστεύω στις αρχές που έχεις ως απαραβίαστες αναρτήσει στο Blog σου
    Μπορεί να διαφωνώ μαζί σου
    Και δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά νομίζω ότι ο διάλογος δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
    Βέβαια ο διάλογος δεν γίνεται με τελείες και παύλες ούτε με μια «προβοκατόρικη» προσπάθεια να με φέρεις σε αντιπαράθεση με άλλους αξιόλογους ανθρώπους που γράφουν στο blog σου
    Καλή η προσπάθεια αλλά έπεσες σε ύφαλο
    Είμαι παλιά καραβάνα σε τέτοια:
    Είναι δεδομένος ο Σεβασμός μου σε Ευγενικές Ψυχές και σε Αξιόλογους Ανθρώπους που με το δικό τους τρόπο μάχονται να απαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο, ακόμα κι αν διαφωνώ μαζί τους. Και βέβαια θεωρώ τον εαυτό μου πολύ μικρό για να τους κρίνω.

    Δεν καίω βιβλία εγώ Δημήτρη, μόνο τα διαβάζω,…ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ
    Δεν απονέμω τίτλους και παράσημα ( Η προσφώνηση Ε!! Ποιητές λειτουργεί σαν κραυγή απελπισίας,… άλλωστε υπάρχουν κι Άλλοι Ποιητές που συμφωνούν μαζί μου πάντα υπήρχαν,…)
    Δεν είμαι κάτοχος κανενός τίτλου παρά μόνο ίσως αυτού του: ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΥ Μαθηματικού
    Έχω την τύχη να μην ανήκω πουθενά, παρά μόνο στην ασημαντότητα μου
    Με έχουν τιμητικά διαγράψει όλοι από τα τεφτέρια τους
    Δεν περιμένω από κανέναν τίποτα
    Δεν ελπίζω στην εύνοια κανενός
    Δεν ανταλλάσσω φιλοφρονήσεις με θέσεις σε καμία επετηρίδα
    Δεν πυροβολώ ούτε οπλοφορώ
    Γράφω μόνο από ανάγκη ύπαρξης

    Τα υπόλοιπα τα αφήνω στους ειδικούς

    Με πόνο αφουγκράζομαι, αδέξια η αλήθεια είναι, τον φόβο και την αγωνία αξιόλογων ανθρώπων που έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό μπροστά σ’ αυτά τα γεγονότα, αλλά και με την προσπάθεια μερικών να τα τακτοποιήσουν όμορφα και πολιτισμένα όλα
    Νομίζω με τα παραπάνω που αναφέρεις για τις εκλογές και την τηλεόραση δεν απαντούν σε αυτά που έγραψα. Σε κανένα από αυτά
    Επίσης νομίζω ο τρόπος με τον οποίο βιάστηκες να κλείσεις κάθε συζήτηση και να με εκθέσεις σαν ιεροεξεταστή, αποδεικνύει το δικό σου φανατισμό,…

    Σε ακούω,…παρόλα αυτά με προσοχή
    Ξέρουμε όμως και οι δύο ότι δυστυχώς, ο Χρόνος δε γυρίζει πίσω
    Αυτή την ώρα που εμείς ανταλλάσσουμε απόψεις
    Η βροχή εισχωρεί βαθιά στο χώμα και κάνει λάσπη το όνειρο
    Αυτή είναι η Αλήθεια
    Όλα τα άλλα θα φτιάξουν
    Αυτό όμως όχι
    Κι εγώ δυστυχώς Δεν μπορώ
    Ούτε να κλάψω ούτε να μετανοήσω
    Κάτω από το Άγιο Πετραχήλι του Πατέρα Παναγιώτη
    Ούτε να ησυχάσω από τις τύψεις
    Και να δώσω διέξοδο σε κανέναν
    Είμαι χαμένος κι εγώ

    Μόνο που έχω ένα κακό ελάττωμα

    ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.

    Την Καλησπέρα μου

    Σε αποχαιρετώ με κάτι πολύ επίκαιρο

    «……Έλα μαζί μου
    μίλα για μια τεράστια σύγκρουση της εργατιάς μ’ αρχόντους
    ατσάλωσε την τόση θέληση της
    πάψε τους θρήνους σου.
    Εγώ με τη φωτιά του ’17 προχωράω αντίθετα
    Από τα συνέδρια και τις συσκέψεις
    Αντίθετα από τις μυστικές αστυνομίες
    Από τους υπουργούς τις δεξιώσεις
    Αντίθετα στον πόλεμο.

    Κανένας πια δεν έμεινε ποιητής.
    Έτσι μονάχος ανοίγω το δρόμο.»

    Μιχάλης Κατσαρός_ «Μέρες 1953»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μάνια
    Καλώς ήρθατε στο Non Mollare Mai
    Τα σκάγια άλλοι τα ρίχνουν
    Εγώ μόνο πέταλα από ρημαγμένα τριαντάφυλλα
    Με αυτά σας υποδέχομαι
    Πιστός πάντα στις Βάσεις και τις Αρχές της Ελευθερίας
    που όπως θα γνωρίζετε είναι: « Η γνώση της Ιστορικής Αναγκαιότητας»

    Συμφωνώ δυναμικά μαζί σας ότι οι κάθε είδους Ποιητές εδώ και στη Ζιμπάμπουε ακόμα
    Είναι πάντα έτοιμοι για όλα

    Είμαι σίγουρος ότι σε ένα τέτοιο προσκλητήριο θα συναντηθούν τα βήματα μας ξανά.

    Σας Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωραία,
    εν τέλει η προπαγάνδα των ΜΜΕ (και γενικότερα του –παρα- κρατικού μηχανισμού) κατέστη για μία ακόμη φορά πολύ αποτελεσματική στο να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και στο να απλώσει χείρα βοηθείας στις ανάγκες της εξουσίας (της παρούσας κυβέρνησης αλλά και της μελλοντικής...). Παράλληλα, η Αριστερά φαίνεται ανήμπορη (προς το παρόν) να προστατεύσει τον αγώνα των εργαζομένων, των φοιτητών και του υπόλοιπου κόσμου που καθημερινώς κατεβαίνει στους δρόμους αυτής της χώρας για να διαμαρτυρηθεί τόσο για τον άδικο χαμό του Αλέξη όσο και για να εκφράσει την οργή του στη διεφθαρμένη, ανίκανη και πρωτίστως αντιλαϊκή και αντιεργατική κυβέρνηση.
    Έτσι παντού (ακόμη στο συγκεκριμένο μπλοκ) συζητάμε και διαφωνούμε για τα ελάσσονα και προσπερνάμε τα μείζονα. Ανακαλύψαμε τους εχθρούς των νοικοκυριών μας, των περιουσιών μας –τους εχθρούς αυτής της χώρας-. Τους κουκουλοφόρους (ή «κουκουλοφλώρους» όπως ανωτέρω αναφέρθηκε). Σαν πριν από αυτή την εβδομάδα να ζούσαμε σε μία χώρα ασφαλή που ευημερεί και που μαζί με αυτή ευημερούμε και εμείς (τα νοικοκυριά μας, τα «μικρομάγαζα» του κέντρου κ.λπ.). Η ζημιά στην οικονομία της χώρας είναι πια τεράστια (50-60 εκατομμύρια ευρώ σύμφωνα με τα ΜΜΕ) και ο «κοσμάκης» θα πληρώσει τα σπασμένα. Πριν απ’ αυτή την εβδομάδα ο «κοσμάκης» δεν πλήρωνε τα σπασμένα (π.χ. τα 28 δις ευρώ προς υποστήριξη των τραπεζών δεν ήταν ζημιά των κουκουλοφόρων και ως εκ τούτου δεν θα τα πληρώσει ο «κοσμάκης»). Αυτή την εβδομάδα ανακαλύψαμε τη βία (τη βία των κουκουλοφόρων) και ως δημοκρατικά όντα την κατακρίνουμε και επισημαίνουμε τον κίνδυνο που ελλοχεύει να γίνουμε Ζιμπάμπουε (ζούγκλα κ.λπ.). Πριν απ’ αυτή την εβδομάδα ζούσαμε σε μία κοινωνία που δεν παράγει βία (οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι εγκλωβισμένοι, αυτοί που τους παίρνουν καθημερινώς την αξιοπρέπεια δεν είναι «βιασμένοι» γιατί …..-μάλλον- δεν είναι «τζάμια»). Αυτή την εβδομάδα κάναμε και ωραίες «φιλοσοφικές» συζητήσεις περί την παραβίαση δικαιωμάτων στο πλαίσιο της δημοκρατίας (ανασύραμε και σχετικό –εντέχνως- αποσπασματικό εδάφιο από τον Ισοκράτη, βλ. Ε.Τ. φύλλο 10.12.08). Πριν απ’ αυτή την εβδομάδα η δημοκρατία μας λειτουργούσε, φυσικά, άψογα (και έτσι τέτοιες σχετικές συζητήσεις από τα ΜΜΕ και τις καθημερινές μας παρέες απουσίαζαν: τα σκάνδαλα –ομόλογα, Μαγγίνας, καμμένη Ελλάδα, Τσιτουρίδης, υποκλοπές, Βατοπέδι, ντόπιγκ, Siemens.....-, η κρατική βία, η διαφθορά, η ανισότητα κ.λπ. δεν ήταν αρκούντως ικανοποιητικές ευκαιρίες για να προβληματιστούμε για τη λειτουργία της δημοκρατίας μας). Σταματάω αυθαίρετα εδώ παρόλο που ο παραλογισμός των τελευταίων ημερών (κυρίως από τα ΜΜΕ και τους μηχανισμούς της εξουσίας) δεν έχει τέλος.
    Τα επεισόδια κατά ένα μέρος δικαιολογούνται και έχουν βαθιές αλλά σαφείς αιτίες και κατά ένα άλλο μέρος είναι κατευθυνόμενα (γνωστό από χρόνια και γι’ αυτό ας μην το «ανακαλύπτουμε» κάθε φορά). Και (ναι) είναι κατακριτέα αφενός γιατί η συγκεκριμένη βία είναι αδιέξοδη και δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό (πέρα από ένα συμβολισμό χρονικά και κοινωνικά περιορισμένο) και αφετέρου (και κυρίως) γιατί καθίσταται «βούτυρο στο ψωμί» κάθε εξουσίας για να συσπειρώσει τις συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας και μαζί μ’ αυτές να χειραγωγήσει τους φοβισμένους πολίτες (αυτούς που χρόνια δέχονται τη βία –όχι των κουκουλοφόρων- αλλά της εξουσίας). Οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας έχουν το χρέος να περιφρουρήσουν τον αγώνα των νέων, των εργαζομένων και όλων των «βιασμένων» από τις δυνάμεις της εξουσίας να «πολεμήσουν» (ναι, πόλεμο έχουμε) καθαρά, συνειδητά και μαζικά (και έξω από το γήπεδο που κάποιοι άλλοι θέλουν). Ο δρόμος της επανάστασης είναι ηθικός, πλήρως ηθικός, και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να παρεκκλίνουμε απ’ αυτόν. Η ανηθικότητα είναι γνώρισμα της εξουσίας και δεν έχει αντίπαλο σ’ αυτό. Στα ραντεβού που δίνει η ιστορία πρέπει να είμαστε εκεί ΑΡΙΣΤΟΙ και εν τέλει να νικήσουμε. Η προσωπική ευθύνη τεράστια και χώρος για «σατέν ουδετερότητα», όντως, δεν υπάρχει.

    Ζητώ συγνώμη για το μη "ποιητικό" και αδέξιο κείμενο.

    Δημήτρης Τσάτσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. βασίλη μου έχεις δίκιο
    "είναι παράταιρη εποχή
    να βρεί το δίκιο του ένας στίχος"

    πως να εξηγήσεις την φωτιά
    σε κάποιον που μονάχα την φοβάται;που δεν θέλει καν να την πλησιάσει;που θέλει μονάχα να τρέξει,να κρυφτεί;στον πρωτόγονο άνθρωπο που προτιμά να κρυώνει παρά να την ανακαλύψει, πως να του την κάνεις δώρο;σ όποιον θέλει μεν την βροχή μα τρέμει τον κεραυνό;σπέρνεις θύελλες,θερίζεις ανέμους.

    Ο φόβος για την ζωή και η πλύση εγκεφάλου έχει θέσει σήμερα ως αξία την ψευδαίσθηση της ουδετερότητας.
    Την εφηύραν-και τους βόλεψε πολύ-οι σύμμαχοι στο λιμάνι της καμμένης Σμύρνης, γι αυτά μιλάνε οι ποιητές κάθε εποχής, ο Σεφέρης εν προκειμένω..
    Έχουμε και σήμερα τους ουδέτερους κυανόκρανους του ΟΗΕ,διάσημους πρεσβευτές της ειρήνης, μπάστακες, όπου υπάρχει πόλεμος, να συμβολίζουν και να διαδίδουν την αρχή του ουδετερου παρατηρητή..
    τί τα θες;εκεί πάνω, στην ανοχή, την αποχαύνωση,την αμέτοχη-και καλά-παρατήρηση έχει ραφτεί το μοντελάκι..αυτάρεσκη σιωπή.

    Φύλακα
    συγνώμη, φαίνεται ξεκάθαρα μα τώρα κατάλαβα το όνομα σου,
    φύλακας.
    απαραίτητη η αστυνομία όταν πιστεύουμε οτι αν αφήσεις τους ανθρώπους ελεύθερους θα οδηγηθούν στην ζούγκλα.Φυσικά, όλοι κρίνουμε εξ εαυτού τα αλλότρια.

    Μικρή απορία
    ποιό σπίτι κάηκε αλήθεια;
    αυτό το ψέμα ούτε στην τηλεόραση δεν τολμήσανε να το πούνε..
    καλή κρυψώνα, όπως ξαναείπα
    καλή φυλακή

    Δημήτρη Τάτση
    "Ζητώ συγνώμη για το μη "ποιητικό" και αδέξιο κείμενο."

    ας λείπει η δεξιότητα..κι ας περισσεύει η αλήθεια.

    βασίλη
    χαρισμένο σε όλους όσους σε διαβάζουν
    "κι οι τυφλοί τα οράματα
    πως κοίταζαν κατάματα
    παραμυθάκι μου ακριβό
    να ξερες πόσο σ αγαπώ

    και καθώς δεν επέφτανε τα τείχη
    να φύγουμε είπες κι όπου μας βγάλει η τύχη
    και πάει στην νύχτα ακέφαλη η πορεία
    μας φέγγει μια ετερόφωτη λυχνία

    τώρα ανακάλυψες μεμιάς
    σαράντα αιώνες μοναξιάς"

    Πέννυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι δώρα κι αυτά σήμερα πρωί πρωί;
    Δημήτρη Τσάτση
    Πέννυ Μηλιά
    Αγαπημένοι μου
    Πόσο αδέξιος νιώθω
    Πόσο μικρός
    Και πόσο Τυχερός

    Σας ευχαριστώ
    Και θα επανέλθω βέβαια
    Να σας ανταποδώσω
    Ένα μικρό κομμάτι της ομορφιάς
    Και της αισιοδοξίας
    Που με κάνετε και ανασαίνω,...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Eίναι γεγονός ότι σε μία γυναίκα δεν μπορώ να απευθυνθώ με τον ίδιο τρόπο που θα απευθυνόμουν σε έναν άντρα.

    Παρόλα αυτά, στον επισκέπτη αυτού του σημείου, παραδίδω την αξιότιμη ποιήτρια Πέννυ Μηλιά.

    Εγώ είπα:

    "Το δίκαιο του ενός είναι το άδικο του άλλου. Παλιά ιστορία αυτή. Όταν κάποιος νομιμοποιεί τη βία ως τρόπο υπεράσπισης του δικαίου, υποχρεούται ΒΑΣΕΙ ΛΟΓΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, να τη νομιμοποιήσει για τα δίκαια όλων (όχι μόνο για τα δικά του δίκαια). Αυτό είναι το τελευταίο βήμα πριν τη ζούγκλα."

    Και η αξιότιμη ποιήτρια απάντησε:

    "Φύλακα
    συγνώμη, φαίνεται ξεκάθαρα μα τώρα κατάλαβα το όνομα σου,
    φύλακας.
    απαραίτητη η αστυνομία όταν πιστεύουμε οτι αν αφήσεις τους ανθρώπους ελεύθερους θα οδηγηθούν στην ζούγκλα.Φυσικά, όλοι κρίνουμε εξ εαυτού τα αλλότρια."

    Η αξιότιμη κυρία νομίζει ότι εγώ αγνοώ το δρόμο της προσωπικής προσβολής και της χλεύης. Νομίζει ότι είναι δύσκολο να πω τι κατάλαβα γι' αυτήν ή να τη χαρακτηρίσω. Την αφήνω να το νομίζει.

    Της προτείνω καταρχάς τη σχετική εισήγηση στη βουλή για την κατάργηση της αστυνομίας. Είναι μεγαλοφυής σύλληψη. Την καλώ να σκεφτεί αν θα συμπεριλάβει στην πρότασή της και την κατάργηση των νόμων (αφού δε θα υπάρχει αστυνομικός να συλλάβει τον παραβάτη, τι να τον κάνουμε το νόμο;). Ίσως και των φυλακών. Και των δικαστών. Ας ζήσουμε ελεύθεροι. Στα λιβάδεια.

    Της εύχομαι πάντα την ίδια διαύγεια πνεύματος. Δεν της εύχομαι να της συμβούν όλα αυτά για τα οποία η ίδια θα καλούσε την αστυνομία. Αν της συμβούν, εύχομαι η αστυνομία να επέμβει εγκαίρως.

    Εκτός κι αν η ίδια προτιμά να βιασθεί, λόγου χάρη, από το αποτρέψει ένας αστυνομικός το βιασμό της. Δεν επιμένω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λέω να ταχθώ κι εγώ υπέρ της βίας. Θέλω να ζω καθημερινά στα λιβάδεια καταστάσεις σαν αυτήν:

    http://www.patranews.gr/news.asp?ID=11014

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θα μείνω με την απορία επί του τι θα έλεγαν οι ανεγκέφαλοι αν στο μολοτωφπετροδακρυγονοπόλεμο μεταξύ πολιτών, κουκουλοφόρων και αστυνομικών (στο link που έχω παραθέσει)

    έχανε τη ζωή του ένας αστυνομικός, αφήνοντας πίσω (όχι σπουδαία πράγματα) γυναίκα και ορφανά

    έχανε τη ζωή του ένας κουκουλοφόρος, που, δίχως την κουκούλα, θα ήταν ένα 15χρονο παιδί

    έχανε τη ζωή του ένας καταστηματάρχης που του σπάσανε το μαγαζί του και "πήρε το νόμο στα χέρια του".

    Ίσως να βρισκόταν όλο και κάποια αξιότιμη κυρία να κηρύξει ξανά υπέρ της βίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δημήτρη Τσάτση
    Αγαπημένε παλιέ μου μαθητή
    Αγαπημένε μου σύντροφε
    Δέος νιώθω και αγάπη
    Για τη μοναδική αυτή χαρά
    Και τη σπάνια τύχη που έχω σαν δάσκαλος
    Να μαθαίνω από τους αγαπημένους μου μαθητές
    Να συνομιλώ μαζί τους
    Να συναισθάνομαι τις αγωνίες τους
    Και να ασπάζομαι την αισιοδοξία τους τελικά
    Να μεταλαμβάνω τα όνειρα τους
    Τόσα νέα παιδιά εδώ
    Λαμπροί επιστήμονες
    ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΕΟΙ
    Αγαπημένε μου Δημήτρη
    Εδώ εκτός από τους Αξιόλογους Ποιητές
    Που μας τιμούν με τις γραφές τους
    Και τις σπάνιες και ξεχωριστές σκέψεις τους
    Γράφουμε κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι
    αδέξιοι, μικροί μα αληθινοί και προπάντων τίμιοι

    ΕΔΩ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΦΩΝΗ

    Χωρίς αποκλεισμούς
    Χωρίς μετριασμούς
    Χωρίς επετηρίδες

    Ακόμα κι αυτοί που ο φανατισμός τους
    Τους οδηγεί σε απρεπείς συμπεριφορές
    Και προσβλητικά υπονοούμενα
    Και φαλλοκρατικά «νταϊλίκια»,…
    Ακόμα κι αυτοί που η τύφλωση τους
    Και τα βαθιά κατάμαυρα γυαλιά τους
    Τους εμποδίζουν να βλέπουν πιο πέρα
    από τα άμορφα κάδρα της τηλεόρασης

    Δημήτρη Τσάτση
    Συμφωνώ με όλα όσα έγραψες !!!
    Και απ’ ότι βλέπεις δεν είμαι ο μόνος
    Σ’ Ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τις σκέψεις σου
    Και βέβαια θα χαίρομαι κάθε φορά που θα κάνεις κάτι ανάλογο
    Τις Καλημέρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Ακόμα κι αυτοί που ο φανατισμός τους
    Τους οδηγεί σε απρεπείς συμπεριφορές
    Και προσβλητικά υπονοούμενα
    Και φαλλοκρατικά «νταϊλίκια»,…"

    Σε εμένα αναφέρεσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πέννυ Μηλιά
    Επαναστάτρια Ποιήτρια
    «Βαλκανικά σε Χαιρετώ»

    το παρακάτω ξέρω ότι το ξέρεις, αλλά τι άλλο να σου χαρίσω,…

    ξέρω ότι είμαι μικρός
    ασήμαντος και αθεράπευτα ρομαντικός
    αλλά ακουμπώ στην πίκρα σου
    κι ανάλαφρα πατώ τις μύτες
    στροβιλίζομαι στης όμορφης μπαλαρίνας
    το πέταγμα
    μαζί
    εκεί σε μια άκρη
    του καμένου προβολέα
    το σύρμα
    γυμνό
    και με χιλιάδες volt
    να συνεφέρουν
    πληγές όνειρα ανεπάρκειες
    σκιές
    φτάνει ένα δάκρυ να καθαρίσει
    φτάνει ένα χαμόγελο να σκεπάσει
    φτάνει ένα φιλί να ανθήσει
    δικά σου
    ……………………………………………………………………………………….
    « Να σκεπάσουμε καλά τα παιδιά, γιατί κάνει πολύ κρύο ακόμη
    Να αφήσουμε τις πόρτες μισόκλειστες.
    Να ανάψουμε ύστερα τους θύρσους!!
    Απόψε να φωτιστούν οι ερανισμοί εκατομμυρίων ωρών
    και τα εξαίσια πανιασμένα πρόσωπα
    αυτών που αγαπήσαμε πριν ή μετά τον χαμό τους
    και με το που θα ξημερώνει
    Να ‘ρθουν οι κάθε λογής θεονήστικοι
    Να βυζάξουν απ’ το φαγωμένο στήθος της «κοοπερατίβας» μας κρασί λαϊκό
    Κύριε Νάμποκοφ!!
    Τι μυξοκλαίς έγκλειστος στην 63η λεωφόρο της
    Νέας Υόρκης.
    Αφού ξέρεις!!
    Εμπάργκο από την ανάποδη θα πει: «αιχμαλώτισέ με!!»

    ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ – ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ
    Από το εισαγωγικό σημείωμα του δίσκου «Εμπάργκο»
    ……………………………………………………………………………………….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δε σε βλέπω να απαντάς. Ας είναι.

    Αν είναι φαλλοκρατία να μην απαντάς σε μία κύρια όπως απαντάς σε έναν άνδρα όταν είσαι άνδρας, ας είναι και αυτό.

    Αν βρήκες στα λόγια μου απρέπεια, είναι επειδή έχεις αντίληψη. Ενδιαφέρον βρίσκω το ότι δε βρήκες απρέπεια ούτε εδώ

    "τί τα θες;εκεί πάνω, στην ανοχή, την αποχαύνωση,την αμέτοχη-και καλά-παρατήρηση έχει ραφτεί το μοντελάκι..αυτάρεσκη σιωπή"

    ούτε εδώ

    "συγνώμη, φαίνεται ξεκάθαρα μα τώρα κατάλαβα το όνομα σου,
    φύλακας."

    ούτε εδώ

    "απαραίτητη η αστυνομία όταν πιστεύουμε οτι αν αφήσεις τους ανθρώπους ελεύθερους θα οδηγηθούν στην ζούγκλα.Φυσικά, όλοι κρίνουμε εξ εαυτού τα αλλότρια"

    Μέσα σε αυτά, δε βρήκες ούτε ειρωνεία ούτε φανατισμό ούτε προσωπική επίθεση.

    Αν η θέση υπέρ της μη βίας, η επισήμανση της ευθύνης των ψηφοφόρων και ο τηλεοπτικός κανιβαλισμός για σένα συνοψίζονται εδώ

    "Ακόμα κι αυτοί που η τύφλωση τους
    Και τα βαθιά κατάμαυρα γυαλιά τους
    Τους εμποδίζουν να βλέπουν πιο πέρα
    από τα άμορφα κάδρα της τηλεόρασης"

    Καλώς συνοψίζονται. Το γιατί αισθάνεσαι την ανάγκη να μου επαναλαμβάνεις ότι είσαι μικρός και αδέξιος δεν το καταλαβαίνω.

    Αντίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φύλακα, gentleman
    και υπερασπιστή του δικαίου
    που αντί να το υπερασπίζεσαι στο δικό σου σπίτι, λογοκρίνεις και εκμεταλλεύεσαι μονάχα την ελευθερία και το θάρρος των άλλων για να γράφεις 3-4 σχόλια απανωτά, επαναλαμβάνοντας τι λεει ο ένας και τί ο άλλος και επεξηγώντας..

    όλοι κατάλαβαν τι πρεσβεύει ο καθείς
    μην θυμώνεις
    γιατί εκτίθεσαι κι άλλο

    όσο για όλα τα καλά που μου εύχεσαι
    ξέρεις καλά πόσο η αστυνομία είναι ο θεσμοθετημένος και πληρωμένος από τον φορολογούμενο πολιτη υπερασπιστής νόμιμων συμμοριών, ληστών, βιαστών και λοιπών διεφθαρμένων, γι αυτό και ποτέ δεν έχει πιάσει έναν κλέφτη ή έναν βιαστή της προκοπής

    δεν χρειάζεται να με φοβίσεις
    φοβάμαι κι από μόνη μου

    όταν κυκλοφορούν δολοφόνοι με στολή με τις πλάτες νομοταγών πολιτών που από τη πλύση εγκεφάλου βλέπουν την τσιμεντούπολη ως λιβάδι και άπαντες ως απειλή της τάξης και της ασφάλειας

    επιλέγεις να κόπτεσαι για ένα ανύπαρκτο θύμα (αν, και αν, και αν, και αν)
    και παρακάμπτεις το υπαρκτό

    "Οι φωτιές φώτισαν λίγο τα μυαλά σας;" λένε οι μαθητές
    Μπαα, που τέτοια τύχη..

    Πέννυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. "ξέρω ότι είμαι μικρός
    ασήμαντος και αθεράπευτα ρομαντικός"

    Βασίλη
    φοβού όσους δηλώνουν μεγάλοι, σημαντικοί, υγιής και λογικοί

    έτσι που χουν χάσει το νόημα οι λέξεις και μοιάζουν με γαβγίσματα
    η ποίηση ασκείται

    σου χαρίζω ένα ποίημα που μου χάρισαν προχθες αγνωστες κοπέλες στην οδό Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

    4 μπάτσοι

    σκύλοι περπατάνε στους τοίχους
    καθώς το υποβρύχιο βυθίζεται γρήγορα στον πάτο.

    κάθομαι σε μια καφετέρια
    με 32 χαρτονένια πρόσωπα
    τα πιό πολλά από αυτά άδεια

    4 πολύ καλοφτιαγμένοι μπάτσοι
    κάθονται σε ένα τραπέζι
    κοιτάζοντάς με.

    υποθέτω
    οτι δεν φαίνομαι και τόσο
    καλός σ' αυτούς.

    γιατί δεν σκοτώσαμε
    αυτά τα παιδιά
    σε κάποιο πόλεμο;
    οι μανάδες τους θα
    έκλαιγαν μόνο για
    δέκα λεπτα.

    είμαι στοιβαγμένος
    (εδώ) για
    επτά δεκαετίες:ούτε μπρος,
    ούτε πίσω, ούτε στην κορυφή, ούτε στον πάτο.
    οι γονείς μου με ήθελαν
    να επιτυγχάνω σε κάποιο σοβαρό
    επάγγελμα
    αυτό μόνο
    μπορούσαν να καταλάβουν.

    η ζωή μου ξεδιπλώνεται μπροστά μου
    σαν βρώμικη χαρτοπετσέτα.
    δε θα ξανάρθω ποτέ σ' αυτή την
    καφετέρια.

    Βασίλη, ευτυχής που είναι ο δάσκαλος με τέτοιους μαθητές..σαν τον δικό σου Δημήτρη Τσάτση

    Πέννυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ως μικρός και ασήμαντος κι εγώ θα ήθελα να αφήσω κάποιες σκέψεις μου, με αφορμή τις σκέψεις και τα σχόλια όλων όσων βρίσκονται εδώ.
    Δυστυχώς ναι,Δημήτρη, έχουμε πόλεμο,αλλά και αυτός ο πόλεμος θα έχει "νικητές" και "ηττημένους".
    Κάποιος μου είχε πει κάποτε ότι πρώτα έπιασε "πάτο" και μετά άρχισε να ανεβαίνει.Η μόνη μου ένσταση τότε, και τώρα, έίναι ότι "το βαρέλι" είναι απύθμενο.
    Αυτή η σκέψη στοιχειώνει το μυαλό μου αυτές τις μέρες και το ερώτημα του "πάτου" δε φαίνεται να έχει απάντηση.
    Σε μία κοινωνία τόσο σάπια το να ψάχνουμε ποιος φταίει και να ρίχνουμε ευθύνες είναι μάταιο. ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΟΧΟΙ!
    Αυτή οι ενοχή είναι που κινεί τον κόσμο σήμερα.Οι μεν χαίρονται την ενοχή τους και την χρησιμοποιούν για να αποκτήσουν δύναμη και εξουσία.Και οι υπόλοιποι ντρεπόμαστε για την ενοχή μας και προσπαθούμε να βρούμε τους ενόχους.
    ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΟΧΟΙ!
    Μη γελιέστε η απόφαση βγήκε και εμείς κάψαμε το δικαστήριο.
    Πάντως δεν ξέρω αν πιάσαμε "πάτο" αλλά εδώ που είμαστε έχουμε καλή θέα.
    Δεν υπάρχει εξιλέωση, δεν υπάρχει κάθαρση και προφανώς δεν έχω τη λύση.
    Το μόνο που υπάρχει είναι η αποδοχή της ενοχής.
    ΕΙΜΑΙ ΕΝΟΧΟΣ!

    Υ.Γ Η γραφή όταν ξεπερνάει την ανάγκη ύπαρξης δεν είναι πάντα για καλό καμιά φορά είναι και επικίνδυνο.

    Τους φιλικούς χαιρετισμούς μου
    Μέλος της "black list"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ....Και εκείνη τη νύχτα σώπασαν οι
    λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι
    άνθρωποι...
    ...................................
    χωρίς σχόλιο
    η Λουκία της δίκοπης ζωής
    Alma Libre

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δημήτρη Τσάτση, άξιε μαθητή του άξιου ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, και
    όχι μόνο.Πραγματικά η ευθύνη μας είναι μαγάλη,κανένας χώρος για καμμιάς μορφής ουδετερότητα δεν υπάρχει, κανένας συμβιβασμός ,καμμιά υποχώρηση.
    Θα είμαστε εκεί, στο ραντεβού της ιστορίας, πάρόντες, όπως πάντοτε, με ακέραια Μνήμη και με τη βεβαιότατη γνώση ότι η αστυνομία και το κράτος ήταν και είναι πάντοτε στην υπηρεσία του κεφαλαίου, εντολοδόχοι της κάθε εξουσίας.Θα είμαστε εκεί γιατί ...
    ...δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα...
    Χάρηκα πολύ που είσαι στρατιώτης, γιατί πραγματικά έχουμε Πόλεμο, γι΄αυτό θα επανέλθω
    Η Λουκία της δίκοπης ζωής
    Alma Libre

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Churchwarden
    Δημήτρη Μουζάκη

    Τουλάχιστον εδώ
    Μπορώ να απαντώ, αν μου επιτρέπεις,
    Με το χρόνο και τον τρόπο που εγώ επιλέγω και που η δουλειά μου επιτρέπει.
    Επανήλθες λοιπόν και ειλικρινά χαίρομαι για αυτό.
    Παρόλο ότι βιάστηκες, με τελείες, παύλες, διαγραφές και άσχετες παραπομπές η συζήτηση ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΣΕ, άσε που νομίζω ότι τώρα μόλις άρχισε. Βέβαια,…
    Δεν μπορώ να κατανοήσω πως συμβαίνει, κάποιος που διαγράφει τις διαφορετικές φωνές στο blog του και χρησιμοποιεί όλους τους δυνατούς αποκλεισμούς και τεχνικές φίμωσης, πως συνεχίζει να γράφει σε ένα blog, το οποίο έχει ήδη διαγράψει από τις λίστες του, θεωρώντας το ανάξιο λόγου,…
    Δεν μπορώ να το κατανοήσω αλλά το αποδέχομαι και συνεχίζω να σε αντιμετωπίζω όπως πριν και,…
    Εγώ βέβαια δε διαγράφω!
    Δε σε διαγράφω Δημήτρη Μουζάκη, όχι γιατί δεν το αξίζεις (και συνεχίζεις να το αποδεικνύεις και σήμερα) αλλά γιατί έτσι γίνονται ακόμα πιο φανερά τα κίνητρα και τα ελατήρια του καθενός και βέβαια και τα δικά σου. Οι αφετηρίες του, τα όπλα του, οι πρακτικές του και τελικά αυτό που έχουμε συνηθίσει όλοι να αναφέρουμε σαν ήθος.
    Δεν καταλαβαίνω, βέβαια τι δείχνουν οι διαγραφές.
    Ποτέ μου δεν κατάλαβα.
    Παρόλο που έχω κι άλλες τιμητικές διαγραφές στο ενεργητικό μου.
    Τι δείχνουν αλήθεια;
    Αηδία και απαξίωση;
    Εμπάθεια; Μικρότητα;
    Φόβο; Δεν αξίζω να με διαβάζουν οι φίλοι σου;
    Μήπως σε παρεξηγήσουν που έχεις, εκεί στις λίστα σου, έναν ακραίο κομμουνιστή;
    Φοβάσαι Δημήτρη Μουζάκη;
    Όχι εγώ δε σε διαγράφω, γιατί δεν σε φοβάμαι, άλλωστε κι εσύ μπορεί να αλλάξεις γνώμη,….

    Επίσης να ξεκαθαρίσουμε και κάτι: απευθυνόμενος σε σένα δεν χρησιμοποίησα ποτέ το μικρός και το αδέξιος.
    Και βέβαια είμαι μικρός κι αδέξιος αλλά όχι συγκρινόμενος μαζί σου.
    Επίσης ποτέ δεν αναφέρθηκα στην Ποιητική σου (και πως θα μπορούσα άλλωστε). Ποτέ!!! όσο κι αν και σε αυτό αποπειράθηκες λαθροχειρία, όταν νουθετούσες κάποιον άγνωστο σε μένα, επισκέπτη σου, που σε κάλεσε, να κάνεις μια δεύτερη και πιο ψύχραιμη ανάγνωση στο σχόλιο, που σου άφησα στην ανάρτηση σου.
    Σου το είπα και χθες μ’ αυτά δε θα τα καταφέρεις απέναντι μου, είμαι παλιά καραβάνα σε τέτοια, θα συντριφτείς πάνω στους βράχους!!!
    Προβοκατόρικες τακτικές εδώ δεν περνάνε.

    Πρέπει επίσης να σου πω, ότι κάποτε θα μετανιώσεις και γι αυτή τη διαγραφή και βέβαια εγώ θα είμαι και τότε εδώ,…

    Το «φύλακας», που αναφέρθηκες, το οποίο ούτε το κατάλαβα ποτέ, ούτε και το υιοθέτησα ποτέ, δεν είναι δική μου εφεύρεση,… και βέβαια δεν μπορεί να το αποδεχόμαστε όποτε μας αρέσει και να το αποποιούμαστε, όταν οι άλλοι αντιλαμβάνονται σε αυτό και μια ακόμη διαφορετική χροιά του,…
    Για μένα δεν υπήρξες φύλακας ποτέ!!. Κανενός.
    Κανένας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΦΥΛΑΚΑ.

    Συνεχώς μου αποδίδεις ότι σε κάλεσα να είσαι υπέρ της βίας ή να την δικαιολογείς, Αναμένω να το τεκμηριώσεις κάτι τέτοιο μέσα από αυτά που σου έγραψα. Πουθενά σ’ αυτά που έγραψα δε θα βρεις κάτι σχετικό. Πουθενά!!!
    Σου ανέλυσα διεξοδικά, ότι όλα τα πράγματα στη ζωή είναι χωρισμένα στα δύο και ότι είναι τουλάχιστον έντιμο να λες την άποψη σου καθαρά και να μην επιλέγεις την τάχα ουδετερότητα, η οποία δεν υφίσταται. Και αυτό το απέδειξες με τη στάση σου περίτρανα.
    Σε προκάλεσα Δημήτρη Μουζάκη να πάρεις θέση. Και πήρες. Δεν άντεξες τα προσχήματα. Δεν είσαι ουδέτερος!!!
    Γι αυτό σου είπα θα συντριφτείς πάνω στις ίδιες σου τις απόψεις. Ξέρουμε κι οι δύο πολύ καλά, το γιατί αντέδρασες έτσι, ως ένα σημείο τη συνέχεια την προκάλεσες μόνος αλλά πιστεύω να έμαθες καλά πια, ότι αποδέχομαι πάντα τις προκλήσεις, θα σου χρειαστεί και στο μέλλον αυτό, να το θυμάσαι.
    Μην ξεχνάς ότι εγώ δεν έχω να χάσω τίποτα. Είμαι Ελεύθερος!!
    Έχω μάθει και ΜΟΝΟΣ απέναντι σε όλους!! Πόσο μάλλον τώρα που με χαρά διαπιστώνω, όπως και εσύ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ!!!!
    Και είμαι τόσο χαρούμενος γι αυτό και τόσο περήφανος
    Και τόσο τυχερός!!!

    Τελειώνοντας να σου πω ότι και στα δύο αποσπάσματα στα οποία αναφέρθηκες, αν αναγνώρισες στοιχεία του εαυτού σου σε αυτά, τότε βεβαίως αφορούσαν κι εσένα.
    Όχι όμως μόνο εσένα! Πρέπει να σου πω, επίσης, ότι εδώ και αρκετό καιρό, το κατώφλι ετούτο το περνούν κι άλλοι φίλοι, με τους οποίους όπως θα διαβάσεις δίπλα, έχουμε ανοιχτούς, ανώνυμους προς το παρών, λογαριασμούς…
    Τους περιμένω και αυτούς
    Όλα όμως θα πάρουν το δρόμο τους.
    Απέναντι; Απέναντι!
    Μαζί; Μαζί!

    ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΓΡΑΜΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΟΤΕ!!
    Θα τα ξαναπούμε
    Να είσαι βέβαιος γι αυτό!!

    ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ Η ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΣΤΟ
    NON MOLLARE MAI ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ.
    ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΜΗΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΕΔΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Για την Πέννυ και τη Λουκία με αγάπη και βαθιά εκτίμηση.
    Σας το αφιερώνω το παρακάτω.

    Ειδικά για την Πέννυ που περνά δύσκολες ώρες (απολυμένη γαρ)
    Μην το βάζεις κάτω Επαναστάτρια Ποιήτρια
    Δέσε καρπό την Πίκρα σου και γράψε για τα αναγνωστικά του μέλλοντος,…
    «…στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί,…»

    Λουκία της δίκοπης ζωής μου, ολοένα και περισσότερο με γυρίζεις τριάντα χρόνια πίσω να ανασαίνω αέρα μακρινό καθάριο κι ανατρεπτικό,…
    «…κάθε που πίνω απ’ την πηγή σου κάτι μου καίει τον ουρανίσκο,…»

    ...................................
    ΠΑΝ-ΚΛΑΜΑ
    ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ

    Τι συμβαίνει;
    Και τι προαιώνια έχθρα το χωρίζει
    Από αυτό που δεν συμβαίνει;
    Ασφυκτικά άδειο το ακροατήριο.
    Κανείς δεν θ’ απαντήσει;

    Ετοιμάζω μεγάλο ταξίδι.
    Με τις ίδιες κινήσεις που κάνει κανείς
    Όταν μένει.
    Στη βαθιά μακρινή αλλαγή μου πηγαίνω.

    Τι συμβαίνει;
    Ποιος φόβος κλαίει
    Κι είναι’ έτσι γλιστερό ό,τι αλλάζει;
    Είχα τόσα ζευγάρια μάτια
    Για μακριά για κοντά
    Για μέσα για έξω
    Για έτσι γι’ αλλιώς
    Για τούτο για κείνο
    Για ψηλά για χαμηλά
    Για τις εκλείψεις των προσώπων
    Τη χάση και τη φέξη γενικά των φαινομένων,
    Τόσα ζευγάρια μάτια
    Και ποια ωριμότητα κλεπτομανής τα πήρε
    Αφήνοντάς μου μόνο ένα ζευγάρι
    Να βλέπω τι μου κλέβεται.
    Ετοιμάζουν μεγάλο αμφορέα οι στάχτες.

    Ετοιμάζω μεγάλο ταξίδι.
    Με τις ίδιες κινήσεις που κάνει κανείς
    Όταν μένει.
    Στη βαθιά μακρινή αλλαγή μου πηγαίνω.

    Τι συμβαίνει;
    Ποια νεκρή στάση ζωής
    Τιμούν τόσες ομοβροντίες σιωπών;
    Τα μάτια ποιου Τελειωμένου έχουν κλάψει
    Κι είν’ έτσι γλιστερό ό,τι αλλάζει;
    Ποιό Τέλος άντεξε
    κατάμουτρα να πει στην Αρχή δεν σε γνωρίζω;
    Ετοιμάζουν μεγάλο αμφορέα οι στάχτες.

    Ετοιμάζω μεγάλο ταξίδι.
    Με τις ίδιες κινήσεις που κάνει κανείς
    όταν μένει,
    όπως μένει κανείς με τις ίδιες κινήσεις
    που κάνει όταν φεύγει.
    Στη βαθιά μακρινή αλλαγή μου πηγαίνω.

    Τι συμβαίνει;
    Μια καθυστέρηση ερωτεύθηκε το Έγκαιρο
    κι εκείνο τη απόδιωξε:
    άσε με ήσυχο παλιόγρια.
    Βρωμόπαιδο Έγκαιρο, μαμόθρεφτε Χρόνε.
    Θα προφτάσω να φτάσω
    έγκαιρα στη μακρινή αλλαγή μου;
    Ποιος φόβος κλαίει
    Κι είναι το πόσο απέχω και που πάω
    Βρεμένα ως το κόκαλο;
    Κι όταν φτάσω εκεί
    πόσα θα χρειαστεί ακόμα να πεθάνουν,
    τι ομοβροντίες τιμητικές σιωπών
    κι άλλες θα ξανακούσω
    και πόσο θα μου μέλλεται
    πάλι να ξεκινάω
    διαρκώς να ταξιδεύω
    σε όλο και βαθύτερη
    και μακρινότερη αλλαγή μου;

    Τελείωσα.
    Βγάζω το μοναδικό ζευγάρι μάτια που έχω
    και υποκλίνομαι.
    Το ασφυκτικά άδειο ακροατήριο κλαίει.
    Τι παν-κλάμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Απόστολε σε καλωσορίζω εδώ στο Non Mollare Mai
    Εδώ δεν είναι κανένας μικρός!!!
    Κι όλοι θα συμφωνήσω ΄
    Είμαστε ΕΝΟΧΟΙ!!!
    Την ενοχή μου
    Την κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά μου
    Θα την απασφαλίσω λέω μυστικά
    Ένα βράδυ
    Μαζί σου
    Με άλλους
    Μπορεί και μόνος
    Αν έρθει ο καπετάνιος
    Ξαφνικά, και δεν προλαβαίνω διαφορετικά
    Θα φύγω έτοιμος
    Κι εγώ κι αυτοί μαζί
    Όσοι λίγο με ξέρουν
    Φοβούνται όταν μιλάω έτσι
    Γιατί από μικρό παιδί
    Έχω ένα ελάττωμα, λένε
    Ότι μου καρφωθεί στο μυαλό
    Να το κάνω,…
    Δεν βολεύομαι με τίποτα λιγότερο
    Από το όλο,…

    Θα δούμε φίλε μου,..

    Και μου άρεσε πολύ αυτή η Μαύρη Λίστα,…
    Black List

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τελείωσα.
    Βγάζω το μοναδικό ζευγάρι μάτια που έχω
    και υποκλίνομαι.
    Το ασφυκτικά άδειο ακροατήριο κλαίει.
    Τι παν-κλάμα!

    δεν πειράζει Βασίλη
    βάζω τους στίχους αυτούς υποθήκη για το μέλλον μου
    και τους μαθητές σου
    και την αλμα λιμπρε
    και εσένα
    και την αγάπη των αγνώστων
    υποθηκεύω
    είναι τα μόνα που έχουν πια αξία

    καληνύχτα
    "το αύριο σαν αύριο να μην μοιάζει"

    Πέννυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Λοιπόν...
    Εγώ δεν είμαι blogger, δεν έχω blog,δεν έχω τον απαιτούμενο χρόνο ν΄ασχοληθώ με κάτι τέτοιο (προς το παρόν).
    Όμως νιώθω βαθιά αγανάκτηση γι΄αυτά που γράφτηκαν εδώ από μερικούς και ειδικότερα από τη Μάνια και από τον Δημήτρη Μουζάκη, στον οποίο ήθελα να απευθυνθώ και από τις 17 Νοέμβρη, όπου με ευχολόγια είχε κάνει μια ανάρτηση επετειακού και μουσειακού χαρακτήρα.Τότε δεν το έκανα...
    Τώρα όμως που η οργή και ο αποτροπιασμός για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη,ξεχειλίζουν απ΄όλες τις γωνιές της χώρας,ξυπνώντας αποτρόπαιες μνήμες του παρελθόντος, δεν μπορώ να ανεχτώ την ισοπέδωση, την ουδετερότητα και όλα τα συναφή...
    ................................... Βία λοιπόν για μένα κατά κύριο λόγο είναι να χτυπάς άοπλους..
    Δεν θά πάω πολύ μακριά,αν και θα μπορούσα.
    Αλλά βία ήταν στις μέρες του 36, το Μάη του 36, όταν΄Άλογα επί αλόγων, χτυπούσαν άοπλους διαδηλωτές καπνεργάτες(Μέρα Μαγιού μου μίσεψες..).Ήταν ο πατέρας μου εκεί.
    Βία ήταν όταν στις 25 Μάρτη 1943 οι ταγματαλήτες μαζί με τούς Ναζί
    χτύπησαν στη μεγάλη διαδήλωση που έγινε στο κέντρο της Αθήνας, χτύπησαν στο ψαχνό.(Και σκότωσαν πλήθος τα θηρία, κι άλλους εμάζωξαν...). Ήταν ο πατέρας μου εκεί...
    Βία ήταν όταν στις 17 Νοέμβρη 1973, χτύπησαν οι Μπάτσοι με δακρυγόνα και το δολοφονικό τανκ τους άοπλους φοιτητές στο Πολυτεχνείο(Είμαστε άοπλοι,το λέμε και το φωνάζουμε, είμαστε ΑΟΠΛΟΙ..)
    Τότε ήμουν εκεί.
    Βία ήταν και στις 6 Δεκέμβρη που σκότωσαν έναν ανύποπτο νέο άνθρωπο,
    ένα παιδί χωρίς να ξέρει καν το γιατί.
    Η ΒΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΓΕΝΝΑ ΒΙΑ.
    Και συγχώρεση δεν υπάρχει, μόνο
    ΜΝΗΜΗ.
    ...................................
    Όλα τα γουρούνια έχουν
    την ίδια μούρη.
    Η Λουκία της δίκοπης ζωής
    Alma Libre

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Λουκία μου

    Ανέφερες δύο μεγάλους Ποιητές
    Με διαφορετικές αφετηρίες
    Με διαφορετικές πορείες
    Με διαφορετικά εκφραστικά μέσα
    Για δύο διαφορετικές μεγάλες ηρωικές στιγμές και θυσίες του Λαού μας
    Που έκαναν πράξη για τη χώρα μας αυτό που ανέφερε μια όψιμη φίλη
    «Και για Αυτήν οι καθε είδους Ποιητες είναι παντα ετοιμοι για ολα.»
    Πραγματικά έτοιμοι για όλα και
    ΜΕ ΘΕΣΗ ΟΧΙ ΟΥΔΕΤΕΡΗ
    ΜΕ ΘΕΣΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
    Και παίρνοντας θέση,..
    Έγραψαν Επιτάφιο και Άξιον Εστί
    Εδώ στην αιματοβαμμένη Ελλάδα
    Μιλώντας με θέση όχι ουδέτερη «για τα θεματα της Βιας και τα συναφή (που) τα ελυσαν οι Πρόγονοι μας (αμερικάνοι, εννοούσε μάλλον) για μας και για πολλούς άλλους.»(δύστυχους λαούς)
    Ψάχνω «Στις Βάσεις αυτες ξεκινάμε και οχι της Ζιμπάπμουε.» να βρώ εδώ ή στη Ζιμπάμπουε ποιητές γνωστούς έστω και στη γειτονιά τους ή στο στενό οικογενειακό τους κύκλο που να πήραν θέση υπέρ των κατακτητών, των δολοφόνων Γερμανών , Αμερικανών, Εγγλέζων και των ντόπιων υποστηρικτών τους. Βέβαια και την εποχή εκείνη υπήρχαν μικρόψυχοι νοσταλγοί, ουδέτεροι θαμώνες των «φιλολογικών» καφενείων και των σαλονιών των υπουργείων, που τραγουδούσαν το Μάη για τα λουλούδια του και τη γενναία γερμανική φυλή για τις ενάρετες υπηρεσίες της, στην σωτηρία της ανθρωπότητας, κατηγορώντας με ουδετερότητα τους άοπλους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, για οπαδούς της βίας και τους Αθηναίους πεινασμένους Ήρωες, για εχθρούς της Πατρίδας και υπεύθυνους εκτός των άλλων για τα απεχθή γερμανικά αντίποινα!!!
    Είναι ή «Οχι (για την) "Σατεν Αλητεία" Λοιπόν η σιωπή και οι ίσες αποστάσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Η εξουσία είναι θάνατος
    Πληγές στα σώματά μας
    Λέπρα στα σώματά μας
    Καρκίνος καλπάζων
    Ποιεί αυλοκόλακες
    η εξουσία,
    τσιράκια και γλύφτες
    Ποιεί δίνη παραλογισμού
    βουλιμία και κατάθλιψη.
    Ποιεί τρομαγμένους
    για νάχει κοπάδι
    να θρέφεται
    Τρομοκράτες ποιεί
    για να εμπνέεται τρομονόμους

    Φίλοι μου,
    μη Αναγκαζετε τα παιδιά σας
    να εισπνέουν τη μπόχα της
    περιέχει υδροκυάνειο
    η εξουσία...

    Σε χαιρετώ Βασίλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Άναρχη Φλόγα
    Καλώς ήρθες στο
    Κατακόκκινο και Άναρχο
    Non Mollare Mai
    Σαν φλογοβόλο
    Χτύπα
    Κάλαντα μνήμης Δυνατά

    Αρνούμαι το θάνατο
    Τις πληγές μας αγαπώ
    Ορκισμένος εχθρός κάθε Αυλής
    Κάθε κανονικοποίησης
    Τρομοκράτης τους
    Ενάντια στους νόμους τους

    Κρατώ μια αμπούλα υδροκυάνιο
    Κρυμμένη στο τσεπάκι μου
    Θα τους την ταΐσω, γλυκά και βασανιστικά
    Με στοργή
    Επικαλυμμένη με λεπτό στρώμα
    Χρυσωμένης απαξίωσης
    Και παγωμένης Εκδίκησης

    Καλώς ήρθες Λίτσα
    Δεν μπορούσα
    Να σε υποδεχθώ διαφορετικά
    …………………………….
    Μην τρομάξεις
    Εδώ όλοι θεωρούμαστε φανατικοί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μ' αρέσουν τα χύμα λόγια
    Τα ντόμπρα παιδιά
    που βούρδουλες
    κάνουν τις ψυχές τους,
    την παρακμή να μαστιγώσουν
    και μετά,
    με τα ρυάκια των ματιών τους
    να χτίσουν μια άλλη γη
    των ονείρων τους!

    Μ' άρεσε το καλωσόρισμά σου
    ΦΙΛΕ Βασίλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ενδιαφερον blog σε προσκαλώ και στο δικό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΒΑΣΙΛΗ...
    Βασιλη μου...

    πνιγηκα στα ΔΕΝ...
    Εγω...πνιγηκα
    στα ΔΕΝ...

    (μπηκα στο Blog σου)

    διαβασα....διαβασα...
    ΑΦΩΝΗ....ΚΙ ΑΚΡΑΙΑ ΘΛΙΜΜΕΝΗ...
    και ξανα ΑΚΡΑΙΑ ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ....

    και ντροπιασμενη πολυ...

    νιωθω να πνιγομαι σε βουρκο...

    κουραστηκα....
    κουραστηκα....

    γερασα...
    ετσι ξαφνικα τυφλωθηκα
    και πορευομαι στο απεραντο μαυρο...
    στο μαυρο που δεν οδηγει ΠΟΥΘΕΝΑ...

    ΠΟΥ- ΘΕ- ΝΑ.....



    αφηνω εδω ενα σχολιο...στο δικο ΣΟΥ σχολιο...( απ΄το δικο μου μπλοκακι)

    και θελω να πω και τουτο....

    στους φυλακες και στους θεματο-φυλακες...του τοπου τούτο...της ενδοξης Ελλάδας...(μια χαρα ειναι η ζιμπαμπουε, φιλτατη , μπροστα στην Ελλάδα...κι η ζουγκλλα επισης...)

    ΟΤΑΝ...ΔΕΝ ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΥΜΕ ΖΩΗ....
    ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ....
    ΑΥΤΟΜΑΤΑ....
    ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΥΤΟΜΑΤΑ

    Δεν θα μιλησω για επαναστασεις ΖΩΗΣ....
    Για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν θα πω....

    μα...φυλακες και θεματοφυλακες του τοπου τουτου....

    ΠΟΣΟ ΠΙΑ ΝΤΡΟΠΙΑΣΜΕΝΟΙ...
    ΠΟΣΟ ΠΙΑ;;;;;;;;;;

    ΔΕΝ ΣΙΧΑΘΗΚΑΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ;;;;;;;;;;;



    και κυριοι φυλακες και θεματοφυλακες....


    οταν τα παιδια (καποια παιδια) μα ισως κι ολα...οταν λεω ,βλεπουν να πηγαινοερχονται τα δις...εκατομμυρια γιουρο πανω απ το κεφαλι τους....
    νομιζετε....οτι αν δουν ενα καταστημα ....με γυαλια ηλιου...περιοπης ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ;;;;;;;;;;;;


    ΧΑΧΑΧΑΑΑΑ.....
    ΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΑΤΕ ΜΩΡΕ....
    ΕΣΕΙΣ....
    ΤΙ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΡΕΙΜΠΑΝ....ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΤΡΩΤΕ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;


    ΜΗ ΦΙΛΕ ΦΥΛΑΚΑ....

    ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ...
    ΠΡΟΣΕΧΕ....

    ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ....ΘΑ ΛΑΒΕΙΣ....


    (δεκα χρονια στους αντιεξουσιατες
    ...
    χωρις κουκουλα...

    εφυγα...οταν καταλαβα οτι στους 151 της μαζωξης...οι 103 δεν ηταν οι "δικοι" μου

    ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΟΙΟΙ ΚΑΙΝΕ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ
    ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ,,,,,

    ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ...ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ....

    ΤΟΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙ....

    ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ....ΕΠΝΙΓΑΝ ΛΕΦΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ....



    ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ....
    ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ....

    ΚΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ,,,
    ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ "ΘΕΛΩ "ΤΟΥΣ.....

    Ζ Ω Η....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Λίτσα
    Ήρθα σε επισκέφτηκα
    Πύρινα τα λόγια σου
    Πύρινος ο ερχομός σου
    Πύρινο και το καλωσόρισμα

    Θα ανταλλάσσουμε φλόγες τώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Μάνο σε καλωσορίζω για δεύτερη φορά στο Non Mollare Mai

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Μαρίνα μου
    Αγαπημένη Συντρόφισσα στην Ελευθερία
    Σε Ευχαριστώ γι αυτήν εδώ την παρουσία
    Ακριβή και μοναδική
    Σταράτη και Καθαρή

    Είμαστε λίγοι
    Αλλά δεν είμαστε μόνοι μας
    Και είμαστε δυνατοί
    Πολύ δυνατοί!!!

    Φανατικούς μας λένε
    Της Αλήθειας λέω
    Της Αγάπης
    Της Δικαιοσύνης
    Της Προσφοράς

    Όλα στο Κόκκινο

    Σ’ ευχαριστώ
    Μη κουραστείς
    Και να προσέχεις

    Έχουμε Πόλεμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. "Σ' αυτή τη ζωή θα είσαι μ' αυτούς ή με τους άλλους".

    Το που θα σταθείς και με ποιο τρόπο θα αγωνιστείς, είναι που κάνει τη διαφορά.

    Καλησπέρα Βασίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. και το σε ποια μεριά θα σταθείς
    και το τρόπος που θα επιλέξεις ν’ αγωνιστείς
    συμφωνώ Κυρά του Φεγγαριού
    ότι κάνει τη διαφορά,…
    αρκεί να διαλέγεις μεριά
    και να αγωνίζεσαι

    από εκεί και πέρα
    όλες οι μορφές πάλης είναι ανοιχτές προς συζήτηση
    την Καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»