«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Ας τους αφήσουμε λοιπόν


«Διπλή κατεδάφιση στον αέρα…..»

Μάσκα, το πρόσωπο κρύψε
Άδειο προσωπείο σήκωσε
Κατάθεσε ψυχή
Πάρε άνυδρο τόπο

Ευχολόγια και πετραχήλια
Ελέησον υποκρισία

Δάκρυα εκτροφείου, Υψηλής παστερίωσης

Λίστες Συνταχτείτε
Ληστές Φυλαχτείτε
……………………………………………..

Ας τους αφήσουμε λοιπόν
στην ησυχία τους
να κάνουν ήμερους περιπάτους
στα σκοτεινά,
ντυμένοι συγκίνηση «παραλλαγής»
στα στέκια γυμνοί να συναντιόνται
ν’ ανταλλάσσουν στεγνές φιλοφρονήσεις
και κρύες αγκαλιές
στα στόματα στεγνοί να ντύνονται
υποκρισία

έχουν πολλά δάκρυα στο ψυγείο φυλαγμένα


Ας τους αφήσουμε, λοιπόν
αίμα να ανταλλάσσουν με ρίμα
υποταγή, με σατέν σιγή
κι η πίκρα να γίνεται ποτάμι

αδιάφοροι και διαφορετικοί

θα σας συναντήσω, αγαπημένοι μου
θα σας συναντήσω, απέναντι
θα είμαστε τότε μακριά
από όλα αυτά
μακριά, κι ίσως απέναντι

μικρά θα φαντάζουν όλα τότε
και θα χαμογελάμε

Σαν να βλέπουμε
μικρό παιδί ασυνάρτητα
ήχους να αναπαράγει,
και τις ζωγραφιές του
άτακτα στο χώμα ν’ απλώνει
να ξαπλωθεί ο ήλιος, να γυρίσει
και την αγκαλιά ν’ ανοίγει
στριφογυρνώντας
να ζαλιστεί το ψέμα και να δύσει

θα σας συναντήσω αγαπημένοι μου
θα σας συναντήσω, εκεί,…
………………………………………………………………………………
με αφορμή το "άνυδρο τοπίο" της Σοφίας

4 σχόλια:

  1. Χαίρομαι που ο * Άνυδρος Τόπος* ήταν αφετηρία για σένα. Νέες σκέψεις, νέες εικόνες νέες λέξεις,
    έγιναν σχήμα για να συναντηθούμε ξανά στην περιπέτεια που οδηγεί σ'ένα άλλο ποίημα που συγκινεί.
    Νάσαι καλά Βασίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δάκρυα εκτροφείου...
    σκέψου ότι υπάρχουν κάποιοι που ζουν έτσι ως το τέλος της ζωής τους,
    υποδυόμενοι ρόλους,αμυνόμενοι στην ευτυχία,παράγοντας υποκατάστατα ζωής και χαράς,
    σκέψου ότι υπάρχουν κάποιοι που μέσα τους δεν γεννιούνται όνειρα και δεν υπάρχει μια ριζούλα αλήθειας

    οι άλλοι,οι αληθινοί,οι άγριοι,οι ελεύθεροι,γυρίζουν πίσω και βλέπουν το δεσμοφύλακα να κλειδώνει τη σιδερένια πόρτα του φρενοκομείου...

    Βασίλη είσαι πάντα οργισμένος αλλά αυτή τη φορά είσαι διαφορετικά...
    τι έχει αλλάξει σε σένα,πες μου

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Ωστόσο να υποκρίνεσθε άδοξοι
    να επιστρέφετε στις εννιά
    να τετραγωνίζεσθε
    να κλείνετε τα παράθυρα
    να μην ελπίζετε πως θα σωθείτε…»
    ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ_Λαβδακίδαι
    Σοφία μου
    Όπως σου έγραψα
    Το «περιβάλλον» που διάβασα τον «Άνυδρο τόπο» σου ήταν αντιφατικό, θορυβώδες και γεμάτο επιφάσεις δακρύων συγκινήσεων αποδεδειγμένων ναρκισσισμών και επιβεβλημένων παρελάσεων, έτσι ήταν μάλλον λογικό να «αντιδράσω» έτσι, «οργισμένος» αλλά και διαφορετικός,…
    Τώρα αν συγκινεί αυτή η ματιά για μένα είναι αρκετό,…
    Έχω μάθει τελικά
    Πάνω από τις ποσοτικές αναλύσεις να διακρίνω και να εκτιμώ βαθιά τις αδιόρατες, ευγενικές, και τόσο ουσιαστικές ποιοτικές μεταβολές
    Καλό Ξημέρωμα να έχεις
    Και πάλι σ’ ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. «Άγνωστη Μέρα δείξε μας το Πρόσωπο σου.»

    Το τέλος της κοινής θεώρησης είναι «αγκάθι χωρίς μέλι»
    Το τέλος της δημιουργικής πάλης των αντιθέτων είναι πισωγύρισμα
    Το τέλος της δυναμικής ενότητας τους είναι το πρώτο βήμα της απομόνωσης,
    σκληρό κι αδυσώπητο το παρελθόν συγκρίνει, κρίνει, κατακρίνει,…
    δηλητήριο ποτίζει την κάθε καινοτόμο ιδέα
    με σκοτάδι απαντά σε κάθε χαραμάδα.
    Και η διαιώνιση της άδειας καθημερινότητας
    και της συμβατικής προσέγγισης είναι δειλία και αντεπανάσταση,…
    Η φθορά ακυρώνεται μέσα στη βαθιά πεποίθηση ότι η ελευθερία σκέψης και γραφής ανοίγει δρόμους και χτίζει γέφυρες. Και οι νέοι δρόμοι δεν φοβίζουν τους παλιούς ούτε τους φοβούνται και οι νέες γέφυρες δεν ακυρώνουν τις παλιές αρκεί να υπάρχουν και να μην ήταν μόνο φαντασίωση και επίφαση επικοινωνίας,…
    Γράφω αλλιώτικα τελευταία; Μπορεί,…
    Γράφω πιο ελεύθερα ίσως,…
    Κασκαντέρ του ίδιου μου του εαυτού
    Είπα να κοντράρω λίγο τις υπεκφυγές
    Να σταθώ με ειλικρίνεια απέναντι σε καταστάσεις που πονάνε και ματώνουν
    Να απαιτήσω την ελευθερία που μου ανήκει
    Αυτήν που θα κατακτήσω γράφοντας ,…
    Νιώθω αλλιώτικα, ίσως ,…
    γιατί υπάρχουν σπουδαίοι δάσκαλοι που με καθοδηγούν,
    άλλωστε μάλλον μαθαίνω γρήγορα,
    αν και φτάνω πάντα καθυστερημένος,…
    εγώ που όλα σε αντίστροφη τροχιά τα θέτω,…
    ……………………………………………………………………
    Καλή μου Φαίδρα σε ευχαριστώ για όλα
    Εύχομαι να είσαι καλά
    Χαρούμενη και Δημιουργική

    Μέχρι το 2020 να έχεις πιει πολλά ποτήρια δικαίωσης και άγιας προσμονής
    Να’ χεις γευτεί πολλά «σταφύλια οργής» και άγριας επανάστασης.

    Όσο για τον δεσμοφύλακα,
    Όπως και όλους τους φύλακες
    Τους έχω αρνηθεί και τους έχω καταδικάσει σε άπειρη νύχτα,….
    Το κλειδί το γυρνάω κάθε βράδυ, εγώ μόνος μου
    Και κλειδώνω την οργή και την ανικανοποίητη δίψα μου,
    Γιατί αλλιώς γίνομαι επικίνδυνος,…

    Μέχρι την ώρα της εκδίκησης
    Την οποία με θρησκευτική ευλάβεια και μαθηματική ακρίβεια και αυστηρότητα προετοιμάζω,…

    Ελπίζω μέχρι το 2020 να χάσω κάποιο βράδυ το κλειδί,...
    ..............................
    Σου στέλνω την αγάπη μου και τη σκέψη μου
    Καλό Ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»