«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Μπαλάντα για τους ασφαλίτες



ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ
ΜΙΑ ΜΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ
ΝΑ ΤΙΣ ΧΑΡΑΞΩ ΒΑΘΙΑ
ΝΑ ΠΟΝΑΝΕ
ΝΑ ΜΑΤΩΝΟΥΝ
ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ

ΝΑ ΜΗN ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΙ
ΣΕ ΚΗΔΕΙΕΣ ΚΑΙ
ΣΕ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ
ΣΕ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ
ΣΕ ΨΗΦΟΥΣ

ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΑΔΥΣΩΠΗΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ



Φαντάζομαι ότι
Αυτές τις μέρες
Θα υπήρξαν και μερικοί γραφικοί,
της υποκρισίας «ποιητές»,
ματ-τζήδες
εκαμ-ήτες
που το βράδυ
μόλις επέστρεφαν
από την εργασία τους,
και έβγαζαν τα «ρούχα της δουλειάς»
μαύρα ή βαθύ μπλέ
του θανάτου,
σκούπιζαν το πρόσωπο τους
από τη μουντζούρα
των ληγμένων δακρυγόνων,....
βουτούσαν
την πένα τους
στο νωπό κόκκινο, βαθύ μελάνι τους
κι έγραφαν
από εκείνα τα δακρύβρεχτα
σονέτα τους,
αυτά που εκδίδουν
στα μαστροπεία της
φιλικής γειτονιάς τους,
για τον έρωτα
τους νέους
την αγάπη
και την αηδία της βρωμερής «λαϊκούρας»,...
απ΄αυτά που κερνούνε
δωρεάν στα μικρά ρακοπότηρα
της ανέραστης και θλιβερής ύπαρξης τους

τους περιμένω
στις νέες εκδόσεις τους

τους περιμένω
ξέρετε πως

τώρα που οι όρκοί αίματος
ακόμα περισσότερο
δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε

θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον
η συνάντηση
απέναντι
όταν και τα χέρια
τα δικά μας
θα είναι οπλισμένα
με κείνο το μύρο
το αλμυρό
το θείο
το αλάθητο
ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ
..............................................................................
Το τραγούδι «γαμμαγραφία (Σαλβαντόρ ’80)»
Του Άλκη Αλκαίου και του Θάνου Μικρούτσικου από το δίσκο «εμπάργκο»
Είναι αφιερωμένο στην Πέννυ Μηλιά
















8 σχόλια:

  1. Δεν μπορω να εντοπίσω το mail σου.
    Αν μπορείς να μου το στείλεις.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σοφία μου Καλημέρα
    Νομίζω ότι φαίνεται το mail στο προφίλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι ένα σπαθί που μπαινοβγαίνει στην αλήθεια
    Έχοντας διανύσει μοίρες-360-θανάτων τραγικών
    Γόρδιους δεσμούς και κύκλους κόβω από συνήθεια
    Αυτοβιογραφώντας την πομπή παραπομπών

    παραλλαγή στο αρχικό σχεδίασμα που σου την αφιερώνω με σθένος,χαρά και τιμή

    το σπαθί που κυκλική φορά του στέρησαν σε λαιμούς άδειους από φωνή
    σε χορδές κενές από πάθος και αίμα
    πατάει στο φθόγγο των πιο δυνατό μας
    εκείνον που πάνω του ακονίστηκε η φλέβα μας και γιγαντώθηκε
    μέσα στο αίμα η άδολη επανάσταση

    το σπαθί αυτό της πέτρας του ήλιου
    και της συναισθηματικής νοημοσύνης μας
    ακραία έτοιμο να παράξει κόψεις
    κραταιές
    για εγκεφάλους ποταπούς
    εκεί που το δίκιο συναντά τη
    μέγιστη φωνή

    θα κόψει τώρα τον κύκλο της
    αγέλης
    που ζητά ακόμα ένα θάνατο να ξαποστάσει
    τη μόνιμη νάρκη της

    αυτή τη φορά θα ιστορήσει
    τους κόμπους
    σ'έναν έναν θα πέσει πάνω

    ας αφήσουμε την ανταρσία
    ν'αυτοβιογραφήσει τώρα
    την ιστορία του σπαθιού

    χωρίς αλλότριες παραπομπές

    εδώ.τώρα.

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η τιμή
    Η μεγάλη τιμή
    Και η χαρά
    Η μεγάλη χαρά και η συγκίνηση
    Είναι δική μου
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    Δεν μπορώ να το πιστέψω,…
    Και τίποτα αντάξιο να σου προσφέρω


    ……………..
    Δεν έχω Ούτε μια λέξη,...
    Μόνο
    ο Χρόνος, ο άπειρος μπορεί
    Για μια τυφλή στιγμή μονάχα
    Να σταθεί

    Δεν είναι ούτε θρυμμάτισμα
    ούτε υποταγή
    Δεν είναι κρίμα ούτε αστείο
    Ότι μπορούν οι άνθρωποι
    Ακόμα να νοιάζονται και να αγαπούν
    Δεν είναι ψέμα ούτε απάτη
    Ότι μπορούν να ταξιδεύουν από μακριά
    Τα όνειρα τους και να πετούν ψηλά,…

    Ευχαριστώ


    ………………….

    Ο κόμπος
    Δυνατός ακλόνητος
    Δεν θέλει χάδια
    Σπαθί
    Καρδιά
    Σπίθα

    Η ανταρσία
    εδώ.τώρα
    Είναι ευχή
    Για Καλημέρα

    Εννοείται δεν τελείωσα με τούτο το σπουδαίο
    Δώρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βασίλη
    ευχαριστώ τόσο πολύ..

    δεν είναι εύκολο ούτε απλό να βρίσκεις λόγια και μουσικές που να μπορούν να σταθούν πλάι σου τέτοιες στιγμές..Για να μην μιλήσω για ανθρώπους..

    Δυστυχώς σήμερα δεν μπορώ να αποφύγω το μάθημα ούτε την παράσταση,κι ας έρθει έστω και ένας θεατής, παρότι θα ήθελα να βγω μόνο για την καθιστική,στις 9 στην Βουλή.
    Εχω πολλά, αλλά αργότερα..
    Ως τότε το τραγούδι και το πράγματι αγαπημένο ποίημα της φαίδρας για παρέα.

    Φιλιά
    Πέννυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μεγάλη τιμή
    Πέννυ

    Και χαρά , χαρά
    Γεμάτη δάκρυ,…

    Βαδίζω
    τυφλός και τόσο μικρός
    με πόνο ανείπωτο
    με πίκρα δυόσμο
    με προδοσία ξυράφι
    μικρές λίμνες εξιλέωσης
    και μακρινής παρακαταθήκης,….

    Ευχαριστώ

    Να είσαι στη παράσταση
    Χαρούμενη και δακρυσμένη
    Ακόμα και αν είναι μόνο για έναν
    Θα ήθελα να είμαι εκεί
    Θα είμαι
    Ανύποπτος ανάμεσα στους καχύποπτους
    Κατάδικός ανάμεσα στους αθώους

    Και Χαρούμενος τόσο Χαρούμενος

    Σας Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. «….Ξύπνησε γάργαρο νερό από τη ρίζα του πεύκου να βρείς τα μάτια των σπουργιτιών και να τα ζωντανέψεις ποτίζοντας το χώμα με μυρωδιά βασιλικού και με σφυρίγματα σαύρας.
    Το ξέρω είσαι μια φλέβα γυμνή κάτω από το φοβερό βλέμμα του ανέμου είσαι μια σπίθα βουβή μέσα στο λαμπερό πλήθος των άστρων.
    Δε σε προσέχει κανείς κανείς δε σταματά ν’ ακούσει την ανάσα σου μα συ με το βαρύ σου περπάτημα μες στη αγέρωχη φύση θα φτάσεις μια μέρα στα φύλλα βερικοκιάς θ’ ανέβεις στα λυγερά κορμιά των μικρών σπαρτών και θα κυλήσεις από τα μάτια μιας αγαπητικιάς σαν εφηβικό φεγγάρι. Υπάρχει μια πέτρα αθάνατη που κάποτε περαστικός ένας ανθρώπινος άγγελος έγραψε τ’ όνομα του επάνω της κι ένα τραγούδι που δεν το ξέρει ακόμα κανείς ούτε τα πιο τρελά παιδιά ούτε τα πιο σοφά τα’ αηδόνια. Είναι κλεισμένη τώρα σε μια σπηλιά του βουνού Ντέβι μέσα στις λαγκαδιές και στα φαράγγια της πατρικής μου γης μα όταν ανοίξει κάποτε και τιναχτεί ενάντια στη φθορά και στο χρόνο αυτό το αγγελικό τραγούδι θα πάψει ξαφνικά η βροχή θα στεγνώσουν οι λάσπες τα χιόνια θα λιώσουν στα βουνά θ α κελαηδήσει ο άνεμος τα χελιδόνια θα αναστηθούν ο λυγαριές θα ριγήσουν κι οι άνθρωποι με τα κρύα μάτια και τα χλωμά πρόσωπα όταν ακούσουν τις καμπάνες να χτυπάν μέσα στα ραγισμένα καμπαναριά μοναχές τους θα βρουν καπέλα γιορτινά να φορέσουν και φιόγκους φανταχτερούς να δέσουν στα παπούτσια τους. Γιατί τότε κανείς δε θ’ αστειεύεται πια το αίμα των ρυακιών θα ξεχειλίσει τα ζώα θα κόψουν τα χαλινάρια τους στα παχνιά το χόρτο θα πρασινίσει στους στάβλους στα κεραμίδια θα πεταχτούν ολόχλωρες παπαρούνες και μάηδες και σ’ όλα τα σταυροδρόμια θ’ ανάψουν κόκκινες φωτιές τα μεσάνυχτα. Τότε θα’ρθουν σιγά σιγά τα φοβισμένα κορίτσια για να πετάξουν το τελευταίο ρούχο στη φωτιά κι ολόγυμνα θα χορέψουν τριγύρω της όπως την εποχή ακριβώς που ήμασταν κι εμείς νέοι κι άνοιγε ένα παράθυρο στην αυγή για να φυτρώσει στο στήθος τους ένα φλογάτο γαρίφαλο.
    Παιδιά ίσως η μνήμη των προγόνων να είναι βαθύτερη παρηγοριά και πιο πολύτιμη συντροφιά από μια χούφτα ροδόσταμο και το μεθύσι της ομορφιάς τίποτε διαφορετικό από την κοιμισμένη τριανταφυλλιά του Ευρώτα. Καληνύχτα λοιπόν βλέπω σωρούς πεφτάστερα να σας λικνίζουν τα όνειρα μα εγώ κρατώ στα δάχτυλά μου τη μουσική για μια καλύτερη μέρα. Οι ταξιδιώτες των Ινδιών ξέρουνε περισσότερα να σας πουν απ’ τους Βυζαντινούς χρονογράφους….»
    ΑΜΟΡΓΟΣ_Νίκος Γκάτσος
    …………………………………………………………………………………………
    Φαίδρα μου
    τι άλλο μπορούσα να βρώ για να σταθεί απέναντι σ’ ένα τόσο ακριβό Δώρο
    προφητικό και αισιόδοξο
    και πάλι ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βασίλη μου εγώ σ'ευχαριστώ πολύ
    για το αντίδωρο...

    ψυχή μου όμορφη.
    σου στέλνω όλη τη σκέψη
    και όλη την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»