«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΡΕΒΑΝΣ…


Στη Μαρίνα και στο Χαραλάμπη

"ΠΟΡΕΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΙΩΝΙΑ ΕΡΩΜΕΝΗ....
...ΓΙΝΕ ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΝΟ , ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΝΑ ΣΕ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΥΡΑΝΟΥ
ΣΚΟΤΑΔΙ...."


Με τζάκετ πράσινο,
Μαύρες μπότες
Και μακριά μαλλιά,
Στο πέτο αστέρι κόκκινο,
Πύρινη φλόγα στη καρδιά,
Καβάλα σε μια μαύρη πεντακοσάρα μηχανή…
Θάρθω!!!
Στο κορμί περασμένα φεσεκλίκια σταυρωτά!!
Στο μπράτσο ο Che
Χαραγμένος βαθιά με πόνο κι ανεξίτηλη μπογιά
Στο χέρι το μαγικό ραβδί
που ξερνάει δίκαιη φωτιά!!
Θάρθω!!!
Μια νύχτα μ’ άγριο φεγγάρι
ROCK CONCERT
Σε στάδια και σε πλατείες
θα στηθεί!!
Κόκκινο!!!
ROCK CONCERT, Κατακόκκινο!!
Θάρθω!!!
Για όλους και για ΣΕΝΑ
Ντυμένος Άδικο και Υποκρισία!!
Ντυμένος ζεστά με ωραία κατάμαυρα ρούχα …
Ντυμένος απλά με όλα
τα ωραία ψέματα τούτου του κόσμου
Θάρθω!!!
Εγώ ο μόνος, σκοτεινός και ξεχασμένος
Με όλη την νέα φτώχια συντροφιά μου,
Κατά δική μου, στο πλευρό μου!!!
Εγώ ο απελπισμένος
με την μεγάλη ελπίδα
Να σκίσω σαν αστραπή τον ουρανό!!
Εγώ ο πανάρχαια ηττημένος,
Με την μεγάλη νίκη
χαραγμένη βαθιά μες στην καρδιά μου
Να πυρπολήσω ανελέητα
τα σαθρά θεμέλια της απανθρωπιάς τους
Θάρθω!!!
Για Σένα
Που έθρεψες στα στήθια σου ωραία το ανεκπλήρωτο,
Για την κόκκινη παρθένα
Που σήκωσε τα μάτια της χυδαία στο απρόσιτο,
Θάρθω!!!
Εγώ ο ανίδεος, ο από χρόνια τώρα ξεπερασμένος
Με τη μεγάλη γνώση,
παραμάσκαλα σαν μπαγιάτικη εφημερίδα,
Να ντύσω σαν ρούχο δροσερό
το καψιασμένο κορμί του ανυπεράσπιστου
Θάρθω!!!
Για Σένα που πότισες το στόμα μου γενναιόδωρα το ταπεινό,
Για την Κόκκινη Παρθένα
Που ρούφηξε με την καρδιά της, το θεϊκό χυμό
Να ξεδιψάσω μ’ άγια μετάληψη
Τα χείλια του καταφρονεμένου!
Του ασώτου την ψυχή
Να ξεριζώσω απ’ την μιζέρια
Και να την στείλω στα ουράνια,
Τα γήινα μεγαλεία να γευτεί και να ποθήσει ακόμα περισσότερα!!!
Θάρθω!!!



ΑΡΑΞΟΣ 14/VI/1990 ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΚΑΥΣΙΜΑ

Ηγουμενίτσα 30 Μάρτη 2006

.........................................................................................

φωτογραφία Che Memorial Museo Santa Clara, 18/8/2005 με FinePix S7000

14 σχόλια:

  1. Είναι γραμμένο χρόνια πριν σε μια άλλη εποχή…
    Τότε που τα ανεκπλήρωτα όνειρα μας φάνταζαν εφικτά και χαρούμενα …
    Βέβαια τώρα φαίνονται χαζά, παιδιάστικα,
    αλλά ζούνε,…
    Ακόμα κι αν αγαπημένοι Σύντροφοι δεν είναι πια ανάμεσα μας,…
    Κι έτσι απομείναμε μονάχοι να κλαίμε μ’ αυτά
    και να περιμένουμε(;)
    την οδύνη μιας νέας γέννας
    ΠΟΥ ΘΑ’ ΡΘΕΙ !!!
    Η αφιέρωση είναι το ελάχιστο που θα μπορούσα να κάνω για τον Χαραλάμπη που δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...κι εγώ τωρα τι; και πως;
    και υποκλινομαι...και ντρέπομαι Αγαπης....
    ενδυομαι γραφη…πορευομαι δισταγμο…
    και κοκκινιζω….

    Κι ελπιζω…. ο αιώνιος ταξιδευτής να γνωριζει…
    Και ναι.ειμαι σιγουρη…γνωριζει…
    Μα τι κριμα…τι κριματα τουτη η ζωη δωριζει!

    Ποσα θα δωριζε…ποσα θα εισεπρατε…αγαπημενε liberte compagnon….

    Πόσα ….γμτ….
    Όμως,,,όμως
    Λουκια της δικοπης ζωης φωνη γνωριμη από δικους παλιους μας χρονους. …
    Σφιγει γροθια με δαχτυλα 20…κι ειμαστε 1013….
    Και ενώνονται δαχτυλα – γροθια αγαπημενη….
    Και πλημμυριδα η καρδια…αγαλιαση! και λυτρωση!…

    Γροθια σε όλους οσους πιστεψαν και φωναζαν για αλύτρωτες ψυχές

    Κι ειμαστε δω κι αντεχουμε….κι απαντεχουμε χτυπηματα «κατω απ την ζωνη»….
    Κι αιμμοραγουμε ψυχη και παλι εκει….σε μαρμαρενια αλωνια νικητες…….
    Και δεν θα σκυψουμε ποτε μπροστα σους Βασίλη μου…
    Μονο ματια συντροφικα τον πονο θα γνωρισουν και το αχ ψυχης που πονεσε ποναει ισως ακομα….μα …..ΧΤΥΠΑ μονο θα κραυγαζει….κι Αντεχω τελαλης σε παλια πλατεια πετρινη θα διαλαλει…..

    ΑΓΑΠΗ ΣΚΕΨΗ ΚΙ ΕΓΝΟΙΑ…..
    ΑΓΑΠΗ ....ΣΚΕΨΗ ΚΙ ΕΓΝΟΙΑ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. έχει κόκκινο κι έχει βροχή
    αδύνατον να μην σταθώ στο "έλα" ενός μαύρου καβαλάρη που πάντα θα αναζητά το "πού" ...

    τριγύρω θα γυρνώ και θα σου ψιθυρίζω
    τα όνειρα υπάρχουν για να ζουν
    το ξέρεις, μα στο ξαναθυμίζω...

    φιλιά βρόχινα...ζεστά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανάμεσα σ’ εκείνους που σιωπούν βρίσκεται η Μαρίνα.

    Σιωπή που κραυγάζει στα χείλη
    σέρνεται
    μ’ αγγίζοντας το αίμα της ψυχής παύει να σιωπά
    φέρνει μαχαίρι στα χείλη το ‘να χέρι
    στα δυο την κόβει

    έπειτα γροθιά σμίγει και μαχαίρι
    νικά η γροθιά

    δυνάμεις που δε τόλμησε ποτέ της να κοιτάξει
    με τον καιρό μονάχα κουμαντάρει
    καπετάνιος σε τιμονιέρα καραβιού
    μεγάλου ταξιδιού πορεία χαράσσει
    μ’ έναν εξάντα κι ένα όνειρο για χάρτη.

    Δεν γνώρισα τον Μπάμπη
    μοίρα τον κράτησε μακριά από ‘δω
    πριν γνωριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kαθόλου χαζά και παιδιάστικα δεν φαίνονται αυτά τα όνειρα. Ίσα-ίσα που όσο ζούμε έχει νόημα να πιστεύουμε πως μπορούμε ν' αλλάξουμε τον κόσμο (ή έστω τον μικρόκοσμο μας). Κι αυτό δεν είναι λίγο.
    Υ. Σ. O Che για χρόνια κάδρο πάνω απ' το γραφείο μου. Δεν ξεχνώ! Με τον τρόπο μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαρίνα Αγαπημένη Συντρόφισσα Ελευθερίας
    Εγώ Υποκλίνομαι
    Κι Αναρωτιέμαι
    Πόση Πίκρα μπορεί να φορτωθεί μια Ψυχή
    και πως μπορεί να τη μετουσιώνει σε Αγάπη,
    κι απλόχερα να την μοιράζει;
    Φωνάζω,…Γιατί;…
    ……………………………………………………..
    Μα επειδή η ζωή είναι για να τη ζούμε,…
    Χαίρομαι κιόλας,…γιατί τώρα μπορούμε να τη ζήσουμε
    Πιο όμορφα και πιο δημιουργικά,…
    Σ’ ευχαριστώ Μαρίνα,
    των ποιητών Αγαπημένη
    Των τόσων σπουδαίων φίλων Πολυαγαπημένη
    Σ΄ ευχαριστώ που μπορώ και σου μιλάω,...
    Εγώ ο τυχερός, ο τυχερός…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κόκκινο
    Αίμα
    Διψά
    Προσμένει
    Δικαίωση και
    Όνειρο για να μπολιάσει
    Nέα Tαραχή και Δίνη,…
    …………………………………………………….
    Τις καλημέρες μου Νεράιδα της Βροχής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. «…Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα. Φαντάζομαι, εκείνος που θα ξαναβρεί τη ζωή, έξω από τόσα χαρτιά, τόσα συναισθήματα, τόσες διαμάχες και τόσες διδασκαλίες θα είναι κάποιος σαν εμάς μόνο λιγάκι πιο σκληρός στη μνήμη.»
    Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ _ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ
    ……………………………………………………………………………..
    Ανάμεσα σ’ αυτούς που σιωπούν είναι κι η Μαρίνα
    Κι είναι χιλιάδες αυτοί που «σφραγίζουν με νόημα το στόμα»
    Μιλάει με τη σιωπή της
    ……………………………………………..
    Kαι έτσι ακριβώς νιώθω
    ότι έδωσε και σε μένα τον τυχερό
    ένα κομμάτι από την πίκρα της
    το Μοιράστηκε μαζί μου
    όπως κάνει χρόνια τώρα με όλους Εσάς τους Ακριβούς Φίλους της
    και είμαι πολύ περήφανος για αυτό
    και πολύ χαρούμενος νιώθω και για την επίσκεψη εδώ
    τόσων σπουδαίων κι αγαπημένων φίλων της Μαρίνας
    Σε ευχαριστώ
    Καλώς Ήρθες ήχε πλάγιε.μόνε
    Δυστυχώς τον Μπάμπη ούτε κι εγώ είχα την τύχη να τον γνωρίσω,…
    Τον βλέπω τώρα μόνο, κι αξίζει ας είναι αργά,…
    Και
    Οι δυνάμεις που δεν τολμούμε να τις κοιτάξουμε
    Είτε από δέος
    Είτε από φόβο
    Είναι που κουμαντάρουν
    Τη Σκέψη μας
    Την Πράξη μας
    Και τη Ζωή μας ολάκερη,…
    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάμε στον κόσμο υπέροχα μονάχοι
    μ’ ένα τραγούδι χαρωπό
    το τραγουδάνε οι θαλασσομάχοι
    και λέει στο γλυκό του το σκοπό:
    πως μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει!!
    ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ
    ……………………………………………………………
    Το ζήτημα είναι να κάνουμε Πράξη
    Τον Νέο Άνθρωπο που οραματίστηκε
    και ε φ ά ρ μ ο σ ε ο che...
    Αλλά και μόνο ότι, ακόμα και τώρα κατοικεί στα Όνειρα μας είναι και αυτό κάτι
    μια πρώτη Νίκη

    Ευχές για μια όμορφη Μέρα Madame de la Luna

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. P(Ω)=1
    Είναι το Δεύτερο Αξίωμα των Πιθανοτήτων που εισήγαγε ο Α. Ν. Kolmogorov θεμελιωτής της σύγχρονής Θεωρίας Πιθανοτήτων.
    Είναι η πιθανότητα του βέβαιου ενδεχομένου και ισούται με 1 !!
    Εκφράζει στα Μαθηματικά την μέγιστη δυνατή τιμή μιας πιθανότητας
    Εκφράζει την βεβαιότητα για την πραγματοποίηση ενός ενδεχομένου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ανάμεσα σ΄εκείνο που λέγεται ζωή
    η έμπυρη!

    η Μαρίνα της προσδοκίας που πορεύεται άπλετη Αγάπη

    ότι η άλικη σταγόνα ιριδίζει Φως!

    με μάτια θαλπωρή και ορθάνοιχτη αγκαλιά συντροφιά απάνεμο λιμάνι

    σ' εκείνη που για όλους έχει χαμόγελο
    και μιαν θύρα ορθάνοιχτη

    σ' εκείνη που οι Ποιητές μοίρασαν ρόδα
    κι άστρο την όρισαν στον δικό μας
    ομιχλώδη ορίζοντα
    να κερνά και να κερνά
    Ζωή!

    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τα δώρα συνεχίζονται…
    Δέος νιώθω και ευθύνη Μεγάλη
    Και Φόβο,… αυτόν της Γέννησης,…
    Που γίνομαι κοινωνός μιας τέτοιας μεγάλης συντροφικότητας.
    Ξέρω πως σ’ αυτό το Μεγάλο Ταξίδι, εμείς είμαστε οι τελευταίοι
    Αδιευκρίνιστοι κομήτες,… οι άγνωστοι μικροί θάμνοι
    Όντας χρόνια και χρόνια απλοί ταξιδευτές χαμηλών πτήσεων
    Κι ονειροπόλοι μικρών τροχιών, που φωτιζόταν πάντα από το άπλετο φως, άπειρων τροχιοδεικτικών,…
    μικροί μόνο κι ασήμαντοι δέκτες,…
    Και ξαφνικά
    Μια μεγάλη Αγκαλιά
    Ποιητών της Ζωής,
    Ποιητών της Ψυχής
    Ποιητών του Ονείρου
    Και Μεγάλοι Τεχνίτες του Λόγου και της Σοφίας
    Μας έχουν απλώσει τα χέρια,…
    Μια μεγάλη Αγκαλιά στέκει Ανοιχτή μπροστά μας,…
    Δέος, Δέος και Φόβος της μετριοφροσύνης του μέτριου,..
    Ένα Δοκιμαστήριον ακατάληπτο βρίσκεται μπροστά μας
    Έτοιμο να μας Ανυψώσει
    Έτοιμο να μας Φωτίσει αλλά και να μας Κάψει
    Έτοιμο να μας κατασπαράξει και να μας αλώσει
    Έτοιμο σφόδρα και ανελέητα να μας αμφισβητήσει
    Και τελικά να Έτοιμο να μας Διδάξει την Αλήθεια και να
    Μας Οδηγήσει στην απαραίτητη Αυτογνωσία,…
    ……………………………………………………………….
    Και ευτυχώς τα Άστρα είναι πολλά, Αυτόφωτα,Γιγάντια και τόσο μα τόσο γενναιόδωρα,
    στον τόσο ομιχλώδη και πεπερασμένο ορίζοντα μας,…
    Κι οι Οδηγητές μας, «Υπέροχα Μονάχοι», Μακάριοι Διαχειριστές της Γνώσης και της Αιώνιας Ομορφιάς, μετουσιώνουν Διδαχή κι Άνοιξη
    Με τρόπο που δεν μπορούν να φανταστούν, μέσα στις ελλειπτικές συγκρουόμενες και συμπορευόμενες Κοσμογονικές τροχιές τους
    Σας Ευχαριστώ,
    και τώρα ξέρω ότι θα το κάνω πάντα με μια βαθιά Ευγνωμοσύνη και Αγάπη…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ρ(Ω)=1 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    εγώ;;;; εγω;;;; η ενοχληση;

    και πάλι δακρυζω Αγαπη....

    και παλι....πορφυρο χρώμα λουζομαι ντροπης...
    και πάλι κλαιω χαρα....

    ποσα ευχαριστω και ποση ευγνωμωσυνη σπονδη σε βωμο απροσμενης φιλιας ...να καλμαρω, να κατευνασω "ζήλεια" Θεου...για την Τοση Αποδοχη....

    αχ Βασιλη....πολυαγαπημενε ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
    αχ Λουκια αναπάντεχη Φιλη αγαπημενη
    ΤΗΣ ΔΙΚΟΠΗΣ ΖΩΗΣ

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ......
    για την Αποδοχη σας...
    για την Αγάπη Σας....

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ......

    αγαπη σκεψη κι εγνοια....
    αγαπη σκεψη κι εγνοια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. «ΕΥΛΟΓΙΑ»
    «Καλότυχοι εκείνοι που δεν γνώρισαν τον εαυτό τους!,
    Ανδρείοι εκείνοι που αποσιώπησαν την αθωότητά τους!!
    Μα ευλογημένοι αυτοί που τα δώσανε όλα κι ύστερα
    κοίταξαν ένα άστρο σαν την ΜΟΝΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ!!!» Τάσος Λειβαδίτης.
    …………………………………………………………
    Μαρίνα, της Απόγνωσης Καθάρια μου Ματιά,…
    Μαρίνα Αγαπημένη Συντρόφισσα Ελευθερίας
    Ανταποδίδουμε σ’ ένα Αστέρι
    Την Μαθηματική βεβαιότητα P(Ω)=1
    Της βαθιάς εκτίμησης και Αγάπης
    Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε εμείς, και το πρώτο,…
    Μια ζεστή Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»