«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Σάββατο 24 Μαΐου 2008

Αποχαιρετισμός στην τάξη του 2008 που φεύγει,…



























Παλικάρια που δακρύζουν
Όμορφες Κοπέλες που σαν Νεράιδες πετούν,
σαν ξωτικά τυλίγουν τα όνειρα τους και περιμένουν,
Ήρωες
Που σκύβουν το κεφάλι, όχι από φόβο αλλά από επίγνωση
Και μεγαλοσύνη
Σκύβουν το κεφάλι
Ώρες ατελείωτες μπροστά στο ανοιχτό βιβλίο
Της Ζωής και των Μαθηματικών
Και
Ονειρεύονται ήσυχα, και σχεδιάζουν
Ένα μεγάλο Όνειρο Συμπαντικό
Μέσα στα μικρά Σύμβολα των Παραγώγων και των Ολοκληρωμάτων
Ντύνουν με απίστευτη ηρεμία και επιμονή,
τη μεγάλη αγωνία τους
Και παλεύουν να χωρέσουν
Μέσα σε μόνο τρείς ώρες
«Την πίκρα και τον πόνο τόσων χρόνων»
Παραγωγίζουν το λεπτό, την ώρα, το μήνα, το χρόνο
Αντιστρέφουν αλληλουχίες δεσμεύσεων, περιορισμών
Και μεταλλάσουν καταστάσεις Αρνητικές σε θετικές και καθαγιάζουν τις δυσκολίες
Τις απαλείφουν και σαν μαγικά λες, μετατρέπουν
τις εικόνες ήμερων Τοπίων σε άγριες και κατακλυσμικές,…
Αναζητούν τα Όρια της Σκέψης, της Αντοχής,
της Έξαψης και της Δημιουργίας
Και ζωγραφίζουν με έντονα χρώματα
και μεθυστικά αρώματα
Τις γραφικές Παραστάσεις
Των Μελλοντικών Συναρτήσεων,
Με Δέος, Γνώση, Φόβο και Αγάπη!!
Δεν μιλάνε πολύ, μόνο γράφουν,
και κατατάσσουν με ακρίβεια και αυστηρότητα
τον καθένα σύμφωνα με το τι του πρέπει,…
Αφήνουν αχτένιστα τα μαλλιά
Και τα γένια τους να’ χουν φουντώσει
έτσι που νομίζεις πως μέσα σε δυό μέρες μόνο
έζησαν, όλη τη μικρή Ζωή τους
κι οι μικρές κοπέλες
γίνανε Γυναίκες
φορτωμένες με όλη τη Γνώση στα μαλλιά τους
σαν χρυσό κοκαλάκι
και φόρεσαν θαρρείς τον Ήλιο, μεσοφόρι λαμπερό
και η στέκα τους να φτάνει ψηλά μέχρι τον ουρανό,….
…………………………………………………………
Τώρα τους περιμένω στο Σταθμό
Αυτά νομίζουν ότι θα φύγουμε μαζί,…
Μου έβγαλαν κι εμένα εισιτήριο!!
Έχουν πεταχτεί για τρείς ώρες
Μέχρι τον ουρανό να το σφραγίσουν,
Μαζί και το δικό μου
και τώρα όπου νάναι θα γυρίσουν
Τους περιμένω,…
Ξέρουν; Δε ξέρουν,…
Δεν ξέρω; Πως εγώ δεν θα φύγω μαζί τους,…
Θα ανέβω μαζί τους μια στιγμή τελευταία,
Και καθώς το τρένο θα σφυρίξει τρεις,
Θα τους τακτοποιήσω
τα λιγοστά πραγματάκια που κουβαλάνε
μέσα στο πλούσιο στήθος τους
και στο δασύτριχο στέρνο τους,
και κρυφά- κρυφά
σαν οπτασία θα σβήσω, από μπροστά τους,
θα κατέβω,….
γιατί εμένα Εδώ είναι το Τέρμα μου!!
Ενώ για αυτούς, εδώ είναι
Η Μεγάλη Αρχή τους!!!!
Άλλωστε ξέρουν πως με περιμένουν πίσω
Οι νέοι Μικροί Αρχιτέκτονες
Των Μεγάλων Σεισμών που πρόκειται Να Έρθουν!!
………………………………………………………..
Σας Ευχαριστώ Όλους !!!
«Καλό ταξίδι Μάτια μου Στις Θάλασσες του Κόσμου!!!!¨»
............................................................
το τραγούδι που ακούγεται είναι: "το κακόηθες μελάνωμα" σε ποίηση του Άλκη Αλκαίου και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, απο το δίσκο "ΕΜΠΑΡΚΟ" του 1982 και είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Νίκου Πουλαντζά. Υπάρχει και δεύτερη εκτέλεση από την συναυλία στο Φεστιβάλ της Πάτρας,πιο δυνατή και πιο jazz, θα επανέλθω...
(τώρα ακούγεται η δεύτερη εκτέλεση,από τον δίσκο "ΑΡΑΠΙΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΑΨΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ" ΤΟΥ 1983...)












24 σχόλια:

  1. Αυτοί οι Γενναίοι φέτος έσπασαν όλα τα κοντέρ:
    32 Γενικά Διαγωνίσματα από τις 31 Δεκέμβρη 2007
    15 Διαγωνίσματα στο Διαφορικό Λογισμό
    15 Διαγωνίσματα στον Ολοκληρωτικό Λογισμό
    5 Διαγωνίσματα στο 1ο Κεφάλαιο της Ανάλυσης
    3 Διαγωνίσματα στους Μιγαδικούς
    Και 3 Διαγωνίσματα στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας,...
    Ώρες ατελείωτες, να μου κάνουν συντροφιά τα ξημερώματα του Σαββάτου και της Κυριακής
    Κάθε Κυριακής!!!
    Αντιγόνη, Θάνο, Στέφανε, Παναγιώτη, Κυριάκο, Βασίλη, Μιχάλη, Χρήστο, Ανδρέα, Κομνά, Χρήστο, Ορέστη, Κατερίνα, Στέφανε, Αμαλία , Κώστα, Κωστάκη, Μαρία, Χαρούλα, Παυλίνα, Αλεξάνδρα, Ελπίδα, Κατερίνα, Παναγιώτα, Αποστόλη, Αλέξανδρε, Σοφία , Έυα, Αλεξάνδρα, Άρτεμις, Ανδρέα, Ελένη, Σύλβια, Γρηγόρη, Αλέξανδρε, Κυριάκο, Αλέξανδρε , Φώτη, Δημήτρη, Παναγιώτη, Σπύρο, Ειρήνη, Γιάννα, Ελένη, Μαρία, Βασιλεία, Χρυσούλα, Δήμητρα, Δημήτρη, Αχιλλέα, Αντώνη, Λάμπρο, Κωστάκη
    Σας Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σας ευχαριστώ για την υπομονή που κάνατε ως εδώ και σας καλώ έτσι να συνεχίσετε. Σας ευχαριστώ για την προσπάθεια που κάνετε άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Σας ευχαριστώ τέλος και για την αγάπη σας.
    Σας ευχαριστώ για όλα όσα με μάθατε και φέτος,…
    Σας εύχομαι καλό ταξίδι και καλή δύναμη στο διάστημα που απομένει μέχρι το τέλος.
    Να έχετε πίστη σ’ αυτό που κάνουμε και λύσσα μεγάλη στη τελική έκβαση της Μάχης.
    Τα πιο όμορφα τραγούδια είναι αυτά που δεν είπαμε ακόμα!!
    ΔΥΝΑΤΑ!!!- ΔΥΝΑΤΑ!!!
    ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΥΝΑΤΑ, ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝΕ ΑΔΥΝΑΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αξιοι μαθητες....πανάξιους δασκαλους εχουν....

    να εισαι παντα καλα κι ομορφα πολυ, ΔΑΣΚΑΛΕ.....

    φιλι τρεχει...να σας βρει...

    και ν΄αποστασει σε μαξιλαρι αμφιλυκης.....

    αγαπη και σκεψη και εγνοια....

    αγαπημενε....αγαπημενη....

    να ειστε ΚΑΛΑ ΠΑΝΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ... κάθε χρόνο η ίδια δοκιμασία. Να περνάς από το βάπτισμα του πυρός μαζί τους ξανά και ξανά... και να πρέπει να παραμένεις αλώβητος για τους επόμενους. Το μεγαλύτερο μαρτύριο του καθηγητή. Και η μεγαλύτερη επιβράβευση όταν βλέπεις να δοκιμάζουν τις πρώτες τους πτήσεις με τα φτερά που εσύ τους χάρισες... Να ξέρεις, ο καλός καθηγητής δεν ξεχνιέται ποτέ, όσο μακριά κι αν πετάξουν.
    Καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. οι μεγάλοι σεισμοί θέλουν γερά θεμέλια...

    ...και συ ξέρεις να δίνεις βάσεις...

    φιλιά βρόχινα βασίλη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναι Δάσκαλε, κάθε χρόνο περιμένεις στο Σταθμό.Το τρένο έρχεται και φεύγει.
    Κάθε χρόνο η Χαρά και συνάμα η Λύπη.
    Κάθε χρόνο η χαρά για την επιτυχία είναι ίδια.
    Κάθε χρόνο η Λύπη είναι διαφορετική.Γιατί διαφορετικά είναι τα παιδιά, οι μαθητές,οι νεράιδες και τα παληκάρια.
    Κάθε χρόνο πιστεύεις πως δε θα είναι άλλοι σαν κι αυτούς.Και έτσι είναι,γιατί κάθε φορά είναι διαφορετικοί και μοναδικοί.
    Και το ξέρουν-αν και δεν μπορούν, δε θέλουν να το πιστέψουν-πως Εσύ δε θα πας μαζί τους,δε μπορείς να πας μαζί τους, γιατί ο ρόλος σου γι αυτούς μόλις τελείωσε αλλά και μόλις αρχίζει.Τελείωσε με τα Μαθηματικά, τις παραγώγους,τις συναρτήσεις και τα ολοκληρώματα,μα θα συνεχίσει με όλα τα "πλούτια" που μπήκαν μες τα στήθια τους, στην καρδιά και στο νου τους, που είναι μη πεπερασμένα, που δε σβήνουν ποτέ,που φτάνουν μέχρι το +άπειρο...και θα φωτίζουν το δρόμο τους, θα καθοδηγούν τους αγώνες τους, θα τους ενθουσιάζουν για τις "νίκες" τους και θα τους πεισμώνουν για τις "ήττες" τους.
    Σε απογείωσαν όπως κάθε χρόνο και εσύ όπως "Ο Πρώτος Δάσκαλος" του Αϊτμάτωφ, τους οδήγησες στο τρένο της Μεγάλης Φυγής, που όταν σφυρίξει σου σχίζει το στήθος ο Πόνος. Ο Πόνος αυτός όμως είναι γλυκός.Γιατί όλοι γυρίζουν πίσω στο Δάσκαλο.
    Γι' αυτό είναι Δάσκαλος
    Γι' αυτό είσαι Δάσκαλος
    Η Λουκία της Δίκοπης Ζωής
    ALMA LIBRE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βασίλη μου να τους χαίρεσαι τους μαθητές σου!!

    Κ οταν πολλά χρόνια θα έχουν περάσει να τα πίνετε μαζί κ να μιλάτε έχοντας πάντα το ίδιο αγωνιστικό βλέμμα..

    Υπάρχει καλύτερη ανταμοιβή άραγε;


    Την καλημέρα μου έχεις όμορφε σύντροφε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και για να μη ξεχνιόμαστε,...

    «…Μα απ’ όλες τις αμφιβολίες
    ομορφότερη είναι αυτή
    που σαν οι φοβισμένοι αδύναμοι
    σηκώνουν το κεφάλι και παύουν να πιστεύουν
    στων τυράννων τους τη δύναμη.
    Κι εσύ, που είσαι τώρα αρχηγός,
    Μην ξεχνάς ούτε στιγμή
    πως έγινες ότι είσαι,
    επειδή είχες αμφιβάλλει για άλλους αρχηγούς!!
    Άσε λοιπόν αυτούς που οδηγείς
    να αμφιβάλλουνε κι εκείνοι για σένα!!!.»


    ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. «το άπιαστο ολόκληρο το δίνω. Κανείς δεν το παίρνει»
    Γιάννης Ρίτσος _μονόχορδα
    …………………………………………………………
    Η λέξη Δάσκαλος είναι μια ευχή και μια σπουδαία διάκριση
    Και συνάμα μια μεγάλη ευθύνη,…
    Σ’ ευχαριστώ Μαρίνα
    Αγαπημένη Συντρόφισσα Ελευθερίας
    Η Εικόνα σου Σημάδι Εξύψωσης ορίζει
    Και Αντοχής Όριο φωτίζει και σκορπά
    Σ’ ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. λοιπον που λετε ειναι κατι δασκαλοι με δελτα κεφαλαιο κι ας μη φαινεται...καλος ειναι ο δασκαλος που αγαπιεται απο τους πιο 'δυσκολους' στην εποχη μας ανθρωπους, απο τους έφηβους! ζητω λοιπον οι εφηβοι ζητω και σε σενα δασκαλε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. «…το μέλλον δεν θα έρθει μονάχο του έτσι νέτο σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς,…»
    Βλαδίμηρος Μαγιακόφκσι
    …………………………………………………………
    Καλώς ήρθες evaggelia στο Non Mollare Mai
    Αυτό που ζητάς Κάθε χρόνο
    Είναι το όνειρο
    Όχι μόνο το αποτέλεσμα
    Όχι μόνο να γράψουν καλά
    Να μάθουν να κρίνουν
    Να σκέφτονται
    Και να διαλέγουν
    «Με ποιόν θα παν και ποιόν θ’ αφήσουν»
    Άλλωστε οι εξετάσεις είναι η πρώτη μεγάλη μάχη της ζωής τους και ίσως η μοναδική που θα την δώσουν επί «ίσοις όροις»
    Τώρα αν θα θυμούνται; Δεν ξέρω, ελπίζω για κάτι να μας θυμούνται,...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οι μεγάλοι Σεισμοί
    Αυτοί που διαφεντεύουν τα όνειρα μας
    Και την ίδια μας την ύπαρξη,...
    Και που πρέπει μυστικά κι ακαθόριστα
    Να ακουμπήσουμε στις φούχτες τούτων
    Γερακιών
    Και να τους ψιθυρίσουμε το συνθηματικό:
    Γκρεμίστε τον σάπιο κόσμο…
    ………………………………………….
    Σ’ ευχαριστώ Καλή Νεράιδα της Βροχής για τα καλά σου λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. «Για τους μεγάλους, για τους ελεύθερους, για τους γενναίους, τους δυνατούς,
    Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελευθέρα, τα γενναία, τα δυνατά,
    Για αυτούς η απόλυτη υποταγή κάθε στοιχείου, η σιγή.
    Για αυτούς τα δάκρυα, για αυτούς οι φάροι,
    Κι οι κλάδοι ελιάς, και τα φανάρια,…»
    Νίκος Εγγονόπουλος_ΜΠΟΛΙΒΑΡ
    …………………………………………….................
    18 χρόνια τώρα, από τότε που ξεκίνησα, Ιούνης ήτανε θαρρώ του 1991
    Ζυμώνεσαι μαζί μας
    Ζεις Ακούς και Νιώθεις δίπλα μας
    Τις Χαρές μας
    Τις Λύπες μας
    Τις Ουτοπικές Υπερβάσεις μας στο Μέλλον
    Και τις Απογοητεύσεις μας
    Τις μεγάλες Απογοητεύσεις μας,…
    Καρτερικά προσμένεις
    Τις Ατελείωτες ώρες Μοναξιάς
    Και το Ατελείωτο μοίρασμα της κάθε εξαντλητικής μέρας
    Και το μικρό κομματάκι που τελικά σου αναλογεί
    Την κάθε τέτοια, Άγια Μέρα
    Αντίδωρο το παίρνεις
    Και Μετάληψη κερνάς.
    Και έτσι ζεις Μαζί μας
    Ένα τρίτο μάτι προσγείωσης και ταπεινής προσήλωσης στο στόχο και στο σκοπό,
    Να μας Ξυπνάς και να μας επαναφέρεις,…..........
    Και λες πως δεν θα φύγω,…
    Και ας ξέρεις καλά, πως θέλω να φύγω Μαζί τους
    -για πού όμως;-
    Το ξέρεις, το ξορκίζεις, το φοβάσαι
    Κι ας ξέρεις πως ποτέ δεν θα φύγω,…
    γιατί « στη γειτονιά που μεγαλώσαμε θα ζούμε,…
    φύγαν τα πλοία που μπορούσαμε να πάρουμε,...»
    Αγαπημένη Alma Libre
    Αγαπημένη Λουκία της Δίκοπης 27-χρονης ΖΩΗΣ
    Σε ευχαριστώ!!!
    Για το Όνειρο που μπόλιασες, χωρίς καλά-καλά να καταλάβεις
    Εκείνο το πρωινό που κατέβαινες από τις σκάλες στο Γ΄ Γυμνάσιο Αμαλιάδας
    Για το ότι με έκανες, να πάω κόντρα με θεούς και δαίμονες και να σταθώ όρθιος
    Να ματώσω, να πληγωθώ, να πληρώσω
    Μα να σταθώ Όρθιος!!!!
    Κι όλα αυτά τα τωρινά έχουν την βάση τους εκεί
    Σε κείνη την Απόλυτη Αυθάδεια,…
    Σε Ευχαριστώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. «Με πέτρες λιθοβολισμών το’ στησα ετούτο το μνημείο»
    Γιάννης Ρίτσος_Μονόχορδα
    …………………………………………………………………..
    Είναι ένα πρόβλημα σχεδόν άλυτο
    Να ισορροπείς μεταξύ του αποτελέσματος, μην ξεχνάς τους λιθοβολισμούς (που είναι απαραίτητο
    Και από πολλούς θεωρείται και δεδομένο, χωρίς να είναι έτσι)
    και του Ονείρου, του ταξιδιού που τελικά είναι αυτό που θα μείνει στα παιδιά, και αυτό που θα θυμούνται όλοι: κι αυτοί που τα πήγαν καλά κι αυτοί που δεν τα κατάφεραν όσο καλά μπορούσαν,…
    Και που θα μας κάνει, κάποτε να τα πίνουμε μαζί και να αναπολούμε
    Αυτές τις μοναδικές στιγμές ανάτασης και αποφασιστικότητας που μας σημάδεψαν όλους, κι αυτά και εμάς
    Με πολλή όμορφη εικόνα, Ιωάννα μου, μας μάγεψες ξανά,...
    Σε Ευχαριστούμε
    Και σε περιμένουμε
    Φιλί σου στέλνω Απέναντι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμε Φίλε
    Σε Ευχαριστούμε για τα Ζήτω
    Που είναι γραμμένα σε χιλιάδες λευκές κόλλες
    Είναι χαραγμένα σε χιλιάδες Ασκήσεις
    Και βρεγμένα με δάκρυα χαράς, συγκίνησης
    Αλλά κι απογοήτευσης και πίκρας
    Σε Ευχαριστούμε που μας τα αναγνωρίζεις όλα αυτά, καλό ξημέρωμα να έχεις,...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Θυμάμαι σαν να ήταν μόλις χθες την τελευταία φορά που μπήκα στο φροντιστήριο σα μαθήτρια...30 Μάη του 2002, ημέρα Πέμπτη,Μαθηματικά κατεύθυνσης... Πέρασα την πόρτα και για πρώτη φορά δεν ένιωθα άσχημα γιατί γιατί για πρώτη φορά είχα παλέψει με το "φόβο" μου αλλά δε με είχε νικήσει...Γύρω σου ένα μπουλούκι μαθητών να σου λένε με αγωνία τι έγραψαν και εσύ να νιώθείς την ταραχή τους στο πολλαπλάσιο...Σήκωσες το κεφάλι με κοίταξες για λίγο και μετά έσκυψες κάπως πιο ήσυχος...Η κύρια Αλίκη πετάχθηκε με αγωνία να με ρωτήσει τι έγινε...Θυμάμαι είπα "θα δούμε αλλά νομίζω αρκετά καλά.." Αρκετά καλά τα είχα πάει τελικά..Σίγουρα ο βαθμός μου δεν συγκρίνεται με τρομερούς βαθμούς άλλων παιδιών που κατα καιρούς έχουν περάσει από το φροντιστήριο αλλά δεν έχει τόση σημασία...
    Η ζωή μου ξεκίνησε από την ημέρα που τελειώσαν οι εξετάσεις...Ένιωθα για πρώτη φορά ότι ο κόπος όλων αυτών των χρόνων δεν είχε πάει χαμένος...Οι ατελειώτες ώρες διαβάσματος, Τα ατελείωτα πρώϊνα που σηκώνομουν από το χάραμα για να προλάβω, τα κλάματα, η αγωνία, τα βράδια που δεν μπορούσα να κλείσω μάτι και πόσα άλλα...
    Και αλοίμονο το διάβασμα δεν τελειώνει ποτέ...και δεν πρέπει να τελειώνει ποτέ γιατί η γνώση είναι δύναμη... Είναι αυτή που κάνει ΔΥΝΑΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ!!!
    Και κάθε φορά που τα "δύσκολα" σου χτυπούν την πόρτα και λες αυτή τη φορά δε θα τα καταφέρω, λες αυτή η φορά είναι η χειρότερη... ο Δάσκαλος σου λέει πολύ σοφά ότι η Ζωή μας φέρνει όλα όσα μπορούμε να αντέξουμε..και παίρνεις κουράγιο και πας ένα βήμα παραπερα, γίνεσαι πιο δυνατός, μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις καταστάσεις που μεχρι πριν σε τρόμαζαν, μέχρι το επόμενο πιο δύσκολο που ίσως "σπάσεις" πάλι για λίγο...Αλλά ο Δάσκαλος ειναι πάντα εκεί για σένα για να του πεις "Δάσκαλε Δείξε μου το Δρόμο" και να σου πει"΄Είναι στα πόδια σου..."
    Παιδιά σας εύχομαι καλή αρχή στη νέα σας Ζωή!!!Να θυμάστε ότι "αξία δεν έχει μόνο το αποτέλεσμα αλλά και η πορεία μέχρι αυτό..." Να φυλάξετε σα μικρό θησαυρό ότι μάθατε τόσα χρόνια γιατί είναι αυτά που θα σας ξεχωρίσουν από τους πολλούς, είναι αυτά που θα σας διαμορφώσουν σαν άτομα...Άτομα προικισμένα με γνωσεις, ηθική, διάθεση για δουλειά, άτομα που έχουν μάθει να παλεύουν δίκαια, που δεν δέχονται τίποτα αν δεν είναι προϊον δικής τους προσπάθειας.
    ΔΑΣΚΑΛΕ σε ευχαριστώ για όλα εκείνα που με έμαθες αλλά και για εκείνα που δε με έμαθες γιατί έπρεπε να τα μάθω μόνη μου....
    Μπαμπά μου να'σαι πάντα καλά!!!Είμαι πολύ περήφανη για σένα!!!
    Μπαμπά,Μαμά σας αγαπώ πολύ!!Συγνώμη που σας πίκρανα γιατί για μία ακόμη φορά δεν μπόρεσα να καταλάβω την αξία κάποιων πραγμάτων από την αρχή...
    Δάφνη από το καταπράσινο μα καταθλιπτικό Lancaster!
    "Άφωνη η Ζωή ρωτάει:Τόση ομορφιά από που...
    Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια και απαντάει..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σε ζηλεύω,ζηλεύω όλους τους δασκάλους…Αν επέλεγα τώρα σίγουρα θα αποχαιρετούσα κι εγώ μια τάξη!

    Λόγω της δουλειάς μου με κάλεσαν σε ένα πανεπηστήμιο να μιλήσω για το αντικείμενο μου….στην αρχή ήμουν αρνητική,βλέπεις δεν πίστευα πως θα ενδιέφερε νεαρούς ανθρώπους που σίγουρα δεν σπούδαζαν ότι εγώ μια τέτοια ομιλία….όμως ήταν για μένα μια πρόκληση καινούργια.
    Είχα να βρεθώ σε αμφιθέατρο κάποιας σχολής αρκετά χρόνια…έτσι απλά δέχτηκα να το κάμω.

    Όταν βρέθηκα εκεί ομολογώ πως ξέχασα όσα είχα στο μυαλό μου να τους πω…ξεκίνησα κάπως έτσι αφού τους καλημέρισα…

    Με λένε Κίρκη Κ ,είμαι παντρεμένη 20 χρόνια (μικρή διακοπή εδώ ίσαμε να αναρωτηθούν)κι εξηγώ, δέκα χρόνια εγώ κι άλλα δέκα ο άντρας μου!

    Από εκείνη την στιγμή είχα όλη τους την προσοχή….πέρασα τρεις ώρες μαζί τους,τρεις από τις όμορφες ώρες της ζωής μου.

    Τους μάγεψε η θάλασσα μου και τα κατάρτια,με μάγεψαν οι ερωτήσεις τους και το έξυπνο του μυαλού τους.

    Από τότες σκέφτομαι πως πολύ θα ήθελα να κάνω την δουλειά σου!

    Σε ευχαριστώ που μου επανέφερες μνήμες μου!

    Να είσαι πάντα καλά!

    (πολυλογού δεν είμαι ….xαχαχα )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ψυχή μου!!
    Οργή Σημαδεμένη του Κόκκινου Νοέμβρη
    Δάφνη μου!!!!
    Πόσα δώρα ακόμα θα μου κάνεις
    Αγαπημένη Κόρη;
    ……………………………….
    Εμείς καρδούλα μου, διαλέξαμε
    Σε χρόνους, μακρινούς και δίσεκτους
    Ονειρευτήκαμε
    Μοιράσαμε και μοιραστήκαμε
    Και ηττηθήκαμε
    Και πέσαμε και συρθήκαμε
    Διαλέξαμε,…
    «χωρίς βαλίτσα και παλτό, και πάμε τώρα, υπέροχα μονάχοι»
    Και είμαστε μόνοι
    Και είμαστε λίγοι,…
    Μα τελικά είμαστε και λίγο τυχεροί,…
    Και Εσείς τα μικρά Αετόπουλα σε τι φωλιές
    Θα χτίστε τώρα τ’ όνειρα σας;
    Έτσι που όλα γύρω μας υποχώρησαν;
    Έτσι, που όλα,
    τους αφήσαμε και τα λεηλάτησαν;
    Ξέρω ότι πολλές φορές διαλέξαμε λάθος,…
    και για σένα,…
    Και στερήθηκες μαζί μας πολλά,…
    Η αποκοτιά μου σου στέρησε «φίλους» και σε κέρασε εχθρούς περίσσιους
    Όπως ξέρω, όμως ότι φόρτωσες στη βαλιτσούλα σου
    Και παρά πολλά καλούδια, μοναδικά που σε κάνουν ξεχωριστή κι όμορφη,…
    Σε κάνουν άνθρωπο
    Και αυτή είναι η καλύτερη προίκα που θα μπορούσαμε να σου δώσουμε
    Ναι νίκησες το φόβο σου,…
    Και τότε και τώρα
    Και προχωράς
    Και πέφτεις και χτυπάς
    Αλλά σηκώνεσαι ξανά!!!
    Και πως αλλιώς;
    Δεν γίνεται αλλιώς καρδιά μου,…
    Ξέρω ότι υπήρξα σκληρός Δάσκαλος και Πατέρας
    Δεν σε κανάκεψα ποτέ!!!
    Δεν σε χάρηκα όπως σου έπρεπε και ήθελα
    Φοβόμουν,…
    Φοβόμουν μην αδικήσω τα θεριά,…
    Όμως
    Είσαι το Καμάρι μου
    Κι ας μη το ξέρεις
    Η Δύναμη της Ψυχής μου
    Το Απάγγειο μου
    Η Ουσία της Αντοχής μου
    Και η Αιτία της μακροχρόνιας και παρατεταμένης σιωπής μου,…
    Κι όταν μένω σιωπηλός
    να ξέρεις ότι το κάνω για ΣΕΝΑ
    γιατί δεν έχω δικαίωμα, εγώ να μιλάω
    εγώ που αρνήθηκα τα πάντα,…
    εγώ που αμφισβήτησα
    και ακύρωσα όλους τους κανόνες
    εγώ που ασέβησα στα ιερά και τα όσια τους
    για αυτό μένω
    ΞΕΝΟΣ
    ΜΟΝΟΣ
    Και ΑΠΙΑΣΤΟΣ
    Και σε ΠΕΡΙΜΕΝΩ!!!!
    ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΝΤΑ!!!
    ΚΑΙ ΛΑΧΤΑΡΑΩ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
    ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ,…
    ΕΣΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ!!!

    Σ’ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ ΜΟΥ!!!

    Ένα φιλί προσμονής και υπόσχεσης σου στέλνω εκεί στο καταπράσινο και μελαγχολικό Lancaster

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλή μου μάγισσα kirki
    Το να ζείς και να κουβεντιάζεις με νέα παιδιά
    σε καθημερινή βάση
    Είναι ευλογία!
    Γιατί τα παιδιά είναι Αθώα
    Ακριβοδίκαια
    Και τόσο μα τόσο γενναιόδωρα
    Άσε που η ματιά τους και η αγκαλιά τους είναι πλανεύτρα
    Και νομίζεις ότι τα χρόνια δεν περνούν
    Αφού κάθε χρόνο έχεις να κάνεις με τις ίδιες ηλικίες
    Και έτσι σου δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι μένεις και εσύ στην ίδια ψεύτικη ηλικία,…
    Νιώθω πολύ τυχερός που ευτύχισα να κάνω αυτό που σαν Μαθητής είχα ονειρευτεί .
    Και σε σένα εύχομαι να σου δοθούν κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες να έρθεις σε επαφή με νεανικό ακροατήριο
    Καλό ξημέρωμα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Άννα μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ και για το «ανώνυμο» σχόλιο σου και για την μεγάλη εμπιστοσύνη που μας δείξατε όλα αυτά τα χρόνια και μας εμπιστευθήκατε τα παιδιά σας. Το ευχαριστώ είναι διπλό μιας και εκτός των Άλλων, η Αντιγόνη σου με τα Δύο Απόλυτα Άριστα Γραπτά της και στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας και στα Μαθηματικά Κατεύθυνσης, μας έκανε υπερήφανους και μας ανανέωσε για μια ακόμα χρονιά τον αέρα που αναπνέουμε.
    Να την χαίρεσαι την υπέροχη Αντιγόνη σου και σου εύχομαι και τα τρία υπέροχα παιδιά σου, να σου δίνουν πάντα τέτοιες και ακόμα μεγαλύτερες χαρές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πόσο εύκολο που είναι να ονειρεύεσαι, να σχεδιάζεις,να πέτας...!ΕΥΚΟΛΟ.
    Και πόσο άσχημο ειναι να σταματας το ταξιδι πριν ακομη φτασεις,να σταματας την μαχη για τα ονειρα,πριν ακομη "ανακηρυχθει ανακωχη",να αφηνεις το τιμονι,λες και μεθυσες,να χανεις τον προορισμο και να χανεσαι στο πελαγος!ΑΣΧΗΜΟ.
    Εκ των υστερων ομως...τι το θες!
    Εκ των υστερων τα καταλαβαινεις καλυτερα!
    Ναι,δειτε... ενα ξερονησι ειναι!Ξερονησι φαινεται..εκει καταφεραμε να φτασουμε..
    Δεν βοηθησαμε τον καπετανιο,εκανε οτι μπορουσε...Δεν βοηθησαμε..δε θα μεινουμε ομως στο τι φαινεται...και ας φαινεται ξερονησι...,θα πατησουμε,
    θα σταθουμε,θα ψαξουμε...και εχουμε χρονο να το παλεψουμε!Ισως οντως τελικα την πικρα να την διαδεχθει χαρα !!Τον αρχικο προορισμο τον χασαμε,αλλα η πορεια ηταν αξεχαστη,απαραβλητη.ΚΑΙ υπαρχει λογος που η πορεια αυτη πηρε μορφη και χαρακτηριστικα.Υπηρχατε και Εσείς,κυριε και μας δωσατε οδηγιες,μας δωσατε ελπιδες!Μας δινετε ονειρα και σπιθα!Σας ευχαριστω που φτασαμε σ'αυτο τον τοπο και ας φαινεται ξερος... ας φαινεται...! Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Έχεις δρόμο για το όνειρο
    Μαρία μου,
    Και τίποτα δεν είναι εύκολο!!
    Το ταξίδι τώρα αρχίζει!!!
    Το ξερονήσι που λες πως θα φτάσουμε
    Είναι δικό μας
    Το φτάσαμε εμείς,…
    Θα το σπείρουμε
    Θα το καλλιεργήσουμε
    Θα το κάνουμε ποτιστικό
    Θα το ξεχερσώσουμε, αν χρειαστεί
    Θα το σπείρουμε ξανά και ξανά
    Μέχρι να θερίσουμε καρπό
    Και θα χτίσουμε πάνω του
    Και θα γεμίσουμε γεννήματα!
    Είναι δικό μας
    Κι οι ουρανοξύστες που ονειρευτήκαμε
    Δικοί μας κι αυτοί
    Και οι πιο ψηλοί τα θεμέλια τους τα έχουν
    Βαθιά μέσα στο χώμα
    Και βαθιά μέσα στη ψυχή μας!!!
    Εκεί θα τους παλεύουμε
    Μέχρι να τους χωρέσουμε κι αυτούς
    στα μικρά και ταπεινά όνειρα μας,…

    «Ακόμα κι αν αυτό που θέλαμε δεν γίναμε
    ακόμα κι αν αυτό που ήμασταν δεν μείναμε!!!
    Είμαστε ακόμα εδώ!!
    Ψάχνοντας στα τυφλά καινούργιους δρόμους!!!»

    Καλό ταξίδι Μαρία μου Αγαπημένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΔΑΣΚΑΛΕ,
    μπορει να εχει περασει περιπου ενας χρονος αλλα καποια πραγματα τα συνειδητοποιεις αργοτερα ετσι και με μας!!!
    Οι ατελειωτες ωρες μαθηματος,
    οι ατελειωτες ωρες κηρυγματος,
    ηταν για μας τοτε το μονιμο αγχος μας.Ενα αγχος που δεν το παιρναγαμε μονοι μας οπως πιστευαμε ειχαμε και
    ΕΣΑΣ...
    Ησασταν παντοτε διπλα μας ακομα και τοτε που δεν το καταλαβαιναμε.
    Στο τελος αυτου του ταξιδιου απογοητευσαμε πολλους...
    Πρωτα απ ολα τους ιδιους μας τους εαυτους που δεν καταφεραμε να πραγματοποιησουμε αυτα που ονειρευτηκαμε,αυτα για τα οποια κοπιασαμε,και επειτα
    ΕΣΑΣ...
    ΣΥΓΝΩΜΗ!!!
    Ειναι το μονο που μπορουμε να πουμε...
    Δυστυχως δεν ημασταν οι καλυτεροι συνταξιδιωτες,
    δεν ημασταν μεσα σε αυτους που σας εκαναν να νιωσετε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ αλλα για μας θα ησαστε παντα στην καρδια και το μυαλο μας!!!
    Θα ησαστε παντα εκει που στη ζωη μας θα συμβαινουν πραγματα για τα οποια θα επαληθευεστε ξανα και ξανα!!!
    Μπορει ο ενας χρονος για αλλους να ειναι λιγος αλλα για μας ηταν αρκετος ωστε να παρουμε απο εσας το εναυσμα για μια νεα αρχη!!!
    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ...
    Βασιλεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»