«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

B 52








Άηχη αλήθεια , γεμίζει τα χαρτιά
φραγμένη αλλαγή, αδειάζει τις καρέκλες
θλιμμένη Άνοιξη, επωάζει τη φυγή
και μια εκκωφαντική έκρηξη ουρλιάζει

Όταν ακόμα θα ρουφάμε νέκταρ
απ’ τις ανθισμένες νεραντζιές,
μια σκλήθρα φως ματώνοντας
τις όμορφες ρυτίδες μας

Όταν οι κερασιές θα βάφουν
τον ορίζοντα της μέρας
κι εμείς της Άνοιξης Απείθαρχα Νετρίνα
τ’ αυλάκια στο κορμί
θα ακολουθούμε

όταν ποτάμια κόκκινα όνειρα
θα μας μεθούν και κομμένα σχοινιά
ακόμα θα μας παρασέρνουν

όταν βαθύ μπλέ θα στολίζει
τα γκρίζα φθαρμένα δίχτυα
κι οι κλίσεις άγριες θα μοσχοβολούν

όταν της Άνοιξης μετάληψη
θα ξεδιψά Αγία μετάλλαξη
και το μαγικό νερό για μια φορά ακόμα
ακούραστο θα οπλίζει…..

αυτοί
ακόμα θα αναλύουν τις συντεταγμένες
αναζητώντας στριφωμένα αζιμούθια

ακόμα θα πασχίζουν να εξηγήσουν πως
δένεται καρπός
της άρνησης το μεγαλείο,… 
…………………………………………



ποτήρια ευωδιάζουν φρέσκο κρασί
λευκά σεντόνια στενάζουν ξαναμμένα γόνατα
τραγούδια φωνάζουν άγρια ένστικτα
χάλκινα συνθέτουν μπάσα σιωπητήρια
και μια φυλακισμένη ανάσα λούζει το πρόσωπο


Θα δούμε…
.............................................................................


το κακόηθες μελάνωμα....


 

στης γοργόνας το φτερό



 η μπαλάντα ενός φιλήσυχου






Αργώ



γυναίκα


Spleen ....


κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή....



έγινε η απώλεια συνήθεια....






Θα έχω φύγει μακριά.... 




...

............................................................
και παρόλα αυτά η ζωή  εξακολουθεί να είναι ωραία......
κι έτσι....

όλα τα λάθη στο καλάθι....



κι Λίζα στην κορνίζα.....





και το εξωτικό χαρμάνι......


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»