«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Ύλη τυμβωρύχων




ένα βρεγμένο τσιγάρο
ένας δρόμος κομμένος
ένα σταματημένο ρολόι
ένα σφηνωμένο βλήμα

οι μουσικοί αιχμάλωτοι λογαριασμοί
οι ποιητές φτωχοί ενεχυροδανειστές

με πόση ελεημοσύνη να κοροϊδέψεις τις ενοχές
πόσα δάκρυα να γεμίσουν τ’ άδεια πιάτα 


η ελπίδα στάζει κόκκινο
να τυλίξει την απόσταση

τόσο φως και να πεθαίνεις της πείνας

η οργή τραβάει σκανδάλη
να τινάξει την αδράνεια

τόσα ανοιχτά παράθυρα και να σβήνεις πίσω απ’ την κουρτίνα  

το φιλί της αθανασίας των μαστών
η διαρκής στύση των νοημάτων
η άδεια ηχώ των συνθημάτων

η ουτοπία της ψυχρής σύντηξης
αυθάδεια στην ψυχρή λογική
των απαραβίαστων κανόνων της

μ’ ένα κόκκο στάχυ ψωμί για όλους
μ’ έναν σκάρτο στίχο όνειρο για τους ταπεινούς

Μέσα στην άπληστη λεία των τυμβωρύχων
η ύλη  βίαιης σκέδασης,  αντιστέκεται
σύνθεση βαρέων μετάλλων αισιοδοξεί
για την ανακάλυψη του 93ου στοιχείου,....
…………………………………………………………
αν δεν μπορείς να μοιραστείς ένα όνειρο
τι να τα κάνεις τα καλοβαλμένα αύριο; 




MusicPlaylistView Profile
Create a MySpace Playlist at MixPod.com

6 σχόλια:

  1. μα και ποιο αύριο να ονειρευτείς, όταν το πιάτο γεμίζει με δάκρυα μόνο; όταν τα μάτια και η καρδιά κοκκινίζουν όχι από έρωτα, μα από πόνο και εγκατάλειψη; πόσο ακόμα; για πόσο; παραίτηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασίλη σήμερα χάρισες ένα από τα ωραιότερά σου ποιήματα σε μας,τους αναγνώστες του non mollare mai!Δεν θα πάψω ποτέ να μοιράζομαι τα όνειρα μου γιατί έτσι μόνο ζω είναι η λύτρωσή μου,η διέξοδος μου,ο δρόμος που με οδηγεί στην αλήθεια που με προφυλάσσει από την αδράνεια που υπήρξε πάντα ο μεγαλύτερος φόβος μου!
    Λάντζη Αγγελική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ..."Μα είναι τα όνειρα γι`αυτούς
    που ξέρουν να τα βλέπουν
    Και τα τραγούδια γι`αυτούς
    που ξέρουν να τ`ακούν."

    http://www.youtube.com/watch?v=KbOveHJQMKA&feature=related

    καλησπερα Αγαπημενε μου Δασκαλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σημερα συναπάντησα κάποιον...τον ρωτησα...-που μένεις-?......
    και μου απάντησε.... -κοντά στα όνειρα, με τις βάρκες
    να παιδεύουν το κρασί προς τα χειλη μας-

    KαληΣπέρα Δάσκαλε!

    υγ:μου έλλειψες....!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εκεινοι που ειχαν το βλεμμα τους χαμηλα...
    που συγχωρεσαν την ζαλη μου...
    που το χαμογελο τους ηταν απο την καρδια τους...

    Εκεινοι που σταθηκαν απεναντι στο ρευμα...

    Εκεινοι που μας ειπαν οτι η φωτια και ο τροχος υπαρχει ηδη...


    Εκεινοι που οταν ειδανε το Μαυρο, χαμογελασανε...
    γιατι επιτελους θα ξεκιναγε η παρτιδα...


    Εκεινοι ολοι και Εσυ...
    θα με συγχωρεσετε,
    που η υπομονη μου εξαντλειται...

    που θα παιξω επιθετικα εστω και με τον μαυρο τον Τρελο...
    και με το μαυρο Αλογο που παει αντιθετα στις παρανομες μονοδρομησεις..

    Σε φιλω...



    υγ. τα σχολια μου ειναι τις περισσοτερες φορες και ασχετα και ανορθογραφα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»