.jpg)
Μικρό κουτί
Ώρες σκαλισμένο στη σιωπή
Στο μοίρασμα δουλεμένο φίλντισι
Αβαρές αφελές αδιόρθωτο
Εθισμένο στο φαρμάκι αντίδοτο
Εμποτισμένο υπομονή κι άρνηση μεράκι
Ξύλινη σκάλα σύννεφα
Σύρματα γιαπιά επιστολές
Δρόμοι τ’ ουρανού
Διαβήτες χάρτες κι ενοχές
Χέρια βουτηγμένα σ’ άσπρα όνειρα
Σύμβολα αιχμηρά
Κλεμμένα άλικα φιλιά
Στήθη που χορταίνουν την έλλειψη βαρύτητας
Φωτονικός καθρέφτης
χαμένα νετρίνα υπομονετικά συλλέγει
Αχνό φως ελπίδα ανιχνεύει
στο έρεβος ακίνητου βυθού
που επίμονα στο φόβο
τ’ ασυνείδητο εκπαιδεύει,….
………………………………………………
Όταν θα παρουσιαστώ,….
Ούτε ένα γραμμάριο από το μερτικό μου
στην αέναη αύξηση Της
Μη μου χαραμίσετε,…
…………………………………….
η αφορμή εδώ: «η Διαθήκη μου» της Λίτσας Πατεράκη
http://poemdrapetis.blogspot.com/2010/04/blog-post_11.html……………………………………………………………..
Τ’ Άγια Τραγούδια :
.jpg){kind=link}
Βασίλη Μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύντροφέ μου,
όταν θα παρουσιαστώ
έξω απ' τον κύκλο θα σταθώ
όπως πάντα στη ζωή μου κάνω
Κι αν ό,τι με ρωτήσουν
θα τους πω:
Έρωτας κι Επανάσταση
και Προμηθεύς Πυρφόρος!!!
Και τούτο θα μου είναι μου
τιμή μου και καμάρι!!!!!
Κι αυτή Σύντροφέ μου
είναι η Διαθήκη μου
να με θυμάστε
όσοι μ' αγαπήσατε...
Την αγάπη μου, Βασίλη μου
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!
Σ' έβαλα στο blog, εδώ στα δεξιά μου.. Να σ' έχω πάντα, φίλε μου
Υ.Γ. Σου αφήνω κι εδώ Φίλε μου Υπέροχε, την απάντηση που σου έδωσα στο blog μου, μ' αυτό Σου το Πανάκριβο Δώρο!!!
Με συγκινείς πολύ, ΣΥΝΤΡΟΦΕ!!!
45 μεσούρανα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, υπό σκιάν, ούτε για μια στιγμή
Ποτέ
Κι ας το προσπάθησες πολύ.
45 μεσούρανα!
Καταδικασμένος να λάμπεις
Να ζεσταίνεις και να καις.
Από την κούνια σ’ αλάνες
Από σχολειά σε στρατόπεδα
Από πανό, σημαίες και πορείες σε θρανία και μαυροπίνακες.
Και πάντα σε ΚΑΡΔΙΕΣ!
Από την άνοιξη με μια λαβωματιά
Να πυρπολείς, να καις!
« Μικρό κουτί
Ώρες σκαλισμένο στη σιωπή
Στο μοίρασμα δουλεμένο φίλντισι
Αβαρές αφελές αδιόρθωτο
Εθισμένο στο φαρμάκι αντίδοτο
Εμποτισμένο υπομονή κι άρνηση μεράκι….»
Ίδιος ΕΚΕΙΝΗ!
45 μεσούρανα!
Βαθύ, φιλντισένιο κουτί με κατακόκκινο βελούδο
Σκαλισμένο με δάκρυα κι ευχές
Σμιλεμένο με μουσικές σιωπές
Ακριβούς θησαυρούς φορτωμένο
Και κρυστάλλινα μπουκαλάκια Αγίασμα φαρμάκι
Για να μεταλαβαίνουνε ζωή οι τυχεροί
Υπό σκιάν.
Καπετάνιε, Καπετάνιε μου
Σαράντα πέντε χρόνια τώρα μάθαμε να μετράμε τη ζωή μας
Με τις ανάσες σου
Τους χτύπους της καρδιάς μας
Με τη μελαγχολία στο βλέμμα σου
Τις ελπίδες μας με το τόσο σπάνιο πια
Χαμόγελό σου.
Μέρεψε τα χτυποκάρδια μας, αγαπημένε!
Χάρισέ μας ελπίδες!
Χρόνια Χαμόγελου, αδερφέ μου.
Χρόνια Όρθια, λεβέντη του.
Χρόνια Ευχημένα, βασιλιά της.
Στα χνάρια σου Δάσκαλε, όσο μπορούμε…..
Δ Α Σ Κ Α Λ Ε !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ!!!!
ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ, ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΣΕ... ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ...,
ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!
ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ. ΠΟΛΥ ΚΙ ΑΠ'ΤΑ ΔΥΟ!!!
ΚΙ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ!!
ΒΙΚΥ
Είναι πολύ συγκινητικό όλο αυτό το θαύμα που έχετε δημιουργήσει εδώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι καλή στα λόγια καθόλου και ειδικά όταν τα χάνω...
Το non mollare mai είναι ακριβώς... ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ μας...
Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Τελειομανής, η μια από τις 4 λέξεις που εξηγούσαν τα μυστηριώδη αρχικά....
και εδώ φαίνεται ξεκάθαρα.
Είμαστε πολλοί εμείς που ξέρουμε Πολυαγαπημένε ΔΑΣΚΑΛΕ..
και το μόνο που αποζητάμε είναι να είστε ΠΑΝΤΑ καλά...ΚΑΛΑ, ότι και αν συνεπαγεται αυτό... Εσείς Μόνο
Εσείς το ξέρετε και μας φτάνει...
Σήμερα γιορτάζουμε όλοι εμείς ΜΑΖΙ ΣΑΣ.... και είμαστε πολλοι.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ...ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!
Έλλη
(Όταν έφυγα από το πολυαγαπημένο μας φροντιστήριο.. ένιωθα ότι πάω μακριά και μου κόστιζε πολύ το ότι είχαν αλλάξει τα πράματα και πλέον δεν θα μποούσα να έρχομαι κάθε μέρα, όπως παλιά...
Ομως.... βρήκατε τον πιο όμορφο τρόπο να μη νιώθω ποτέ μακρια...
Να έρχόμαστε λίγο πιο κοντά όλοι εμείς που θέλουμε αν γινόταν...να είμαστε συνέχεια εκεί..και να μην είχε τελειώσει το όνειρο του αγαπημένου μας φροντιστηρίου με τον Ανεπανάληπτο ΔΑΣΚΑΛΟ να είναι ΠΑΝΤΑ εκεί... ΣΕ όλα.. Για ΟΛΑ...
Και αυτό ήταν αρκετό για να είναι αληθινό και ονειρεμένο...
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα..
ΝΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!
και να φτιάχνετε ομορφιές, όπως το non mollare mai και άλλα ΠΟΛΛΑ!!!!
Εσυ που τις Σιωπες ακους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδιορθωτοι... Ναι... μα δεν χρηζουν διορθωσης!
Μονο στους Ουρανους χαραζονται οι δρομοι...!
Με τους διαβητες πανω απο τους χαρτες Τους... για τις πορειες που δεν γραφτηκαν... στα Φιλια με ελλειψη βαρυτητας και χρονου...
Ακινητοι οι βυθοι μας... για αυτο και θα τους νικησουμε σιγουρα.
Τα πανω με τα κατω θα ανακατεψουμε...
Τις Θαλασσες με τους Ουρανους.
Vertigo...!!!
Και τοτε που ολοι χαμενοι και ζαλισμενοι θα ναι...
Εμεις θα βλεπουμε πιο ξεκαθαρα απο ποτε...
...
Αυτοι που μεσα τους εχουνε τον Αδη...
τον Παραδεισο τον εκτιμουν καλυτερα και πιο αληθινα...
...
*Ειπα ετσι αυθορμητα να σου γραψω τις μπερδεμενες σκεψεις και εικονες, για να σου ευχηθω...
Χρονια Πολλα!
Ολο χαμογελα και χαρα...
επιτέλους Βασίλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυναντιόμαστε ξανά στο non mollare mai
χαίρομαι πολύ γι'αυτό!
επιστρέφω για το ποίημα σε λίγο...
αυτό το κουτί που σμιλεύεται με τόση φροντίδα στη σιωπή το "διάβασα" ως τη συνείδηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως να είναι άστοχος ο συλλογισμός μου
όμως δεν απέχω από το φάσμα της,το οποίο ανέγνωσα σ'αυτό το κείμενο~δημιουργία βιωματικής "εξάρτησης"
Φωτονικός καθρέφτης
χαμένα νετρίνα υπομονετικά συλλέγει
Αχνό φως ελπίδα ανιχνεύει
στο έρεβος ακίνητου βυθού
που επίμονα στο φόβο
τ’ ασυνείδητο εκπαιδεύει,….
………………………………………………
Όταν θα παρουσιαστώ,….
Ούτε ένα γραμμάριο από το μερτικό μου
στην αέναη αύξηση Της
Μη μου χαραμίσετε,…
…………………………………….
για μένα όλο το ποίημα είναι εδώ.
στους στίχους που σημείωσα και κρατώ.
εδώ καταλαβαίνω την τρυφερότητα που αποκτά η σχέση γραμμένου και γράφοντος...
και περισσότερο ακουμπά αυτό που λέω στο συναισθηματισμό παρά σε λογική επιχειρηματολογία
μου αρέσει ακόμη που διαπιστώνω την αφαίρεση στα τελευταία κείμενα
που σημαίνει ότι απομακρυνόμαστε~με απόλυτη συνείδηση ή εκπαιδευμένο ασυνείδητο~από απατηλές βεβαιότητες
η μνήμη και η ιστορία όταν
εδραιώνονται στην καρδιά
είναι αδύνατον να συρρικνωθούν
από σκοτεινούς χειριστές συνείδησης ή από μακιαβελικούς καιροσκόπους
σε χαιρετώ με αγάπη!
σε φιλώ!
υγ:το προηγούμενο ποίημά σου Μυστικός Δείπνος μου αρέσει πολύ και το θεωρώ ως ένα από τα καλύτερά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίτσα,….
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ
Για την αφορμή
Η Διαθήκη είναι κορυφαία Στιγμή
Για αυτούς που θέλουν να θυμούνται και να περιμένουν,…
Και θέλω και ΣΕ ΣΕΝΑ να χαρίσω τούτο εδώ:
Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί,…
Σ’ Ευχαριστώ και για τη τιμητική θέση
Ξέρω ότι άργησα,…
Άλλωστε πάντα καθυστερημένος,…
Είχα πτήσεις να φροντίσω
μικρών ανυποψίαστων τρελών
Φευγιό γέρο- Πλάτανου ν’ ανακόψω
Ελπίδες φρούδες να θερίσω,…
Καλημέρα
Sταυρούλα , ΒΙΚΥ, Louna, NaturBoy
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ,…
Εκεί που περπατώ
Στ’ άκρα δίχως δίχτυ που πετώ,….
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που περιμένετε
Και θα σας φιλέψω και ξεχωριστά
Μ’ όλη μου τη φωνή,….
Αλλά ΣΑΣ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙ!!!
Sταυρούλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Σκιά είναι δεδομένη
Όπως κι η Φωτιά
Ελπίδα δεν έχω ούτε στα όνειρα πια
πόσο μάλλον στα μάτια,…
Και το χαμόγελο ακριβό,…
Εδώ στη ταριχευμένη πόλη, το γέλιο άτοπο…
Σήματα Μορς…σε μια φωτονική εποχή,….
ΒΙΚΥ μου,…
ΑπάντησηΔιαγραφήκομμένο σχοινί,…
τι να κρατήσει,…
τζάμι χαραγμένο,…ξυράφι,…
ο δρόμος μπροστά Σας περιμένει
πυξίδες σκουριασμένες κι αζιμούθια μετατοπισμένα,…
αλλά Εσείς Ορθοί στην Πλώρη
ευχαριστώ για τα βιβλία που διαβάζω στα Μάτια ΣΑΣ
για τα «διακτινιστικά» ταξίδια
για τις Άσπρες Διαχωριστικές Γραμμές
που οριοθετούν τα Όνειρα ΣΑΣ
ίσως κάποτε
εκεί στην Αύξηση Της
Σας επιστρέψω έναν μίτο,…
υπόγειο,...
louna Καλή μου louna Καλώς ήρθες στο Non Mollare Mai
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη χαρά μου έδωσες_ μια τέτοια μέρα_
Κι όλα αυτά τα όμορφα που γράφεις,…
Σ’ Ευχαριστώ,….
Το Δ.Ε.Τ.Α. με κυνηγά
Δε μ’ αφήνει σε ησυχία,…
«Κι άλλα πολλά,….»
Το χαμένο 1/3,…
Κι ας ξέρω,…πως δε θα’ ρθει,…
περιμένω,...
Φιλιά μ’ έλλειψη βαρύτητας Χώρου και Χρόνου,…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έγραψες το πιο όμορφο ποίημα,…
Φίλε μου NaturBoy
Δεν ξέρω αν βλέπουμε
Στο ένστικτο βασίζομαι
Και στην ομορφιά των άρρητων,…
στη μη αναμενόμενη κατανομή
την απειρία αλλά και τη σπανιότητα _από ένα σημείο και μετά_ των πρώτων
Στην ακανόνιστη βεβαιότητα της Ύπαρξης τους,…
Εκεί στην μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων,…
Φαίδρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη κι η δική μου χαρά
Πάντα εξαιρετική η τιμή
η απουσία ,…υφαίνει
η αδιόρατη αποστασιοποίηση,… εξηγεί
καταλύτης ο χρόνος
ο τρόπος
τα μέσα
η παρουσία,…φωτίζει αλήθειες
βλέπω πια στ’ άδεια καθίσματα
την υγρή υφή ανεκτέλεστων συμβολαίων
την αναμονή καταιγίδων
την προδοσία των εφήμερων φιγούρων
κάποτε ίσως τα βλέμματα
παραχωρήσουν δικαίωμα
άμεσης ανάφλεξης,…
Στις Ανήμερες Μέρες
αντίδοτο
στην υπεκφυγή των λέξεων
στην υπέρβαση των συμβόλων,…
δροσιά
στη σκόνη που σίγησε
με όλες τις συνέπειες,…όρκο στην παγίδα,..
«...με απόλυτη συνείδηση ,…απομακρυνόμαστε,…»
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω φύγει,…
πίσω,…
με τη γνώση ενός κομμένου σχοινιού
να τρέχει απ’ την αφορμισμένη πληγή,…
Οι καιροσκόποι κι οι απατηλές βεβαιότητες
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνδαιτυμόνες στο Μυστικό Δείπνο
Σ’ Ευχαριστώ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ,….
Μη γυρίσεις,…