Τρέμω διαρκώς
μην τυχόν έχω γεμίσει
έστω και με μια γραμμή μελάνι
ένα ρυτιδιασμένο αυλάκι
που προορίζεται να ξεχειλίσει
από μια σταγόνα δάκρυ,…
Μην τυχόν κι αφήσω
μια απουσία
πάνω σε ένα χείλι
που δίψασε
για μια σταγόνα μαύρο αίμα,…
........................................
Η φωτογραφία είναι από το Buenos Aires τραβηγμένη στις 28/4/2008 από τη φίλη μου Χριστίνα
Kι ομως...κι όμως...να γεμίζεις τα αυλάκια αυτά με μελάνι, με δάκρυ, με στιγμές καθημερινές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα γεμίζεις, και μη φοβάσαι.
Ισως αυριο αυτο το μαυρο αιμα παρει χρώμα πορφυρό!
Καλημερα Βασιλη και καλο ΣΚ
Μίλα χωρίς φόβο, γράφε χωρίς να φοβάσαι, φτάνει πάντα να λέμε την αλήθεια και το σωστό, έτσι μπορεί να υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.Καλή σου μέρα Βασίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρέμω διαρκώς
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως και έπεσα σε καλα στημένη παγίδα της αισιοδοξίας, που είχα αρνηθεί...
μήπως και συνήθισα το οξυγόνο,
ενώ είχα σταματήσει να αναπνέω...
μήπως και κοιμήθηκα πολύ, έμαθα στα όνειρα, και ξέχασα τον πραγματικό εφιάλτη...
Περιοδικά...
στα δύο που στέκονται δίπλα δίπλα
λύπη, χαρά, λύπη...
πληγές του Σεπτέμβρη
όνειρα του Οκτώβρη
φόβοι του Νοέμβρη
Τρέμω διαρκώς
μήπως δε δώσω εκείνο το φιλί
μήπως και χάσω εκείνη την Κυριακή
μήπως δεν κάνουμε εκείνο το ταξίδι
Τρέμω διαρκώς
μήπως και δεν σου χαρίσω εκείνη την συνάρτηση, την γνησίως αύξουσα...
και εγώ δεν έτρεμα ποτέ...
Βασίλη για μένα αυτό εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι το πιο όμορφο μικρό
που έχεις γράψει
δεν χρειάζεται το ελάχιστο
πλήρες και κραταιό
το ρίγος είναι από συγκίνηση
μπράβο!
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μελάνι είναι αφή,…
στιγμιαία στο χρόνο
κι όχι για να γεμίζει
Μα να φωτίζει
Το χαμόγελο
Το δάκρυ
Το κόκκινο φιλί
Να θυμίζει,…
Την Καλησπέρα μου
Σ’ ευχαριστώ για την αισιόδοξη παρότρυνση
Ρένα
ΑπάντησηΔιαγραφήη ταπεινή γραφή ετούτη ήταν τυχερή
αφού συναντήθηκε με γραφές δηλωμένες στην αλήθεια,
με πένες βουτηγμένες στην ψυχή κι έτσι
απ’ την αρχή στάθηκε με θάρρος απέναντι της
κι όσο κι αν πονάει,…
με τόλμη την υπερασπιζόμαστε
για όσο κυλάει
αίμα ανατροπής και πείσμα ελεύθερης ζωής στις φλέβες μας
Καλησπέρα
NatureBoy
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρέ μου φίλε
Η παγίδα της αισιοδοξίας είναι γλυκιά
Απαραίτητη ερωμένη
Να της επιτρέπεις να σε συντροφεύει
Μην της αρνηθείς ποτέ ξανά
Κι Εσύ το οξυγόνο το παράγεις
Το φυλάς και το μοιράζεις
Μην ανησυχείς οι εφιάλτες θα έρχονται πάντα να σε συναντούν έτσι που διάλεξες τη φορά των ρευμάτων να αμφισβητείς
Τα δίπολα μας διαφεντεύουν
Τ’ άγριο γάλα μας θρέφει τις πληγές
Αυτό μας τις ανοίγει πάλι
Και τ’ ατέλειωτα φιλιά
Ρίχνουν κάτω σιδεριές
Ανασφάλειες κι αναβολές
Το ταξίδι μου το’ χεις
Υποσχεθεί
Κι εκείνο τον καφέ της Κυριακής,…
Η συνάρτηση που μου εμπιστεύτηκες
Είναι γνησίως αύξουσα και πάντα με τα κοίλα προς τα πάνω
Άπειρες φόρες παραγωγίσιμη
Μη φραγμένη
Μη καταχωρήσιμη σε εγκεκριμένα εγχειρίδια
Μη φοβάσαι
Περπάτα στο κύμα
Τρεμάμενη να’ ναι η ψυχή σου
Κάθε που θα αγγίζεις το καινούργιο
Και δίκαιη καθώς θα το υποτάσσεις,…
Καλό Βράδυ
Φαίδρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ρίγος είναι από συγκίνηση
Νιώθω χαρούμενος που κοντά σου μαθαίνω,..
Έστω κι αυτό το λίγο,…
Για μένα είναι σημαντικό
Και τα λόγια σου βάλσαμο,…
ειδικά τώρα που πρέπει να προφυλάσσω και να υπερασπίζομαι κάθε γραμμή μου
Το Ευχαριστώ μου, είναι ότι ξέρεις
Την αιτία
Την εξέλιξη
Τις αφορμές
Ακόμα και την πτώση
Όλα
Τυχερός
Και περήφανος για τη σπάνια φιλία που μου εμπιστεύεσαι
Καλό Ξημέρωμα