ποιητικό ταχυδρομείο,…

ΤΑΞΙΔΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ

της Μαρίας Νικολάου

Ταξιδεύω σ’ ένα τρένο
χωρίς παράθυρα
Μαζεύοντας εικόνες
από τον ήχο που κάνουν οι ρόδες πάνω στις ράγες
Μονάχα ένα τικ-τακ με τρελαίνει
Σαν ν’ ακούγεται απ’ το διπλανό βαγόνι.
Νύχτωσε
Η αμαξοστοιχία σταμάτησε στο πουθενά
Σταμάτησε και κείνο το τικ-τακ..
Ο ελεγκτής φορώντας το μαύρο καπέλο του
μας κοίταξε βαθιά στα μάτια
λέγοντας μας πως στο διπλανό βαγόνι
ένα σπουργίτι αυτοκτόνησε
προσπαθώντας να ανοίξει το δικό του παράθυρο…
Κρυώνω νομίζω…
Κλείσε τις σιωπές να ξεκινήσουμε…

Μαρία Νικολάου_ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΒΡΟΧΗΣ _ΕΝΔΥΜΙΩΝ 2008
http://darkrain67.blogspot.com/

...............................................................................................................

ΟΙ ΤΡΟΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ

της Χαριτίνης Ξύδη

Θυσίασα. Αξίωσα τη θάλασσα.

Η θάλασσα σκοτώθηκε…

Την ονειρεύτηκα. Τη φοβήθηκα.

Η θάλασσα σκοτώθηκε από βαριά πυξίδα.

Μισή αλήθεια στο κενό, μισή στην Ατλαντίδα.

Τρέχω στην άλλη θάλασσα, στου σύμπαντος τα χείλος εκεί κάπου ανάμεσα ξεκουράζεται ο Νείλος.

Είναι ένα νέο σωστικό αυτό που θα σου φέρω κι όχι

ένα πείραμα φτηνό.

-Διώξε με-

-Αγνόησέ με-

κομμάτια, συντρίμμια και απόσταση, ρίξε ανάμεσά

μας.

Ανάμεσα στα μάτια μου.

Ανάμεσα στα σφυρίγματά σου άνεμε…

Σπρώχνω κι εγώ μέσα σου όλη μου τη ζωή.

Αν έχω. Αν είχα

Φτιάχνω πάλι εικόνες.

Σκαρώνω νέους ήρωες.

Όλο αδικώ κάποιους παλιούς….

………………………………………………………………………………………………

ΝΥΧΤΑ

Κάτω απ’ τα πόδια σου έστρωσα ένα ολοκαύτωμα

Μετατροπία- Ποιος είπε πως είσαι το υβρίδιο της

διαστροφής και της φθοράς;

Στο πανί πρόβαλα το αληθινό σου σαν

κινηματογραφιστής.Γιάτρεψα ψυχές. Εμπόδια στα εισόδια. Χαράτσι.

Νύχτα μου, γιαλελέλι μου.

Στο γιουσουρούμ των πλανητών σου οι βροχές έχουν

μυρωδιά και γεύση.

Κατηφορίζω.

Ιδιότροποι οι μαύροι σου στημόνες, κατεβαίνουν κι

αυτοί μαζί μου- πυρσοφόροι σε λιτανεία- με

αρωματικά κλαδιά από κέδρους και νεραντζιές.

Νύχτα μου,

Στον τεκέ σου εμπορεύομαι μισογκρεμισμένα

παρελθόντα.

Απόλυτα. Αδιαπραγμάτευτα.

Απ’ τους φεγγίτες σου έλξεις και φλας.

Νύχτα μου, παρίσθμια πλεκτάνη μου,

Παύση μου πότε-πότε παφιλένια…

ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΞΥΔΗ_ ΟΙ ΤΡΟΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ_ΚΩΔΙΚΑΣ 2008
http://hrtstvrs.blogspot.com/

...........................................................................................................

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Της Σοφίας Στρέζου

Επαναστάτης στην πλάνη της εξουσίας
ζήτησες λίγο νερό να πιείς,
σου δώσανε δυο κίτρινα φύλλα
κι είπες ευχαριστώ.
Αλήτης στους δρόμους της πόλης
σε διώχνουν απάτες καιρών αιχμαλώτων,
οι ενοχές τους
στους ώμους σου αθέατε θεατή∙
παρατηρείς φεγγάρια στην τελευταία σου νύχτα
στου κόσμου τη σκηνή επικηρυγμένος επαναστάτης, απόκληρος σ’ ένα στημένο θίασο.


ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ_ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ_ ΝΕΑ ΣΚΕΨΗ 1987
http://sofiastrezou.blogspot.com/

.......................................................................................................

Ανάμεσα στα πολλά δώρα που ευτύχησα να λάβω από τότε που άρχισε αυτή η περιπέτεια με το blog, εκτός από σχόλια, στιχάκια της στιγμής, καταθέσεις ψυχής αλλά και σπουδαία ποιήματα, δάκρυα, συγκινήσεις, χαμόγελα πίστης και ενθάρρυνσης, συμβουλές ψυχής, λόγια καρδιάς και άπειρα στηρίγματα-μοιράσματα και εμπνεύσεις βαθιές,.. ήταν και αξιόλογα βιβλία.

Βιβλία που μου έκαναν την τιμή να μου στείλουν Αγαπημένες Φίλες Ποιήτριες με το ταχυδρομείο,… και έτσι σκέφτηκα να σας αποχαιρετήσω για το καλοκαίρι, με το «ποιητικό ταχυδρομείο» το οποίο περιέχει τρία μικρά δείγματα από τη δουλειά τους. ( η επιλογή υποκειμενική και σίγουρα όχι αντιπροσωπευτική, και πιστεύω να λειτουργήσει σαν έναυσμα για να τις γνωρίσετε) η πληθωρικότητα τους είναι δεδομένη και έτσι κι αλλιώς πιστοποιημένη. Αρκεί μια επίσκεψη να κάνετε στα (ηλεκτρονικά) σπιτικά τους και είμαι σίγουρος ότι θα αφιερώσετε ώρες ιχνηλατώντας τις γραφές τους και φεύγοντας θα είστε γεμάτοι και πιο πλούσιοι.

Θέλησα μ’ αυτόν τον τρόπο να μοιραστώ μαζί σας, τη χαρά, την ιδιαίτερη συγκίνηση και μοναδική αίσθηση που χαρίζει, η ανάγνωση ενός κειμένου, όταν με τον συγγραφέα του, έχεις αναπτύξει μια βαθύτερη επικοινωνία κι έχεις περπατήσει μαζί του «σε σκοτεινές πορείες βροχής», σε δύσκολες στιγμές έχεις φυσήξει δυνατά «τις τρομπέτες του Οκτώβρη» κι αποκαμωμένος από τις πτώσεις και τις συντριβές, με σπασμένα δάχτυλα, έχεις σιγοπαίξει στο πιάνο «Νυχτερινό Πρελούδιο», στη μοναξιά και στον αδυσώπητο Χρόνο,…

Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι

Δημιουργικό
Ξένοιαστο κι Αναζωογονητικό.

Ελπίζω να τα ξαναπούμε στο τέλος Αυγούστου

...........................................................................................................


……………………………………………………………………………………………………………………
η φωτογραφία είναι από τον κόλπο της Ηγουμενίτσας τραβηγμένη από το φίλο μου Δημήτρη Τσάτση στις 18/3/2009 με Canon EOS 1000D