«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Κωνικές και Άλλες τομές κι Ολοκληρώσεις...


Γράμμα στο Λευτέρη

......................................


Αγαπημένε μου Λευτέρη
Ψυχή μου Όμορφη

Με δάκρυα στα μάτια σου γράφω,…


Με όλα τα σχήματα ανοιχτά
Και διάφανα,
πορευόμαστε

Γεωμέτρες Ασκούμενοι

Γωνιών και Σφαιρικών Τριγώνων, Ιχνηλάτες
Μεθυσμένοι Μαθηματικά και Έρωτα

Τα «Ευκλείδεια Αιτήματα» αρνούμενοι
_Καρικατούρες αρχαίων έκπτωτων αξιωμάτων_
Και νέων θεωρημάτων αυτόκλητοι προστάτες

Με την Παραβολή
Να ισαπέχουμε από το ένα και Μοναδικό Σημείο
Εστία της καταστροφής
Και από τη μια και μοναδική ευθεία της υποταγής

Με την Έλλειψη
Έχοντας πάντα σταθερό άθροισμα,
Από τα δύο σταθερά σημεία
Την Ευθύτητα και την Εντιμότητα
Δίνοντας
Διπλάσιο πάντα αυτού που μας δίνεται

Με την Υπερβολή
Στοιχείο του πετάγματος Ψηλά
Και απ’ τις Εστίες μακριά
Την απόλυτη τιμή της διαφοράς μας
Από την ισοπέδωση και τη μιζέρια
Σιωπηλά να προφυλάσσουμε
Σαν Άρνηση υποταγής και εύρεσης κοινού παρονομαστή

Και με τον Κύκλο
Να μην μπορεί να μας κλείσει μέσα του
Ποτέ!!
Και πάντα να ξεφεύγουμε
Γλιστρώντας στα απλά
Κυνηγώντας τα απίθανα και
Με Αλλαγή Μεταβλητής
Να καταφέρνουμε
Να κάνουνε Δυνατό το Αδύνατο
Να ολοκληρώνουμε αυταπάτες συνεχείς
_Χωρίς παράγουσες γνωστές_
μα επιβεβλημένες
Πάντα Απροσδόκητες και Μεγαλειώδεις

Και πάντα εκεί
Στην Ουρά
πάνω από την μέση τιμή, συν τρεις τυπικές αποκλίσεις
πίσω από τη μέση τιμή, πλην τρεις τυπικές αποκλίσεις
έξω από την κανονική (τους ) κατανομή
στην απειροελάχιστη πιθανότητα
του αδύνατου ενδεχομένου, θιασώτες
Νοσταλγοί και Καταδικασμένοι
Αγόρι μου
Ακριβέ μου Φίλε
Μοναδικέ μου Μαθητή

Με τις ανοιχτές πολυγωνικές γραμμές της θλίψης μας
Των ανολοκλήρωτων στιγμών
Των άρρητων αργιών
Των μη περιοδικών ανατάσεων
Των παράλληλων τροχιών
Των ασύμβατων καταστάσεων
Και των τόσων σπάνιων, όσο κι οι τέλειοι αριθμοί μας,
υπέργειων περιπάτων μας,
στα μυστικά περάσματα
και στα πιο βαθιά ξεσπάσματα,….

Με όλες τις όμορφες καμπύλες να μας συντροφεύουν
Πάντα,…
Να μας κυβερνούν
Να μας εξουσιάζουν
Να μας ανθίστανται
Να μας νικούν
Να μας θαυμάζουν

Αλλά να μη μας υποτάσσουν!!!
Ποτέ!
Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό,…

Πόσα όμορφα μου έχεις μάθει,…
Και τώρα ακόμα, κι απόψε που σου γράφω
Απόψε που διαβάζω αυτά τα όμορφα λόγια
Τα τόσο ακριβά, γιατί είναι από σένα,…
Που με ξέρεις
Εσένα που Ξέρεις
Που είσαι εδώ κρατώντας στα χέρια σου την Αλήθεια μου
Μοναδική Αδιαπραγμάτευτη Ξεκάθαρη Προκλητική

Πόσα όμορφα μου έχεις μάθει,…
Αχ και να ήξερες,…
Μα Το πιο σπουδαίο απ’ όλα
_Και είναι σπάνιο να στο μαθαίνει αυτό, ένας μαθητής σου_
Είναι ότι έμαθα μαζί σου την τέχνη:

Να μη ρωτώ,…

Μόνο να ακούω
Να αφουγκράζομαι τη Σιωπή
Και την Αγρύπνια,…

Στους δύσκολους δρόμους που βαδίζουμε
Στα απάτητα μονοπάτια που ανοίγουμε
Ξέρεις ότι ελλοχεύει πάντα η ήττα
Στο κενό κρεμασμένοι
Χωρίς δίχτυ,
όχι από τύχη αλλά από θέση,…
Ακροβάτες

Μας περιμένουν στη γωνία
Οι προσταγές
Οι «φιλικές» παραινέσεις
Οι «ενέσεις» νομιμοφροσύνης
Οι λευκές κλίνες «κανονικοποίησης»,…

Ξέρεις ότι μπορούμε
Ξέρεις ότι ζούμε
Ότι κάθε μέρα είναι μοναδική
Και δική μας,…

Συνέχισε να πλημμυρίζεις τους τυχερούς
Με τη νεανική σου φλόγα
Και την πρωτόγνωρη ωριμότητα σου,...
Με τις φοβερές μουσικές σου

Και εννοείται να μη μεγαλώσεις ποτέ!
Ξέρεις εσύ
Άλλωστε μου έχεις υποσχεθεί
Ένα χειμωνιάτικο νεανικό ταξίδι,… γεμάτο

Με την απαράμιλλη τέχνη της πηγαίας ομορφιάς,
Και την τεχνική στην ολοκλήρωση των ρητών
Και φθαρτών αγαπημένων μας καμπύλων

Σ’ Ευχαριστώ
Και Σε Περιμένω

………………………………………………………………………………
Η φωτογραφία είναι από το Δρέπανο
Τραβηγμένη στις 26 Γενάρη 2009,... με το εκπληκτικό Sony Ericsson C905
















10 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Βασίλη,
    για τον τρόπο που πλέκεις ποίηση κι επιστήμη , παιδαγωγική και φιλία
    για το εύρος της έμπνευσής σου γενικά...
    ένα μεγάλο Μπράβο!!!!

    Θερμή Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν ξέρω τι να πρωτονιώσω...
    να χαρώ που έχεις τέτοιους μαθητές,
    να συγκινηθώ που γράφεις έτσι,
    να λυπηθώ στα σημεία που κατανοώ
    τη στεναχώρια...

    δεκάδες αισθήσεις προσλαμβάνω
    όταν σε διαβάζω
    διακρίνω τα άλγη-δυστυχώς ή ευτυχώς-
    τους πυθμένες,τις καταστροφές,
    ξέρω ότι έχεις αναπτύξει
    ισχυρά αντισώματα σε όλα τα παραπάνω
    και δε φοβάμαι για σένα

    ο εφιάλτης που λέγαμε
    ακόμα κι αν εισδύσει στη σκέψη
    ίσως να την ταράξει πρόσκαιρα
    μα δεν την αλλοιώνει

    η αγάπη και η ψυχή πάντα κάμπτουν τους "έγκλειστους του μίσους"

    όταν ο καθρέφτης σπάει μπροστά μας
    βλέπουμε ξαφνικά τις αποτυχίες μας

    αλλά εσένα,το πνεύμα και η ψυχή σου δεν θα σ'αφήσουν ποτέ μοναχό μέσα στην εχθρότητα

    θα βρούμε δρόμο να τρέξουμε
    και ν'αναπνεύσουμε καθαρό αέρα

    να είσαι βέβαιος

    κρατώ το βλέμμα μου πάνω σου
    υπολόγιζέ με στον πόλεμο
    στη χαρά και στη θλίψη

    σε φιλώ.πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντα το 'λεγα...

    Είν' η ζωή
    αινίγματα άλγεβρας
    και γεωμετρίας αισθήσεις
    μ' έρωτα μαζί
    αντάρτη φιλί

    Είσαι Δάσκαλος!...
    Τυχεροί οι μαθητές σου...

    Καλημέρα με φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αληθινέ μου Δάσκαλε και Φίλε,

    αδυνατώ να περιγράψω πως νιώθω διαβάζωντας τα λόγια σου...
    Μα δεν μπορώ να μην σου απαντήσω...
    αν και ξέρω πως δεν γράφω τόσο όμορφα και επαναλαμβάνω και τώρα, πως απλά γράφω τις σκέψεις μου γρήγορα για να τις προλάβω,
    αδιαφορώντας για την ομορφιά των λέξεων
    μα όχι για την σημασία τους προς τα εσένα

    Πράγματι
    πως μοναδικές και διαφορετικές, μα τοσο πραγματικές, να μην είναι οι αλήθειες μας...
    Αφού τον άλλο δρόμο πήραμε
    Την τάξη δεν δεχτήκαμε
    και η αταξία πάντα μας καλούσε

    Παίζοντας με την εντροπία μέσα μας
    ώστε να κρατήσουμε ανοιχτά τα μάτια και την ψυχή μας

    Και τώρα που σου γράφω
    σου λέω πως δεν μπορώ να κοιμηθώ ούτε απόψε
    ούτε και κάποια άλλα βράδυα

    Μήπως και καταφέρω τον χρόνο να νικήσω
    του αλλάξω ρυθμό
    τον χρωματίσω διαφορετικά
    τον γυρίσω
    ή προχωρήσω

    μήπως και έτσι
    τις στιγμές ολοκληρώσω
    και τις αργίες σταματίσω

    Μα πάντοτε τα άλυτα μας ενδιαφέρουνε
    το απειροελάχιστο και το αδύνατο, όπως σωστά λες, ψάχνουμε
    έξω από την κανονική κατανομή
    παρέα με τους λίγους
    που περισσότερο από τους πολλούς, εμάς γεμίζουνε

    Ας παραμείνουμε λοιπόν χωρίς ''λογικούς'' συμβιβασμούς
    Σε άλλη εποχή
    Μιας και πάντα σίγουροι είμαστε
    και έτοιμοι το τίμημα να δεχτούμε
    Υπέυθυνοι των πράξεων και λόγων μας
    ακόμα και χωρίς το δίχτυ
    Και έτσι σιγουριά να δίνουμε
    διπλάσια από όση μας δίνουνε

    Σε ευχαριστώ
    Φίλος και Μαθητής Σου

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή Δανάη
    Με χαρά σε Καλωσορίζω στο Non Mollare Mai
    Σ’ Ευχαριστώ πολύ για τα θερμά λόγια σου,…
    Βλέπεις όμως και εσύ πόσο τυχερός είμαι, όταν έχω τέτοιους μαθητές,…

    Χαίρομαι που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας
    Και πρέπει να σου πω ότι έχουμε πολλές κοινές εμμονές και αγάπες όπως μπόρεσα να διαπιστώσω περνώντας από του Διός τα Ύδατα. Θα τα λέμε τώρα και από εκεί,…

    Θερμή Καλησπέρα ανταποδίδω
    Και πάλι σ’ ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καπετάνιε, καπετάνιε μου, θέλω να σου χαρίσω κάτι,έτσι,για το "καλώς σε βρίσκω" στο "σπίτι" σου. Γιατί σπίτι μας είναι όπου ακουμπάμε την ψυχή μας'κι εσύ, εδώ ακουμπάς την ψυχούλα σου. Τι να σου χαρίσω όμως, έτσι πλούσιος που είσαι; τόσο πλούσιος,ακριβέ μου, που δεν μπορείς να ξεπληρώσεις τις υποθήκες των ονείρων σου' τόσο πλούσιος, βασιλιά μου, που αδυνατείς να πληρώσεις τα λύτρα της προδωμένης νιότης σου. Πόσο πλούσιος, λεβέντη μου, που γρόσι το γρόσι μαζεύεις, χρόνια τώρα, και δεν μπορείς να ξοφλήσεις την ακάλυπτη επιταγή της λεβεντιάς σου. Πόσο πλούσιος όμως, ΔΑΣΚΑΛΕ, σε μικρά διαμαντάκια παιδικών ψυχών, που σ'έμαθαν να δραπετεύεις, λαθρεπιβάτης του φεγγαριού. Σε ρουμπινένια παιδικά δάκρυα, σε ζαφειρένια χαμόγελα και χτυποκάρδια' που σαν μαγικά κλειδιά ξεκλειδώνουν τ'αμπάρια των ναυαγίων για το ξόδεμα μιας ακόμα μικρής, λεύτερης ανάσας. Μ'όλα τούτα στο πορφυρό πουγκί σε "καλοβρίσκω" καπετάνιε μου και μια σου εικόνα από τα παλιά. Εναν πιτσιρικά γύρω στα οχτώ, κρυμμένο κάτω από το τραπέζι της κουζίνας, με το λουλουδάτο τραπεζομάντιλο, με τη χορτάρινη σκούπα της μάνας του στην αγκαλιά για μπυζούκι να τραγουδάει:"αν ήμουν πλούσιος, καραβοκύρης, βασιλιάς, ταξιδευτής..." δικά σου! μαζί με τη σκέψη, την καρδιά και την έννοια μου. Sταυρούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή μου Φαίδρα
    Αγαπημένη και Ξεχωριστή Φίλη μου

    «η αγάπη και η ψυχή πάντα κάμπτουν τους "έγκλειστους του μίσους"»

    Το πόσο τυχερός είμαι που είχα και έχω τέτοιους μαθητές δε θα πάψω να το φωνάζω,…
    Έχω μάθει τα πάντα από αυτά τα παιδιά
    Αγάπη
    Ευθύτητα
    Στάση Ζωής
    Περηφάνια
    Φιλία
    Οργή
    Δικαιοσύνη
    Και βέβαια,…
    Μαθηματικά και Μουσική,…
    Σε ένα ακόμα, που στάθηκα τυχερός στη ζωή μου…
    …………………………………………………
    «να συγκινηθώ που γράφεις έτσι,…»

    τα λόγια σου τιμητικά
    και με μεγάλη αγάπη
    τα δέχομαι ξέροντας ότι,…είναι,…
    βουρκώνω όταν το σκέφτομαι ,…

    ένα είναι το σίγουρο πως
    αυτό που «γράφει» είναι η αλήθεια, γυμνή και αδυσώπητη
    _αυτό είναι ίσως και το μοναδικό που έχει μια αξία, άφθαρτη
    και ανεπηρέαστη από άλλους εξωτερικούς παράγοντες_
    ίσως να μην έγραφα έτσι αν...,… αν,…

    εγώ ξέρω πως ήταν πριν
    βλέπω πως είναι τώρα
    Αν δεν υπήρχε η στεναχώρια,…
    Αυτή πάντα θα υπάρχει,…
    Κι οι εφιάλτες υπάρχουν στο μυαλό μας
    Εμείς εκεί τους βάζουμε
    Εμείς με αγάπη τους διώχνουμε

    τώρα ξέρω πως ,…
    με παρακινείς και γράφω, ότι γράφω,…

    όταν εσύ γράφεις :
    «δεκάδες αισθήσεις προσλαμβάνω
    όταν σε διαβάζω,…»
    τι να πω;
    Αυτό είναι ένα κίνητρο,
    Αυτό είναι το κίνητρο
    ακόμα κι αν ξέρω ότι είναι (λίγο;) υπερβολικό αυτό που γράφεις
    είναι ένα ξεχωριστό κίνητρο,…

    και εσύ ξέρεις ότι
    ο μόνος λόγος που γράφω είναι ότι δεν μπορώ να κάνω αλλιώς,…

    Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος,…

    Γράφω γιατί πιστεύω κι εγώ ότι
    «η αγάπη και η ψυχή πάντα κάμπτουν τους "έγκλειστους του μίσους"»
    από αγάπη γράφω
    και ίσως αυτό να αναγνωρίζετε στη γραφή μου, όλοι εσείς οι Ακριβοί Φίλοι μου και για αυτό να μου συγχωρείτε τις πολλές ατέλειες,…

    «δεκάδες αισθήσεις προσλαμβάνω
    όταν σε διαβάζω,..»
    είναι μερικά λόγια που πρέπει να μην τα ακούω,
    που πρέπει να τα ξεχνώ, αμέσως,…
    αλλά την ίδια στιγμή θέλω και να τα φυλάξω βαθιά μέσα μου
    κι ας είναι μόνο για ένα και μοναδικό γραφτό μου,
    ας είναι να ειπώθηκαν σε μια και μόνη στιγμή συγκίνησης,..
    είναι λόγια ακριβά,…

    τα ξέχασα κιόλας,…έτσι πρέπει

    αυτά που βλέπεις και ακούς πίσω απ’ τα σιωπηλά στιχάκια
    αυτά που ανιχνεύεις πίσω από τα «μαθηματικά» μου καταραμένα σύμβολα
    _χωρίς ποτέ να έχει χρειαστεί να μιλήσουμε για αυτά_
    είναι οι καταστροφές, τα ναυάγια
    οι αντιστάσεις οι πυθμένες και τα αδιέξοδα
    τα οποία υπάρχουν . Δεν τ’ αρνιέμαι
    αλλά πια δεν τα φοβάμαι
    τα έχω μπροστά μου
    και τα αντιμετωπίζω
    ίσως με τον πιο δημιουργικό τρόπο, από ποτέ …
    γι αυτό
    ούτε κι εγώ φοβάμαι για τη συνέχεια

    με αγάπη και σθεναρή στάση,…
    δεν διαπραγματεύομαι τίποτα πια
    κι αυτό γεννά μια αισιοδοξία,…
    «Στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του»

    «θα βρούμε δρόμο να τρέξουμε
    και ν' αναπνεύσουμε καθαρό αέρα»

    είμαι βέβαιος

    και νιώθω μεγάλη χαρά
    όταν σ’ ακούω, από τόσο μακριά να λές:

    «κρατώ το βλέμμα μου πάνω σου
    υπολόγιζέ με στον πόλεμο
    στη χαρά και στη θλίψη»

    Σ’ Ευχαριστώ

    Σ’ Αυτόν τον πόλεμο
    θα βαδίσουμε, (όλοι μας),
    πάνω στο τεντωμένο σχοινί
    έστω και για και μόνη στιγμή
    κρατώντας τα τραγούδια μας_ ο καθένας ότι έχει
    την ανάσα μας
    τα δεμένα χέρια μας
    κι ίσως μια μικρή δανεισμένη ευκαιρία,…

    έτσι κι αλλιώς για όλους θα είναι μια Νέα Αρχή

    Με συγκίνηση σε φιλώ
    Και σου εύχομαι Καλό Ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άναρχη Φλόγα μου

    Είναι ακριβώς έτσι η Ζωή

    Προβλήματα άλγεβρας
    Και Γεωμετρίας σχήματα και χρώματα
    Κι ο Έρωτας άρρητος υπερβατικός
    Και οριακά προσεγγίσιμος
    Και το φιλί η Αρχική κι η Τελική μορφή Ολοκλήρωσης

    Λίτσα μου Σ’ ευχαριστώ

    Το Δάσκαλος , έστω και ασκούμενος_ όπως εγώ_
    είναι Τιμητική Προσφώνηση που η κατάκτηση της θέλει καθημερινή επίπονη προσπάθεια,…

    Όλοι είμαστε τυχεροί,…

    Καλό Βράδυ σου εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λευτέρη μου
    Καλημέρα
    Καταρχάς γράφεις πολύ όμορφα
    Και πολύ γρήγορα!!!
    Όπως πρέπει στην ηλικία σου
    Ο χρόνος τρέχει και πρέπει να προλάβεις,…

    Πρέπει να σου πω πως νιώθω μεγάλη περηφάνια, όταν οι φίλοι μου εδώ διαπιστώνουν πόσο σπουδαίους μαθητές είχα την τύχη να έχω,…

    Κι όταν τους δίνετε, εσείς την ευκαιρία να βλέπουν την ιδιαίτερη σχέση που έχουμε, κόντρα στα χρόνια που αδυσώπητα περνάνε,…

    Αγαπημένε μου

    Έχουμε πάρει άλλο δρόμο
    Δεν ξέρω αν είναι ο σωστός
    Είναι όμως ο δρόμος,…

    Ίσως συμμετέχουμε πιο ενεργά στην διαρκή αύξηση της εντροπίας του συστήματος,…
    Θα φανεί από το βάρος που θα έχει, όταν θα σκορπιστεί η άσημη σκόνη μας στους αιθέρες,…

    Και βέβαια από την μοναδική φήμη που αξίζει κάτι,…

    Το γιατί δεν μπορείς να κοιμηθείς
    Το ξέρω
    Ούτε κι εγώ θα μπορούσα,…
    Μην κοιμάσαι λοιπόν
    Να είσαι ξύπνιος
    Και να περιμένεις
    Άλλαξε τα όλα
    Τώρα που μπορείς
    Ανάτρεψε τα

    Να ξέρεις ότι τις Αργίες δεν μπορεί κανείς να τις σταματήσει
    Μόνο να τις στρέψει προς το μέρος του
    Να τις κάνει δικές του
    Και τότε όλες οι μέρες
    Να είναι Κυριακές Πρωί,…
    Δικές σου
    Δικές σας

    Και μη βιάζεσαι να λύσεις τα άλυτα,…
    Γιατί τότε,… καινούργια άλυτα θα έρθουν να σε συναντήσουν
    Να είσαι έτοιμος
    Να τους έχεις ετοιμάσει όλους
    Γι αυτήν την αέναη ακολουθία
    Την (γνησίως) αύξουσα και μη φραγμένη,….

    «Ας παραμείνουμε λοιπόν χωρίς ''λογικούς'' συμβιβασμούς
    Σε άλλη εποχή,…
    Μιας και πάντα σίγουροι είμαστε
    και έτοιμοι το τίμημα να δεχτούμε

    Υπεύθυνοι των πράξεων και λόγων μας
    (ακόμα και) χωρίς το δίχτυ

    Και έτσι σιγουριά να δίνουμε
    διπλάσια από όση μας δίνουνε»

    Σ’ Ευχαριστώ
    Για όλα
    Και Σε Φιλώ

    Να δώσεις Χαιρετίσματα κι ένα φιλί,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σταυρούλα μου Ψυχή μου όμορφη
    Αγαπημένη μου Αδελφούλα

    Τι να πω που έχω μείνει άναυδος,…
    Πως με ξετρύπωσες εδώ;
    Αχ και να ήξερες ως ένοιωσα από την πρώτη λέξη σου,…
    Αχ τι Χαρά και τι συγκίνηση πλημμύρισε η ψυχή μου,…

    Καλώς Ήρθες !!!

    Εδώ στη χαμένη Ατλαντίδα μας
    Εδώ «που πλέουμε στα χάη του κόσμου»

    Καπεταναίοι ξέμπαρκοι
    Σε ναυάγια παλιά για πάντα σφηνωμένοι
    Και «σε παροπλισμένα μπάρκα» ναυτολογημένοι

    Όλα τα γεύτηκα πλούσια και μοναδικά
    Το ξέρεις
    Με αυθάδεια και προκλητικότητα
    Τίποτα δε μου αντιστάθηκε
    Σας πλήγωσα όλους και σας πληγώνω
    Αλλά δε γίνεται αλλιώς
    Δε θα ήμουνα εγώ,…
    Και ξέρω ότι κάτι τέτοιο δε θα το ήθελε κανείς σας

    Δε θα ήμουνα τώρα, έστω και ασκούμενος δάσκαλος
    Αν είχα υποταχθεί στη μοίρα μου,…
    Την άλλαξα, την πάλεψα, με νίκησε
    Αλλά δε με υπόταξε

    Είμαι πλούσιος στα αλήθεια
    Με έναν πλούτο μυθικό και απαράμιλλο,…

    Δε μου χρωστάει κανείς τίποτα

    Μόνο εγώ χρωστάω
    Χρόνο και Στιγμές
    Σε όλους Σας

    Και τις επιταγές μας_ Ο Γιώργος μας, μας έμαθε,…
    Μόνοι μας τις υπογράφουμε
    Μόνοι μας τις εξοφλούμε

    Ξέρεις ότι πάντα μεταλαμβάνω, όλη την πίκρα
    Δική μου_ Η Μαρία μας, μας το ’ μαθε αυτό
    ……………………………………………………………………

    «Πόσο πλούσιος όμως, ΔΑΣΚΑΛΕ, σε μικρά διαμαντάκια παιδικών ψυχών, που σ' έμαθαν να δραπετεύεις, Σε ρουμπινένια παιδικά δάκρυα, σε ζαφειρένια χαμόγελα και χτυποκάρδια που σαν μαγικά κλειδιά ξεκλειδώνουν τ' αμπάρια των ναυαγίων για το ξόδεμα μιας ακόμα μικρής, λεύτερης ανάσας….»
    τι όμορφο αυτό που έγραψες αδελφούλα μου,…

    Είδες, λοιπόν γιατί δε φοβάμαι
    Γιατί μόνο χρωστάω
    Και δίνω ότι έχω,…
    για να ξεχρεώνω όσο μπορώ και για όσο μπορώ,…

    κι όσο για το τραγουδάκι,…
    το τραγούδησα λιγάκι έστω κι άτεχνα,…κι ας μην έμαθα και μουσική,…


    Σε φιλώ Πολύ Πολύ,…
    Σ’ αγαπώ Πολύ
    Και σε σκέφτομαι,….

    Ξέρεις τώρα που θα με βρίσκεις

    Και τσιμουδιά στο Γιώργο και στη Μαρία
    Γιατί αν μας ανακαλύψουν χαθήκαμε,….

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»