«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Το κακόηθες μελάνωμα



Του Άλκη Αλκαίου



Σε παίρνει για ταξίδι μια σειρήνα
και μια πικρία μας ματώνει ανείπωτη.
Tη σκοτεινή σου μελετάμε πείνα
καχύποπτοι, ανύποπτοι και ύποπτοι.

Στην Πέργαμο και στη Μπαστιά,
δίδυμα πάνε φορτηγά
κι ένα ιπτάμενο δελφίνι
στον Πόρο και στη Σαντορίνη.
Τα ναύλα μου πώς ν' αγοράσω
τώρα που απόμεινα στον άσσο.

Στο μέτωπο τριγύρω στις ραβδώσεις
μια μύγα παίζει ως κορασίδα άπορη.
Οι φίλοι σ' επισκέπτονται με δόσεις
παράφοροι, ανυπόφοροι κι αδιάφοροι.

Στην Πέργαμο και στη Μπαστιά,
δίδυμα πάνε φορτηγά
κι ένα ιπτάμενο δελφίνι
στον Πόρο και στη Σαντορίνη.
Απόψε πρέπει να προφτάσω
γιατί αύριο θε να σε χάσω.

Ιωνικές κολώνες σε μαγκώνουν
και σου χαρίζουν τιμωρία άδικη.
Σ' αυτή την άσπρη πρέσα δε γλιτώνουν
διάδικοι, υπόδικοι, κατάδικοι.

Στην Πέργαμο και στη Μπαστιά
δίδυμα πάνε φορτηγά
κι ένα ιπτάμενο δελφίνι
στον Πόρο και στη Σαντορίνη.
Τα ναύλα μου δε θα αγοράσω
γιατί απόμεινα στον άσσο.

Μέχρι να αρχίσεις, μέχρι να τελειώσεις
το πρόσωπό τους αποστρέψανε άφωνοι
οι φίλοι και γελούν στις συγκεντρώσεις
μεγάφωνοι, μικρόφωνοι, παράφωνοι.

Στην Πέργαμο και στη Μπαστιά
δίδυμα φτάνουν φορτηγά
κι ένα ιπτάμενο δελφίνι
στον Πόρο και στη Σαντορίνη.
Κι εγώ απόψε θα σε χάσω
και αύριο θα σε ξεχάσω.
...........................................................
ακούγεται σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, απο το δίσκο "ΕΜΠΑΡΚΟ" του 1982 και είναι αφιερωμένο από τους δημιουργούς του, στη μνήμη του Νίκου Πουλαντζά.
...........................................................

(*)δίπλα στο g-cast, υπάρχουν οι δύο κλασσικές εκτελέσεις του.
Ξεχωριστή αυτή από το Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας τον Ιούλιο του 1982 «κι αυτό κακόηθες παιδιά,..»










 Ξεχωριστή αυτή από το Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας τον Ιούλιο του 1982 «κι αυτό κακόηθες παιδιά,..»




















2 σχόλια:

  1. είναι τελετουργικό μέσο
    οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου

    σφυριά,αμόνια και σειρήνες...

    είναι ο τόνος που πατάει η τροφός
    των σκέψεων

    είναι θητεία σε αξιοπρεπή και ίσια στάση ζωής

    είναι η αιχμηρή δυναμική του ήθους

    μπρος στα άστρα της σβήνουν όλα τα φτηνά και φανταχτερά πυροτεχνήματα...

    σε φιλώ πολύ
    καλημέρα
    σε πεθύμησα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. νιώθω μια έλξη μοναδική και μοιραία
    εξάρτηση για τη γραφή του Άλκη Αλκαίου
    και δέος για την ξεχωριστή παρουσία του,…

    η μορφή του σφραγισμένη στην καρδιά μου από την εποχή του «εμπάργκο»
    τριάντα χρόνια από τότε,…

    νιώθω ότι υπάρχω, γράφω κι ανασαίνω
    μέσα από τις λέξεις του
    τις φράσεις του
    την Ακριβή ύπαρξη του,…

    κάθε τόσο, νιώθω σα να μεταλαμβάνω από μια πηγή
    φωλιασμένη στα απόκρημνα ηπειρώτικα βουνά,…

    το «κακόηθες μελάνωμα»
    τραγούδι σταθμός
    _ήταν το πρώτο τραγούδι πάντα
    στις μικρές κασέτες της εποχής_
    κι από τότε το ακούω σαν αντίδοτο,
    στο φαρμάκι που στάζουν οι ακλόνητες μέρες,
    αυτές τις μέρες που νιώθω να με πλακώνουν,…

    Φαίδρα μου
    αυτά τα όμορφα που έγραψες:


    «είναι τελετουργικό μέσο
    οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου

    σφυριά, αμόνια και σειρήνες...

    είναι ο τόνος που πατάει η τροφός
    των σκέψεων»

    και ιδιαίτερα:

    «είναι θητεία σε αξιοπρεπή και ίσια στάση ζωής

    είναι η αιχμηρή δυναμική του ήθους

    μπρος στα άστρα της σβήνουν όλα τα φτηνά και φανταχτερά πυροτεχνήματα...»

    είναι η μοναδική και ξεχωριστή ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΚΗ

    Σε Ευχαριστώ για τα όμορφα δώρα που άφησες με τον ερχομό σου εδώ και σήμερα,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»