«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Ένας ήσυχος Οκτώβρης,…


«Τι ευτυχία να σου αναγνωρίζουν
ότι κάνεις μια γυναίκα ευτυχισμένη!!
Είναι η μοναδική φήμη που αξίζει κάτι!!»
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι


Ένα αστέρι μικρό
μόλις τριών χιλιάδων εξακοσίων πενήντα τριών ημερών
σαν σήμερα,…φερμένο
Απ’ της Χιλής τα μέρη,
Απομεινάρι κι αυτό της μεγάλης έκρηξης
-Που μ’ ανακάλυψε;-
Με μια σταγόνα κρασί
Που μ’ ακούμπησε στα χείλη
Παντοτινά με φυλάκισε
Κι από τότε, μεθυσμένος,
Τριγυρνώ τις νυχτιές στον ουρανό
Και μάταια με ψάχνω, έρμαιο
στη χαμένη τροχιά του,…
………………………………………….

Αναπολώ,…
τόσα χρόνια δικές μου αναστολές
τόσα χρόνια όχι και πρόσωπα
που απέστρεψα στο χτες!!
Με την περόνη τραβηγμένη!!
Την κοιτώ!
-«με μια ζώνη ασφαλείας μια ολόκληρη ζωή;»-
Με την περόνη,ακόμα τραβηγμένη!!
Αναπολώ!
..............................................................................................
Η φωτογραφία είναι από το Teleferico Pao De Acucar στο Rio de Janeiro,
τραβηγμένη στις 9/8/2008 με FinePix S7000

12 σχόλια:

  1. ώστε με την περόνη ακόμα τραβηγμένη...
    κάπου το έχω ξαναγράψει-δε θυμάμαι πού-
    είναι όμορφο να ζεις στα όρια
    και να μεθάς από την ίδια σου την αδρεναλίνη,
    δεν ξέρω ποιες ασφαλιστικές δικλείδες μας διασφαλίζουν σταθερά την επόμενη μέρα,
    πάντα θα επενδύω στην πίστη της αβεβαιότητας,του μη δεδομένου,
    εξαιρετική ποιητική φράση Βασίλη
    και την κρατώ
    και τη διαδηλώνω
    με την περόνη ακόμα τραβηγμένη

    καλημέρα σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. … με την περόνη ακόμη τραβηγμένη
    «και να μεθάς με την ίδια σου την αδρεναλίνη
    και ποιες ασφαλιστικές δικλίδες
    να κρατήσουν δεμένη
    μια αντάρα που μέσα στο στήθος κρατάς
    τόσα χρόνια τώρα φυλαγμένη;

    Καλημέρα καλή μου Φαίδρα
    Και θα είναι καλή!!!

    Και βέβαια ακόμη τραβηγμένη,…
    Πάντα!!!
    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου αρέσουν οι εκρήξεις
    που συνοδεύονται
    από μιά σταγόνα κρασί
    για να μπορεί ελεύθερα
    να περιφέρεται η μνήμη
    με την *περόνη ακόμα τραβηγμένη*.

    Καλή σου μέρα Βασίλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ένα παλιό τραγούδι
    Με την Αγαπημένη μου Μαρία Δημητριάδη
    Μου θύμισες, Σοφία

    “ ΠΩΣ ΝΑ ΚΟΠΑΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟΥΤΗ Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ;
    ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΝΕ!
    ΦΟΡΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΠΟΡΦΥΡΟ ΜΑΝΔΥΑ ΜΕ ΡΟΥΜΙ ΟΙ ΒΟΡΙΑΔΕΣ ΜΕ ΚΕΡΝΟΥΝΕ!!!”

    Κι η μνήμη ελεύθερη
    Κι η πράξη καθαρή
    Και η περόνη εκεί απέναντι πεταμένη,…

    Καλή σου Μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενδιαφέρον blog,σε προσκαλώ και στο δικό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νεαρέ Μάνο
    Καλημέρα και Καλώς ήλθες στο Non Mollare Mai
    Όταν ένας 16 άρης κρίνει το blog ενδιαφέρον
    Αυτό από μόνο του είναι εξαιρετική τιμή, όταν μάλιστα ο διαχειριστής του blog φιλοδοξεί να είναι δάσκαλος νέων Ανθρώπων,…
    Σε επισκέφτηκα κι εγώ,…
    Και μου άρεσε ο συνδυασμός Μαύρο Κόκκινο που κυριαρχεί στο δικό σου blog,…
    Ελπίζω να τα λέμε
    Καλή σου Μέρα
    Εμείς εδώ ετοιμάζουμε πυρετωδώς διαγωνίσματα Μαθηματικών,
    Ελπίζω να τα αγαπάς λίγο τα Μαθηματικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάντα η περόνη έτοιμη θα είναι….εκει απεναντι…

    Θα μας χλευάζει και θα μας προκαλεί….
    Για ένα απαλό χάδι….
    Για ένα απλό άγγιγμα….
    Αυτό ….
    που θα …
    ενεργοποιησει ζωη θανατου….
    ετοιμη ειναι για την αφαιμαξη
    ...την εθελουσια
    απένατι μας στεκεται πανετοιμη,
    να μας σκορπισει το νου…
    Να γινει σειρήνα για το «άλλο Ολον»
    ..................................

    Φιλι αγαπημενε….
    φιλι….

    Κι η περονη παντα εκει θα είναι….
    Απλα....
    δικη μας η αποφαση της επομενης κινησης…
    για το «ροου ματ» αμφιβολοι νικητες….

    Φιλι…
    σε εκεινη την μακρινη κι αδεια πολη

    Την μεστη ομως από εσενα……

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το να έχεις τραβηγμένη την περόνη
    Μοιάζει με το να σκηνοθετείς το θάνατο σου
    Αλλά και ότι να είναι ότι αρνείσαι
    Να σου σκηνοθετούν την ίδια σου τη ζωή
    Είναι η κραυγή στο μοναδικό τραγούδι της κάθε μέρας
    Κι η σπάνια ομορφιά της μελωδίας, της κάθε νύχτας
    Και η ίδια η περόνη άψυχη
    Τραβά απίθανη ενέργεια απ’ το χέρι που αρμόζει
    Για να την τραβήξει
    Και όχι για προσωπική ευχαρίστηση
    Ή καπρίτσιο του καιρού
    Μα σαν να είναι η βαθιά
    «γνώση της Ιστορικής Αναγκαιότητας»
    Που ώθησε το χέρι,
    με την περόνη ακόμη τραβηγμένη,
    να δηλώνει παρών
    Στη κάθε έκρηξη
    και στην καθημερινή υπέρβαση Ζωής

    Καλό Ξημέρωμα Μαρίνα Αγαπημένη Συντρόφισσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να μου συγχωρέσετε ζητώ μερικά λάθη αβλεψίας
    Και βιασύνης,….
    Το παραθέτω, ελπίζω σωστό,….

    Το να έχεις τραβηγμένη την περόνη
    Μοιάζει με το να σκηνοθετείς
    ή και να προκαλείς το θάνατο σου
    Αλλά και ότι αρνείσαι
    Να σου σκηνοθετούν, την ίδια σου τη ζωή
    Είναι η κραυγή στο μοναδικό τραγούδι της κάθε μέρας
    Κι η σπάνια ομορφιά, της μελωδίας, της κάθε νύχτας,…

    Και η ίδια η περόνη άψυχη
    Τραβά, απίθανη ενέργεια
    απ’ το χέρι που αρμόζει
    Για να την τραβήξει
    Και όχι για κάποια προσωπική ευχαρίστηση
    Ή καπρίτσιο του καιρού,…
    Μα σαν να είναι, η βαθιά
    «γνώση της Ιστορικής Αναγκαιότητας»,
    που ώθησε το χέρι,
    με την περόνη ακόμη τραβηγμένη,
    να δηλώνει παρών
    Στη κάθε έκρηξη
    και στην καθημερινή υπέρβαση Ζωής

    Καλό Ξημέρωμα Μαρίνα Αγαπημένη Συντρόφισσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αναπολήσεις...

    με αδρεναλίνη. γιατί έτσι μένουν ζωντανές. και μια στάλα κόκκινο...

    ...για χρώμα καρδιάς :)

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ναι Νεράιδα μου
    Η αναπόληση είναι και η αφετηρία
    Για νέες εκρήξεις Αδρεναλίνης
    Και κόκκινης φωτιάς!!!
    Την Καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»