[ Άδοξη ρήξη ιδιότυπου παρθενικού υμένα…]

Στο Γιώργο και στη Μαρία.


Ανάμεσα σε διπλές , τριπλές , παραλλαγές και στάνταρ
Ξεκινάγαμε πριν από χρόνια.
Μας κοίταζαν και δε καταλάβαιναν.
Μας θαύμαζαν αδιόρατα
Μας τοποθετούσαν στο κέντρο – τους- στο κέντρο του κόσμου τους!!
Σε μεγάλα γραφεία ,
σε σπίτια ζεστά με μαλακά παχιά χαλιά στα πόδια μας
και κάτασπρα κολλαριστά πουκάμισα να τυλίγουν το λαιμό μας,
Φορούσαν τα γυαλιά τους
Κι ανέβαζαν τους πόθους τους
Μέσα από το μυαλό μας, και το παράστημα μας
Στο γυαλί και σε φανταχτερούς ουρανοξύστες!
Εμείς αυτά δεν τα καταλαβαίναμε,
Παρασυρμένοι μέσα στη δύνη μιας νομοτελειακής

και απροσδόκητης επανάστασης,
Διεγερμένοι από την προοπτική μιας Νέας Κοινωνίας
Ανακαλύπταμε δρόμους νέους
Και βάζαμε τις σκέψεις μας και το μυαλό μας

στην λογική της Σύγκρουσης και της Ανυπακοής
Τάζαμε τον εαυτό μας και ολόκληρο το είναι μας

στο Όνειρο της Εξέγερσης και της Νίκης
Θέταμε τους εαυτούς μας στην υπηρεσία της Ανατροπής
Και εκτός από το 1-2-x της δικής τους ζωής
Βρίσκαμε νέα Σύμβολα, νέες Συγκινήσεις
Εκρήξεις και ασύλληπτες ηλεκτρικές εκκενώσεις
Πολλών χιλιάδων volt τώρα μας κέρδιζαν
Μας κοίταζαν φοβισμένα!
Μας θαύμαζαν, κυρίως για την αυθάδεια
και την αντρίκεια μας ματιά ,
Για το ότι δεν θέλαμε στη μοίρα μας,
Που ήταν ίδια κι απαράλλαχτη με την δική τους

- και από άλλους προδιαγεγραμμένη,
να υποταχτούμε
Σπαράζοντας πονούσαν,
Μα δεν καταλάβαιναν!!
Ούτε όμως και εμείς καταλαβαίναμε τίποτα!
Συνεχή κι εναλλασσόμενα ρεύματα
Διαπερνούσαν τώρα τα μυαλά μας…
Και κατάκαιγαν τα όνειρά τους!
Μας κοίταζαν και δεν καταλάβαιναν …





Τώρα μαράζωσαν…γέρασαν πολύ…
και μερικοί έφυγαν κιόλας!
Και τα δικά μας τα μαντάτα βραχυκυκλωμένα!!
Το φορτίο που κουβαλούσαν τόσα χρόνια
Νόμιζαν πως θα το πετούσαν σ’ άλλες πλάτες(!;)
Ευλαβικά σκύψαμε μπροστά τους
Και ντροπιασμένοι , κατάκοποι και νικημένοι
Απλώσαμε τα χέρια
Μας κοίταζαν και δεν καταλάβαιναν
«Ήρθε η σειρά μας!!»
Η διαδοχή δεν ήταν όπως την ήθελαν,
Κι η εξέλιξη δεν ήταν η Ρήξη, η απόλυτη , η δικιά μας!!
Τώρα μαράζωσαν και πάλι μας μαλώνουν!!
Έπαψαν πια να μας φοβούνται
Τώρα αγρίεψαν!!
Και κλείνουν το μαράζι τους,
βαθιά μέσα στα παλιά ντουλάπια
Ψάχνοντας μία «Τρίτη» θέση,
Δίπλα στον δικό μας ανιστόρητο συμβιβασμό!!





Αμαλιάδα 29.ΧΙ.1990
Ηγουμενίτσα Οκτώβρης 2004
6 Γενάρη 2005

..............................................................................................................

φωτογραφία: ΦΩΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛ του Αείμνηστου Νίκου Γεωργιάδη, στην Αμαλιάδα
ψηφιακή επεξεργασία :foto-δεσμός ,Χρήστος Μασούρας, Ηγουμενίτσα
.......................................................................................................................................
6/3/2008