«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

1-1/3=0


«1-1/3=0 »

Μια οργή ,κρυμμένη μυστικά ,
Μέσα μου ,τόσα χρόνια
-κρυφά- με τυραννά .
Μια οργή , γλυκιά – λεπίδι κοφτερό –
Τη μοίρα μου ,χαράζει πάνω στη καρδιά ,
εν ψυχρώ
με χρωματιστά «tattoo» .
Μια πονηρή οργή
τον πόθο μου με μέσα τεχνητά
στα όρια – καλόδεχτα τινάζει !!
κι ύστερα , η ψεύτρα οργή
το κλάμα μου αρπάζει!!
Χωρίζει μισητά ,

στα τρία το κορμί μου
και το ένα άτσαλα στην ΑΚΡΗ το πετάει!!!




Ηγουμενίτσα 24 Οχτώβρη 1991

..............................................................................................................................................

Η φωτογραφία είναι από ξημέρωμα στη λίμνη Τιτικάκα,
Uno, Peru 17/8/2007 , τραβηγμένη με την υπέροχη FinePix S7000

6 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ασπρόμαυρη και γκρίζα
    Ένα γκρίζο, βαθύ σαν πρέσα
    Τα Άκρα τα συνθλίβει
    Τα Μέσα αφανίζει
    Και η ζωή στα Άκρα,
    οι ρέμπελες Σειρήνες οι γλυκές
    λούζονται στον Ήλιο και χτενίζονται
    Όλα στα Άκρα και εμείς…
    Ξοφλήσαμε
    Χωρίς το 1/3 μας
    Πόσο να αντέξει Το Άγιο Μίσος
    χωρίς μια σταλίτσα Αγάπη;
    Πόσο να αντέξει το κόκκινο
    Και πόσο μπορεί να χρωματίζει
    μονάχο του
    Νύχτες και Αυγές
    άψυχες και ευνουχισμένες

    Και ψες που επίκληση σας στη Νύχτα
    μετέωρη κρεμάστηκε στον ουρανό
    κι εχάθει
    Δεν έφτασε καλή μου Νεράιδα ως εδώ
    -Μα και που να μ’ βρει, εδώ στη βαλτωμένη
    επαρχεία μου-

    Και όσο από λυγμούς και πόνους
    Ατέλειωτες διατριβές
    Και κείνα τα διάφανα κρίνα σας Μιαν ευωδία …

    Από καρδιάς Ευχαριστώ…

    «…Και ξανά βάλεις τις ρόδες μου στις ράγες…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. για Mist
    Τώρα κατάλαβα ότι ο συγγραφέας του σχολίου μόνο έχει την δυνατότητα να αφαιρεί το σχόλιο, άρα η αφαίρεση δεν έγινε απο λάθος δικό μου. έτσι το αφαιρώ και πάλι και ζητώ συγνώμη και πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»