«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

αίμα







Αίμα

Όσο κρατάει μια στιγμή κρατάει κι η αιωνιότητα
Ώρα να σκεφτώ τα περασμένα,
σωριασμένα εμβρόντητα στο σήμερα

Η λάμψη καίει τις κόρες,
καθώς σχίζει στα δύο την ουράνια ισορροπία
Κι η ακινησία αιχμαλωτίζεται
στη διαίρεση της παραβολικής τροχιάς
σε μικρά ευθύγραμμα θαύματα

Στα βήματα της κολώνας που πλησιάζει
Καθώς το σώμα τρυπώνει στη σκιά του
Κι η σταθερότητα των τετριμμένων φιλοφρονήσεων
Στα ονόματα του καθημερινού προσκλητηρίου  

Στην καμπύλωση της απόστασης που υπερέχει
Καθώς η διαρκής αναμονή, σπαταλάει το χρόνο
Στην επιμονή της αλήθειας που αρνείται
Καθώς η επαναλαμβανόμενη αναβολή διαστέλλει το χώρο

Κι η σιωπή, όμορφη, αναλογική και δίκαιη
επιβάλλεται στα ψηφιακά σύμπαντα και στα δυαδικά καθήκοντα

Ακουμπώντας την απουσία,
πάνω στο στρωμένο τραπέζι
η άδεια καρέκλα απέναντι τρίζει,
το βάρος των ακλόνητων συμβολαίων
καταβροχθίζουν τα εδέσματα

η μαχαιριά στιγμή,
καρφώνεται στο διάστημα
αχαρτογράφητος πλανήτης
περισσότερο βίαιος
απ’ το αιώνιο κι αμετάκλητο αποτέλεσμα της

η αέναη επιμονή των λουλουδιών
να μπολιάζουν νέο μέλι
Καθώς μακραίνει ο βόμβος απ’ το χαμένο σμάρι

η ανυπέρβλητη γοητεία των δακρύων,
να χαρίζουν διαύγεια
Καθώς τα μάτια θαμπώνουν στην απώλεια

η συνωμοτική συμφωνία των κορυφών
να μαγνητίζουν τα βλέμματα
αποσιωπώντας την ιαχή στην επερχόμενη πτώση
Καθώς τα ποιήματα απελευθερώνουν το έρμα

Κι η απίστευτη ασυνέχεια της φύσης
που κεντάει με χάρη όλες μαζί τις Αρνήσεις
Καθώς η Ζωή επιμένει
κι οι μουσικές απ’ τις απίθανες γέφυρες
στρώνουν τον κόκκινο καμβά

Συνηθισμένο πράγμα η Έλλειψη,
προβάλλεται Γυμνή κι Αγία, 
δεμένη με σκουριασμένες άγκυρες
και περιστοιχισμένη από αμίλητους βάλτους

Όλος ο πλούτος σε μια στιγμή,
σταμπαρισμένος στο στήθος μου
Κι όλες οι Αιτίες,
σε μια ζωή εμβαπτισμένες στο γάλα Της

Για αυτό πότε δεν αρνήθηκα την περιπλάνηση
Και ταξιδεύω σίγουρος
χαιρετώντας δεξιά κι αριστερά τους ξεχασμένους χιτώνες
και τα ιερατεία τους

Όλη η ζωή σε μια ζαριά
Για αυτό  ποτέ μου δεν παζάρεψα την απογείωση
και τρυγώ με εφηβικό άλγος και φειδώ,
ταΐζοντας τ’ αδιαπέραστα τοιχώματα, με το αίμα
το μοχθηρό του Πάνα

Όλη η αλήθεια σ’ ένα ξεχασμένο απόγευμα
Για αυτό  ποτέ μου δε σιγούρεψα τη Δύση
και πέφτω ηττημένος, βέβαιος για το μένος
χαρίζοντας στοιχειά και ξόανα
στ’ αδέσποτα μάτια των φτωχικών παμφάγων
………

Υ.Γ.1
Ακολουθεί ο ιστορικός
με τα μελάνια όλων των ειδών σε συσκευασία ερμαφρόδιτων δακρύων
και τα χλωμά παράσημα της _δεξιάς τους_ στήλης, τακτοποιημένα
σε στοίβες άπλυτα και τεμαχισμένα ομοιόμορφα σαν κρεμμύδια

Απρόθυμος να συμβιβαστεί με τη μοναδικότητα του αιώνιου αναλογικού σήματος που ενεργοποιεί τη φωτιά στα χείλη κι οδηγεί κάθε φορά _ με την ίδια πάντα ακρίβεια_  στα όρια μιας σπαρακτικής περιδίνησης
Ανήμπορος να καταλάβει την εκκωφαντική κυριολεξία των μη εκτυπωμένων λέξεων που κραυγάζουν αλήθεια, χλευάζοντας τις σεμνότυφες οδηγίες ορθής περισυλλογής άχρηστων σπερματοζωαρίων 
Αδύναμος να εκτιμήσει τη δυναμική ενός ανθού νεραντζιάς κομμένου από ένα ανάπηρο χέρι χιλιάδες μίλια μακριά…..
Κι όμως…





Όσοι δεν τα παράτησαν στη μέση με ένα μόνο πέταξαν φτερό...



Amy Winehouse- Back to Black (EFIX & EDGAR Remix ft. XKAEM Cover)




Agnus & Julia Stone- Draw Your Swords




Agnus & Julia Stone - Down the Way




Both and Bad Angel – The Dance of Bad Angels – Tim Booth & Angelo Badalamenti


Island Blues (DJ Version)


I Wish You Love - Rachael Yamagata



Natalie Cole / I Wish You Love






.....
when things explode UNKLE




Υ.Γ.2.
Το τελευταίο κομμάτι αφιερωμένο σ’ αυτούς, που με σκέδαση αναγκάστηκαν να αποπειραθούν να ονειρευτούν, πως είναι τα πράγματα όταν εκρήγνυνται… ξέχασαν βέβαια ότι η αυθεντική μυρωδιά από το φυτίλι , δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την αποφορά που έχουν τα κοινόχρηστα σεντόνια, εμποτισμένα με την ακλόνητη ξινίλα των συμβολαίων και των άπλυτων υπογείων ….
πόσο μάλλον που η στιφάδα  των ζουμερών «πάντα», αυτών που «τρέχουν» ανεξέλεγκτα από τα κλειδωμένα μέλη, είναι εντελώς ασυμβίβαστη με την υπολογιστική δυσοσμία των πληρωμένων λογαριασμών και τη μοιραία κατάληξη των προγραμματισμένων πεντάλεπτων… 

και βέβαια πάντα, η αιώνια ευωδία που κρύβουν οι κωνικές μελωδίες και οι νεανικές ανατροπές, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την πλαστική και άοσμη διαιώνιση του είδους των δυστυχισμένων, που τάχα σαν θαύμα, επωάζουν μέσα στους δοσομετρητές των δοκιμαστικών σωλήνων ….

Στους δρόμους ταχύτητας, τα λεγόμενα sprint
ή στους άλλους δρόμους ημιαντοχής
ή ακόμα και σ’ αυτούς της παρατεταμένης αντοχής …
μετράει είτε  το «μπαμ» που έχει ο καθένας μέσα του, η έκρηξη των ταξιδιών που ρέει στις τσιτωμένες φλέβες του, είτε  η ανθεκτικότητα των ονείρων και η επιμονή των κορυφών που έχουν σημαδέψει τη ζωή του…

Έτσι λυπάμαι…. Αλλά δεν έχετε καμία τύχη
Θα είστε πάντα δεύτεροι








Simply Falling - Iyeoka




Outlander- The Skye Boat Song


Πες μου πως δεν είναι αργά-Papercut


1 σχόλιο:

  1. Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται»!
    ………………………………………………………………
    Κι η αλήθεια φάντασμα ολόφωτο, στις φλόγες τους,
    Άδεια τα παγωμένα χέρια της ζεσταίνει……
    Λαμπάδιασαν οι νύχτες κι οι ζωές
    Τα όνειρα θαμμένα μες στις στάχτες…..
    Αχ! Και να φύσαγε βοριάς
    Να ξαναφούντωνε η ελπίδα!!!
    Να λαμπαδιάσει τ’ όνειρο
    Στις φλόγες του ν’ αστράψει πυρωμένη η κοφτερή λεπίδα
    Δρόμο ν’ ανοίγει, λέει, στ’ αύριο………
    Σπίτι μας είναι εκεί που χτυπάει ακόμα θαμμένη η καρδιά μας…..
    Η λεβεντιά μετά θάνατον, αποκαθίσταται….. μισή
    Κι η πίστη που ν’ ανθίσταται έμαθε
    Ολάνοιχτη βαθιά πληγή άρνηση αιμορραγεί στου χρόνου τα γυρίσματα
    Θύτης και θύμα στο ίδιο ζύγι ζυγιασμένα…..
    «Ο χαμένος τα παίρνει όλα!»
    Έτσι δε λες;
    https://youtu.be/1QZ1_m2iX-A

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»