«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Restless








Γράφω τρυγώντας αποστάσεις
λευκό χαρτί διψασμένο αφήνεται
μικρές σταγόνες κόκκινο όνειρο
διαποτίζουν «ηλικία απόγνωσης»
αθώες υποψίες σφραγισμένες σε αψύ ύδωρ
διαγράφουν άρνηση προσμονής
μοναξιές διασταυρούμενες
καταγράφουν έντονη παρουσία
χειμέριας άνθησης σε έξαρση

Με σύνδρομο εξιστόρησης καμένων αρνητικών
ανεβαίνω με τα χέρια ανοιχτά
Με βεβαρημένο ιστορικό παράταιρης εκφοράς ακατάληπτων ονείρων
βαδίζω στο συρματόσκοινο


Επίγεια; Υπαρκτά; Αταξινόμητα;  

δάκρυα διαύγειας ποτίζουν
την ανομβρία κάθε νύχτας

λυτρωτικά προσδοκώντας
να ακουμπήσουν στα χείλη
της μνήμης που αντιστέκεται
να γεμίσουν τις χαρακιές
της λήθης που βιάζεται

Αίμα σκιάζει τη σκέψη…
βόμβος ακούγεται
χτυπά στη φλέβα του λαιμού τη μεγάλη
αιώνια κύματα υπόγεια φουσκώνουν
κι η άλλη,
μικρή στάμπα στο γλυπτό του Ιουλίου
παραμορφωμένη να φλέγεται

κι οι δυό μάταια πασχίζουν

Να λειάνουν βράχους
Να σπείρουν αμμουδιές
Να μοιραστούν και να μοιράσουν

χωμάτινα παραπετάσματα αντιδρούν
Τι να  φοβηθεί η θύελλα;
Κραταιά συμβόλαια ασθμαίνουν
ποιος μπορεί στο μαγικό νερό ν’ αντισταθεί;

Νυχτώνει,…
ο πόνος της μέρας… πείνα
ο καημός της νύχτας… δίψα
φορτία στα όνειρα,

λέξεις που τις είπανε στερνές
κυλάνε… φέρνουν τις ύστερες
εικόνες που τις βάφτισαν ορθές
κοιτάνε… τρομάζουν τις μελλοντικές

Ξανά και ξανά η φλέβα
μονάχη χτυπά τα πλήκτρα
μελωδίες αναβλύζουν,

είναι η ζωή που φέγγει
η ελπίδα που φωτίζει
η λευκή σελίδα, μόνη της χαμογελά
συλλέγει τον απόηχο
φυσά σιγανά τον ήχο
φωτίζει το αόρατο
το μηδαμινό ντύνεται

Όχι για να πιαστεί
κι ούτε για να μεθύσει,…

Μόνο για το ταξίδι

Στη γραμμή δίχως επιστροφή
Στο πέταγμα χωρίς το δίχτυ

Πως μπορείς απόψε και κοιμάσαι;




















With or Without You...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»