«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Εσπέρα





Κ. Γ. Καρυωτάκης

Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα…


Η σκέψη μου νοσταλγικά ενυχτώθη
στον κήπο, στη λιμνούλα και στη σέρα
που εσβήνανε τριαντάφυλλα σαν πόθοι                
κ’ επέθαινε στα τζάμια πάνω η μέρα.               5

Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα…

Ένας καημός που ακόμα δεν εδόθη
γινόταν άστρο. Σύννεφο από πέρα
μεγάλωνε (ίδιο σάβανο που κλώθει
με μοχθηρή σπουδή μοίρα μητέρα).                 10

Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα…

Όταν το δέος μου αξήγητον απλώθη,
το στερνό ρόδο θα ’χανεν η σέρα
και η λίμνη με νεκρόφυλλα θα εστρώθη.
Τ’ άστρα ζυγώνανε, καημοί, από πέρα.           15



Έτσι προχθές ήταν γλυκιά η εσπέρα.


……………………………………………………………………..


1 σχόλιο:

  1. ΄Ενας καημός που ακόμη δεν εδόθη
    γινόταν άστρο.Σύννεφο από πέρα
    μεγάλωνε.


    Πραγματικά υπέροχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»