ανεξόφλητα γραμμάτια,…

το ’83 Ήσουν 50 χρονών,…

κι είχες ήδη μαραζώσει

σου’ δωσα κι εγώ φαρμάκι

τότε που δόκιμος πειραματιζόμουν

και νόμιζα πως έφευγα για πάντα,…

δεμένος στο λιμάνι τόσα χρόνια,…

σε βλέπω πάλι από μακριά

και τώρα δεν μπορείς

γλυκά να με μαλώσεις

γιατί κατάλαβες κι εσύ

πως είμαστε κι οι δύο

το ίδιο ατυχείς

το ίδιο γελασμένοι

το ίδιο περήφανοι

το ίδιο προδομένοι    

Μαρία μου καλή,…

δεν υπάρχει κίνηση πίσω,…

 ………………………………

Έλα να χορέψουμε μαζί αυτό το βαλς,… 

©2012 Βασίλης Κουγιουμτσιάδης