«Και επειδή η ζωή είναι γεμάτη
απαγορεύσεις
Έμαθα να δουλεύω την Ποίηση
ξεπερνώντας όλες αυτές τις απαγορεύσεις
Γι αυτό κι η τέχνη μου δεν άκουσε
ποτέ κανένα μη …
Με την Ποίηση μου τους έβαλα
πάλι στη γωνιά
Κι απ’ όλα αυτά τα πράγματα,
απ’ όλες αυτές τις απαγορεύσεις
Κέρδισα αυτή τη χαρά: Να τις
ξεπερνάω
και μάλιστα απ’ αυτές να αντλώ δυνάμεις αντίστασης προς κάθε άδικη
απαγόρευση και επομένως προς κάθε αδικία,…»
Γιάννης Ρίτσος
Καλημέρα Βασίλη. Τυχεροί όσοι μπορούν με την τέχνη τους να γκρεμίζουν τα τείχη και τα εμπόδια που μας σηκώνουν οι κυβερνώντες για να μας φυμώνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπροστά στα λόγια του Ρίτσου εμείς είμαστε πολύ φτωχοί για να πούμε το οτιδήποτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνος τους χαμογέλαγε συγκατανευτικά
ΑπάντησηΔιαγραφήκι έπαιρνε
με τα δυό του δάχτυλα μόνον
ΕΝΑ-ΕΝΑ ΤΑ "ΜΗ" ΤΟΥΣ
και τα πέταγε μες το δοχείο απορριμάτων
μαζί με τα ρούχα του.
Κι έτσι γυμνός, ωραίος,
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ,
φορώντας μονάχα τα τρύπια του
(απ τις πολλές ορειβασίες) παπούτσια,
πέρασε κάτω απ’ τις ζητωκραυγές
και τις κατάρες
και χάθηκε γαλήνιος μέσα στην αθανασία...