Η κόρη του Μάνου Λοϊζου απαγορεύει στο ΠΑΣΟΚ τη χρήση του έργου του πατέρα της.
"Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό, και την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι αυτή η κίνησή μου είναι συμβολική, εν τούτοις η συνείδησή μου, και η αξιοπρέπειά μου ως ενεργού πολίτη μου επιβάλλει να σας γνωστοποιήσω τα εξής
: Ο πατέρας μου Μάνος Λοΐζος αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο, για αξίες όπως η Ελευθερία, η Δημοκρατία, και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Προσπάθησε να υπηρετήσει μέσω της τέχνης του, τα οράματα και τις αξίες ενός καταπιεζόμενου Λαού, ο οποίος με πολύ κόπο, αίμα και δάκρυα αγωνίστηκε για την Δημοκρατία, την οποία τόσο βάναυσα του την στερούσαν. Αφού αυτός ο Λαός κατοχύρωσε με πολλούς αγώνες τα στοιχειώδη Δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία στην Ευρώπη είχαν κατακτηθεί χρόνια πριν, έρχεστε σήμερα και όπου Δικαιώματα βάζετε ευκαιρίες.
Τα Δικαιώματα στην εργασία, την υγεία, την Παιδεία, την ποιότητα ζωής, τον πολιτισμό, τα έχετε κάνει ένα απέραντο fast track έξυπνων επενδύσεων, ξεπουλώντας όχι μόνο τον Δημόσιο πλούτο αυτή της χώρας, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Τόσα χρόνια σας ακούω να χρησιμοποιείτε το "Καλημέρα Ήλιε" στις Κομματικές σας συγκεντρώσεις. Παλιότερα, απλά με ενοχλούσε αισθητικά καθώς και με πλήγωνε, εξαιτίας αφενός της υποκρισίας σας, -διότι οι δικές σας αξίες επέβαλαν και έναν βαθιά εξουσιαστικό τρόπο ζωής, και δημιούργησαν σκλάβους αντί για ελεύθερους ανθρώπους, και ενεργούς πολίτες- και αφετέρου διότι οι δικές σας αξίες δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί να πει το συγκεκριμένο τραγούδι. Τώρα όμως πλέον εξοργίζομαι, γιατί δείχνει ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τους αγώνες του Λαού και των εργαζομένων, πράγματα τα οποία ενέπνευσαν τον πατέρα μου, και του έδωσαν και μια αντίστοιχη στάση ζωής στην καθημερινότητά του ως πολίτη, και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του.
Το τραγούδι αυτό καλημερίζει τον Ήλιο, την ελπίδα, την αλληλεγγύη, και την προσμονή ενός ολόκληρου Λαού, για Δημοκρατία και Ελευθερία. Εσείς όμως, είστε υπεύθυνοι για την πιο βαθιά, πνευματική, αξιακή, ηθική, και πολιτισμική καταχνιά που θα μπορούσε να έχει ποτέ αυτός ο τόπος. Ως εκ τούτου, σας απαγορεύω ρητά και κατηγορηματικά, να χρησιμοποιείτε έργο ή μέρος του έργου του Μάνου Λοΐζου, σε οποιαδήποτε κομματική σας εκδήλωση ή δραστηριότητα. Βέβαια ίσως να απαντήσετε ότι το έργο του Μάνου Λοΐζου ανήκει στον Λαό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως και η συγκεκριμένη πράξη εκ μέρους μου. Επειδή όπως αποδείχτηκε δεν είστε, και ούτε ήσασταν ποτέ μέρος αυτού του Λαού, και δεν έχετε πλέον κανένα δικαίωμα και καμία νομιμοποίηση να συνεχίζετε να τον εξαπατάτε. Ο Ήλιος άλλωστε, είναι δικός μας, και όχι δικός σας. Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Και δεν θα μας τον πάρει".
Μυρσίνη Λοΐζου
Πόσο περήφανος θα είναι ο Μάνος για την κόρη του!!!!Μακάρι και άλλα Παιδιά να ακολουθήσουν το παράδιγμά της. Ευχαριστούμε Βασίλη που το δημοσίευσες. Ρένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Αξιο παιδί, Περήφανου, Πανάξιου πατέρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δεν πάει χαμένο, όντως...
Καπετάνιε, Καπετάνιε μου,
non mollare mai!
Mπράβο της . Ήταν πολύ καλή η κίνηση που έκανε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Βασίλη και γλυκιά μου Σταυρούλα
φωτεινή εξαίρεση, σ’ ένα κόσμο μαύρο…
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ώρα πέρασε
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πληρωμή ακριβή
Μείναμε τώρα φτωχοί
Έφυγαν όλοι,…
Κι έμειναν τα τραγούδια
Οι ζεστές φωνές τους
Να μπαλώνουν το ξεσκισμένο στρίφωμα
Τούτες τις ώρες γράφονται τα νέα
Άγνωστα εμβατήρια
Σ’ άλλα τετράδια
Σ’ άλλες θάλασσες πλήκτρα θυμωμένα
Τα δάκρυα, οι κραυγές
Κι οι οπλές άλογων δολοφόνων
Αιχμηρά κρατούν τα μέτρα
Σπρώχνουν το ρυθμό
Πυρρίχιος γκρεμός
Είναι οι νέοι κολασμένοι
Δε χρωστάνε σε κανέναν
Δεν τους ανήκει τίποτα
Ρισκάρουν μια νέα αρχή
Κι ούτε μια προδομένη ουτοπία
…………………………………………………..
Σιωπώντας αφουγκράζομαι την υπέρβαση
Δίχως ελπίδα
Δίχως πίστη
Μόνο με πόνο
Μ’ αγάπη
Και περισσό Άγιο Μίσος,…..
……………………………………………………..
Ρένα, Sταυρούλα, Μαρία, Βίκυ
Σας ευχαριστώ
τώρα;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ!! Η δύναμη βγαίνει απ’ τις γροθιές κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό στόμια βγαίνει η δύναμη κι όχι από τα στόματα
Η αλήθεια αυτή δυστυχώς, πανάρχαια κι ακλόνητη
είναι πάντα επίκαιρη,…
Και το δηλητήριο της χρωματίζει την προσμονή,…
Ως τότε
Οι οχθροί πάνοπλοι, μέσα στην πόλη, μέσα στο μυαλό,
διάσπαρτοι μέσα στο πρόστυχο γυαλί,
μελανοχίτωνες καριέρας
πραιτοριανοί «κοινοβουλευτικής δικτατορίας» _ άκου τι λέει ο Τράγκας(!!!!)
ντυμένοι με κουστούμια ή προβιές λύκων
με μάσκες αερίων ή περίστροφα δακρύων
εξαρτήσεις φτηνές ή εκατομμυρίων
θα χτυπάνε με λύσσα τον «εχθρό Λαό»,…
αλλά και θα σπεύδουν να «απαντούν»
σε γελοίες τηλεφωνικές κλήσεις σωτηρίας,
οπλισμένων με σιδηρολοστούς , αθώων φασιστοειδών,
των οποίων, όσο το είδος απειλείται με εξαφάνιση,
από την απόλυτη αλήθεια των ημερών
και το βάρος της νύχτας που απλώνεται στις ζωές μας ,….
τόσο θα αφήνονται στην αγκαλιά και στην προστασία
του παρα-κράτους που τους ανάθρεψε,…
_ και το οποίο θα βρίσκει πάντα τρόπο, να τους φυγαδεύει στο εσωτερικό του ναού…
όπου το πολιτικό του προσωπικό, με χέρια τρεμάμενα, κι ωστόσο ανυποψίαστο, θα ψηφίζει (δίκοπες) θανατικές καταδίκες,…
………………………………………….
έτσι κι αλλιώς θα συναντηθούμε
είπαμε,… οι ορκισμένοι δεν τα παραδίδουν ποτέ!
Venceremos!!!
Ίσως να φτασε η ώρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως να ρθε η στιγμή
να φυλάξω από την Πανδώρα
την ελπίδα στο κουτί....
Καλησπερα Αγαπημενε μου Δασκαλε...
Υπάρχει φοβούμαι μια τάση μηδενισμού όλων των αξιών σήμερα. Όλα υποχωρούν μπροστά στη λαίλαπα στην οποία έχει μπει η χώρα. Λυπούμαι πολύ γι αυτό. Ας είναι καλά το κορίτσι. Προφυλάσσει όσο μπορεί σπουδαία κληρονομιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίκυ
ΑπάντησηΔιαγραφήτα έχουμε πει για την ελπίδα,…
δαγκώνει που και που
σ’ αποκοιμίζει,…
περνάν τα χρόνια
κι όταν ξυπνήσεις
είναι ήδη αργά,…
έρμαιο στα χέρια τρωκτικών παρτάκιδων
ιδανικοί;…
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μηδέν στην καθημερινότητα μας,
το έχουν επιβάλει αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις
για μας, χωρίς εμάς, εισπράττοντας την ανάλογη μίζα,…
αυτοί που κλείνουν συμφωνίες μαμούθ για να πληρώνουν και να χρωστάνε και τα δισέγγονα μας,
αυτοί που σηκώνουν τα χέρια τους και μας κρύβουν _ ή έτσι νομίζουν_ τον ήλιο
αυτοί που με την κρατική βία , δηλητηριάζουν τις ζωές μας
κι έχουν το θράσος να διαμαρτύρονται, γιατί δεν τα καταπίνουμε όλα
χωρίς αντίδραση,
αυτοί που νιώθουν αφόρητη πίεση,…
γιατί δεν μπορούν πλέον να πίνουν τον καφέ τους στην πλατεία , χωρίς τη συνοδεία των πληρωμένων νταβατζήδων τους
γιατί δεν μπορούν να βαδίσουν ούτε ένα βήμα, χωρίς να προηγούνται οι «φτηνές» σκούπες, που για οχτώ κατοστάρικα πουλάνε και δέρνουν ακόμα και τη μάνα τους,…
εγώ πάντως δε λυπάμαι
θυμώνω,….μαθαίνω,….θυμάμαι και περιμένω
στο μεταξύ ήσυχα, αδιόρατα φωλιάζει στην ψυχή μου το άσβεστο και άγιο μίσος
κι εκείνο το μικρόβιο με κατακλύζει,….
όσο για τη Μυρσίνη,… ναι έκανε πολύ καλά
για να μάθουν τα παχύδερμα της εξουσίας, ότι δεν είναι όλοι σαν τα μούτρα τους
και ιδιαίτερα οι νεόκοποι «διαβασμένοι» «βουλευτές» που τώρα στα γεράματα
και λίγο πριν την παχουλή σύνταξη τους, ανακαλύπτουν τον Μπρέχτ, στο διάλλειμα των ψηφοφοριών για τη μείωση των συντάξεων πείνας των 450 ευρώ και την αναπροσαρμογή_ προς τα κάτω βέβαια_ των επιδομάτων των 240 ευρώ,…
η σπουδαία κληρονομία είναι η Θύμηση
η Γνώση και η Εκδίκηση
ύβρις->νέμεσις