«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

καιρός καθηκόντων



ληξίαρχοι σπουδαίων ερπετών




ένδοξοι πικραμένοι
στους αιώνες

άγιοι «ποιητές»
άσημοι, αυτοκτονικοί

συνεπαρμένοι από άθλιες

ξεπεσμένες ρίμες

δοξασμένες μετριότητες


αρνητές

λησμονημένοι κείτονται

θλιβεροί

στα παραθέματα άγνωστοι

νοσούντες”,

στα ενυδρεία πρόωρων σοφών,

με άλευρα μεταλλαγμένης πολυπραγμοσύνης

αυτάρεσκα θρέφονται,

νόθοι,

στα καφενεία ανοσιουργημάτων,

μάταια εκπαιδεύονται

με καπνισμένα ουδετερότητα χέρια,

απαίδευτοι,

καταφύγια εκλιπαρούν, στα μπακιρένια

από τις υποκλίσεις μάτια

γλύφουν την παροχευτευμένη χλεύη

με ανακουφιστική δουλικότητα,

μετερχόμενοι αλλότριους τρόπους

υποδυόμενοι νόστους θρυλικών ποιητών

ακροβατούν

στα αραχνιασμένα ράφια

στοιβαγμένοι πόθοι ανέραστοι,

εκδίδονται «δωρεάν» στις μαύρες οθόνες

και πότε-πότε «επί ιδιοίς χρήμασι»

στην αθωότητα του τυπωμένου μελανιού

καθ’ υποψία εμβαπτίζονται

στα όρια της νομιμότητας, ασύλληπτοι

τολμούν και υπάρχουν,

φτύνουν αναίδεια και νομιμοφροσύνη

καταπίνουν ευρυμάθεια

σε χαπάκια τυλιγμένη

προπληρωμένη ειρωνική ευαισθησία,

με σειρά σεμιναρίων πιστοποιούμενη,


κρυστάλλινη και λεπτεπίλεπτη πνευματικότητα

«βαθείας κατάψυξεως»


«Ελάτε, Ελάτε ποιητές»

έντυποι ή άτυποι

διαπιστευμένοι μάχιμοι

συμπαθείς αρτοποιοί



300; Ή λιγότεροι;

Ελάτε,…


(για τον υπεύθυνο ληξίαρχο βαπτίσεων ποιητών και μόνο!)

...............................................................................

Εδώ η αφορμή: http://www.poiein.gr/archives/5244/index.html


Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε,…

................................................................................




λόγοι συνασπισμένων χαρτεμπόρων




ρολογιά




Διαβάζω αντίδωρα

αφημένα

με κραταιή ειρωνική γενναιοδωρία

σπουδαίοι λόγοι, Μεγάλων

στη Δύση τους.

όμως

Δεν είμαι νέος!

άσημος μόνο.

Και φεύγω. Μόνο.

Τώρα και Πάντα


Δεν έρχομαι εκεί!

Πως θα μπορούσα;


Εκεί σε διαλέγει

μόνη της η Θύελλα.

Σε ντύνεται κατάσαρκα

από σχισμένη φλέβα σε ταΐζει

ή έτσι καμώνεται

φέρνει δίψα

μοιράζει ψίχουλα

καίγεται

σβήνει όνειρα

νερό και λάδι στο καντήλι

της ανυπότακτης Άνοιξης


ξύσμα θύμησης χαρίζει

ή εξοστρακίζει στ’ άπειρα βράχια

την ταπεινή γραφή σου



τους Κεραυνούς που Αγάπησα

εγώ τους γέννησα

είναι δικοί μου

δεν είναι ίδιοι με τα ομοιώματα

που βλέπετε στο ζωγραφισμένο ουρανό σας


Μαζί τους

χτύπησα κατάκαρδα τα πρέπει

τις διαφορές φάσεων υπέταξα

ύπουλα με ακινητοποίησαν

φιλιά λήθης προσφέροντας

συνθηκολόγηση υποταγής ζητώντας


έχασα.


των ζωντανών η ανεμελιά

με καταράστηκε


των πεθαμένων τη γαλήνη

στερήθηκα ανεπανόρθωτα



αλλά πίσω δεν γύρισα ποτέ!



Δεν έρχομαι, λοιπόν εκεί!


κι αν,…

άνεμος νεκρό με φυσήξει,

Σε εκείνα τα μέρη,…


πάλι

Αργά θα’ ναι

Δε θα συναντηθούμε. Ποτέ!


Γιατί Κι εσείς δεν είστε εκεί

Η προσποίηση σας μόνο,……


το παραμορφωμένο είδωλο σας μόνο

παρακαλάει για μια θέση καθήμενων

σ’ ένα θέατρο Μόνο για όρθιους,…


δεν ξέρατε ότι οι μικροί αυτοί θεοί

γεννιούνται υπάρχουν πεθαίνουν όρθιοι;


Μπορείτε να συνεχίσετε να γδέρνετε

τις σάρκες σας μήπως κι αποκαλυφθεί

αυτό που ονειρευτήκατε

ως πεπρωμένο,…

Μάταια

Η θεόσταλτη εικόνα που προσκυνάτε

κάθε πρωί στις σκονισμένες προθήκες,

σας γέλασε κι ούτε ένα θαύμα

δεν έσταξε για δάκρυ

ούτε ένα,...


Μόνο πουκάμισο αλλάζετε, τακτικά και όνομα

Αλλά,…

το δηλητήριο όσο κι αν το διηθήσεις

νέκταρ δε γίνεται

Και το όνομα όσο κι αν το ξύσεις

το μαύρο υπόστρωμα προδίδει


Κι αυτό που στη δόλια χούφτα σας

κρατάτε για νερό Αγίων

κραδαίνοντας το σημαδεμένο κουταλάκι

θεία κοινωνία σε σκουριασμένο χέρι

κι αθώα με καλείτε να δοκιμάσω

φαρμάκι είναι εφήμερης ματαιοδοξίας ,…


αντίδοτο όμως κρατώ καημό και πόνο


Αγία Προσμονή κι Άρνηση Μοναδική


Ξέρετε Αυτή

που δε σας έκανε ποτέ τη χάρη,…


..................................

μάταια ψάχνετε στις συμβατές επετηρίδες σας


Δεν υπάρχω



(Ημερομετρώντας το 2009)



MusicPlaylistRingtones
Create a MySpace Music Playlist at MixPod.com


9 σχόλια:

  1. ληξίαρχοι σπουδαίων ερπετών
    νοθεύουν με χλεύη
    αρτοποιούς και ποιητές...

    Καλημέρα, Βασίλη,...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαιρος καθηκόντων...

    Αχ Βασιλη
    Υπαρχει και καιρος "μη" καθηκόντων;
    Μελαγχολισα πρωι πρωι και δεν ειμαι και στα καλα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι!
    Αυτή την οργή σου θέλω
    να τη ντυθώ μεσάνυχτα
    στη μέση του κόσμου
    Αυτή τη φυγή σου θέλω
    να την πιω
    σαν πεθαμένα τα χείλη
    θα μοιάζουν
    Αυτή την κρυφή ανακούφισή σου
    θέλω
    ρολόι να κρέμεται στη μέση μου
    τους χτύπους να μετρά
    της απαντοχής
    Αυτό θέλω

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Εκεί σε διαλέγει

    μόνη της η Θύελλα."


    Αυτή την ανακουφιστική δουλικότητα λοιπόν, ευτυχώς δεν την γνώρισα ποτέ.


    Δεν ξέρω που να πρωτοσταθώ στα ποιήματα σου. Δεν είναι της μιας ανάγνωσης. Συνήθως εκεί οφείλεται η σιωπή μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λίτσα

    Νοθεύουν
    ασχημονούν
    μοιράζουν αντίδωρα
    ανάβουν τα τηλέφωνα
    για προσταγές, διαγραφές
    κι αμοιβαίες εκδουλεύσεις,…

    Υπάρχουν κραταιοί
    συνωστίζονται στο ακροατήριο σοφών,…

    τη ματαιοδοξία εκμεταλλεύονται
    παραμυθιάζουν κάθε έναν που ονειρεύεται
    σε μια άδεια εποχή, να αποτελέσει
    τον επίσημο άδειο εκφραστή της,…

    Σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαρία

    Καλημέρα

    Καιρός μη καθηκόντων είναι η ποίηση,…

    Αυτή που μοιράζεται σε μπροσούρες
    τυπωμένες με αίμα κι αγάπη
    κάθε πρωί έξω από τα γκέτο
    στα ανάπηρα χέρια
    αυτών που ζητιανεύουν ύπαρξη
    μέσα στις βιτρίνες

    μελαγχολική μέρα είναι για όλους,…

    έτσι που την έχουν παραγεμίσει
    με άχρηστα υποκατάστατα καθηκόντων


    Ευχαριστώ για την αφορμή των μη καθηκόντων

    Σου την Εύχομαι ολόψυχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χάρις
    κάθε φορά που αυτήν την οργή μοιράζομαι
    σαν κατάρα σκορπάει και χάνεται,…

    τα λόγια στη φυγή
    τα πόδια άγκυρες
    Κι η άσφαιρη ανακούφιση
    παγίδα

    Η απαντοχή όρος ή βάρος;
    το ρολόι αξίζει μόνο
    για τη χάραξη της στιγμής
    καθώς θα εκρήγνυται,…

    έτσι κι αλλιώς

    Δώρο για Σας η καταιγίδα που υποβόσκει
    _δεν έχω τίποτα άλλο

    Αντίδωρο ακριβό για μένα, ότι με τις ανάσες Σας
    την κρατάτε ζωντανή,… όσοι και
    για όσο,….


    Θα φύγω όταν νιώσω την οργή μου ταριχευμένη σε συμβόλαια,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλή μου Λούνα

    Έχουν περάσει θύελλες
    πόλεμοι έχουν ξεσπάσει
    έχω ηττηθεί σε τόσες μάχες,…
    Διαγραφές, πισώπλατες μαχαιριές
    ύπουλοι καιροί καθηκόντων έχουν εισβάλλει στις σχέσεις των ανθρώπων

    Κι ΕΣΥ ΕΔΩ,

    πάντα διακριτική απόμακρη κι αληθινή
    Χωρίς να μπορώ ν’ ανταποδώσω το παραμικρό,…

    Σε χαίρομαι που τη δουλικότητα ΑΡΝΕΙΣΑΙ
    Και την ανακουφιστική ψεύτικη χροιά της ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΕΣ

    ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ, ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
    Κι οι τυχεροί είμαι σίγουρος ότι θα ανανεώνουν την απίστευτη Δύναμη Σου

    Χαρά Εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ Κύριε

    η σύνταξη με τους ληξίαρχους και λοιπούς χαρτεμπόρους
    εξασφαλίζει πιστοποιητικά και μερικά ξεροκόμματα προβολής

    τίποτα άλλο όμως,…




    Θα δούμε,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»