«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Βραδινή σερενάτα


Καλή μου Νεράιδα καλησπέρα!

Ήρθα κοντά σας, ξανά απόψε!
Εγώ ο ναυτικός
μάγος και ταξιδευτής…
με τόσες άγκυρες τριγύρω στολισμένος

Ήρθα λοιπόν κοντά σας ξανά απόψε!

Με κορμί ρημαγμένο από την φυσική εξάντληση,
-τα Μαθηματικά βλέπετε όπως και τα άλλα όνειρα,
είναι απαιτητικά και απόλυτα. –

Συμβόλαια και Σύμβολα παλιά
Αιθέριες Υπερβάσεις και ανύπαρκτες γοργόνες
άρρωστα με μαγεύουν

Υπάρξεις της μισής γραμμής
και ταριχευμένες μοναξιές, σε κονσέρβα
με κυκλώνουν

Λόγιοι της κακομοιριάς
και τις μιζέριας κόλακες
άδειοι, είρωνες της υπογραφής
γνώστες, θαυματοποιοί
φυλλομετρούν τα άπειρα μηδενικά μου
και αυτάρεσκα καγχάζουν

Οι βδομάδες με σβήνουν στον τοίχο
με κατακόρυφα σαββατοκύριακα

Σε λίγο ένα ακόμα ξημερώνει,….

λόγια κι άλογα όρνια,
αδηφάγα με κατασπαράζουν,…

Ήρθα, λοιπόν, να σας αφουγκραστώ
Ξανά,…
Με σώμα λουσμένο πόνο
και ανείπωτο μεθύσι,…
_άγουρο Merlot αλύτρωτο
με κατακλύζει_
Μα αμάθητος όπως είμαι,…
σκοντάφτω στην
ατελείωτη αλληλουχία:
Γνώσης –Πτώσης – Άγνοιας –
Ανάτασης – Μοιρασιάς – Απόρριψης,…

Και τα παιδιά μου,…
αμόλυντοι, αθώοι και αέναοι συσσωρευτές
μιας επικίνδυνης παρά-τεταμένης εφηβείας…
με πατρική αγάπη,
συγχώρεση σταλάζουν,…
και στο κυνηγητό με τ’ όνειρο

με παρασέρνουν

Και όλα στα Άκρα
Όνειρο Έμπνευση Δημιουργία

Και όλα τα άκρα ρημαγμένα,…
Τα πάνω και τα κάτω…
Να σκάβουν,
να ματώνουν στα κλειστά παντζούρια…
Κι αυτά ανθίστανται…

Και Εσείς το Άγιο Βάλσαμο
Το Άγνωστο Προσκυνητάρι
που εγώ ο απόλυτα αμαρτωλός
ορκιζόμουνα μέχρι χθες
πως Δεν υπάρχει!!!

Θα σας περιμένω

Τυλίγω τον ψίθυρο για μια άδεια προσμονή
Και μάταια καρτερώ…

τραντάζω το άθλιο καβούκι μου
κι αμήχανα αναζητώ εκείνο το χαμένο 1/3 μου

Και Είπαμε,
παράγγειλα στης Νύχτας τις παρηγορήτρες,
που τις έχω του χεριού μου, κατά πως λένε,
να σας κεντήσουν κοντογούνι
ζεστό και κατακόκκινο
και γλυκό κυδώνι να σας τρατάρουν
ξημερώνοντας…

γιατί έχω φύγει πια
και καθώς τα χέρια μου νέκρωσαν
πάνω στο σάπιο ξύλο,
μόνο τα φιμωμένα ποτάμια
των ματιών μου έμειναν
να σας ξεπλένουν το πρόσωπο
ξεπροβοδίζοντας τη νύχτα
που σας παίρνει μακριά,…

23 σχόλια:

  1. "Καλή μου Νεράιδα καλησπέρα!

    Ήρθα κοντά σας, ξανά απόψε!
    Εγώ ο ναυτικός
    μάγος και ταξιδευτής…
    με τόσες άγκυρες τριγύρω στολισμένος

    Ήρθα λοιπόν κοντά σας ξανά απόψε!

    Με κορμί ρημαγμένο από την φυσική εξάντληση,
    -τα Μαθηματικά βλέπετε όπως και τα άλλα όνειρα,
    είναι απαιτητικά και απόλυτα. –

    Συμβόλαια και Σύμβολα παλιά
    Αιθέριες Υπερβάσεις και ανύπαρκτες γοργόνες
    άρρωστα με μαγεύουν"

    Kαλέ μου Βασίλη,Καλησπέρα!
    Αυτός ο κόσμος των ιδεατών σχημάτων
    και των απόλυτων συμβόλων που με πεποίθηση υπηρετείς...
    Αυτός ο κόσμος ο μικρός,ο μέγας...
    Αυτός ο κόσμος που δε χωρά ασάφειες και ανακόλουθες προτάσεις...
    Ο κόσμος των απαιτητικών και απόλυτων ονείρων...
    Κόσμημα στα χέρια σου γίνεται...
    Ποίηση-γνώμονας ζωής...

    Χαίρομαι πολύ, Βασίλη!!!
    Υδάτινη καλησπέρα αισιόδοξη, να ντυθεί και να κεραστεί η ναράιδα σου καταπώς τής πρέπει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ όμορφο κι αυτό το ποίημά σου αγαπημένε μου Βασίλη λίγο πικρό, λίγο απαισιόδοξο, αλλά συνάμα αισιόδοξο και τρυφερό, ιδιαίτερα στους τελευταίους στίχους.
    Αυτή η γλυκόπικρη νότα της απαισιοδοξίας..
    Ίσως να φταίει το ατέλειωτο Σαββατοκύριακο, που έρχεται.
    Ίσως η μουντή σημερινή ατμόσφαιρα της ακριτικής μας πόλης, που μας ξεγέλασε σήμερα το πρωί με ένα ψεύτη ήλιο.
    Ίσως η σιγανή βροχή.
    Πάντα ζητάμε διεξόδους.
    Πάντα ζητάμε να δια-φύγουμε απ' αυτό που δε μπορούμε να ξε-φύγουμε.
    Πάντα ζητάμε μια νεράιδα, μια μάγισσα να μας μαγέψει, να μας πάρει μακριά, στ' άπερα μέρη, να ξορκίσει τους φόβους μας να γαληνέψει την άγρια μοναξιά μας και με -αιθέριες υπερβάσεις- να μαγεψουμε και να μαγευτούμε.
    Και περιμένουμε τη Γοργόνα του Μεγα Αλέξαντρου να μας κάνει τη μοιραία ερώτηση...
    Και συ ο απόλυτος μάγος των μαθηματικών,που ταξιδεύεις-καπετάνιος- τους μικρούς μαθητές, στην απόλυτη μαγεία των συμβόλων σου, είσαι εκεί και περιμένεις...
    Εύχομαι να είναι όσο το δυνατόν πιο ελπιδοφόρο αυτό το Σαββατοκύριακο.
    Σε φιλώ
    Η Λουκία της δίκοπης ζωής
    Alma libre

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λόγιοι της κακομοιριάς
    και τις μιζέριας κόλακες
    άδειοι, είρωνες της υπογραφής
    γνώστες, θαυματοποιοί
    φυλλομετρούν τα άπειρα μηδενικά μου
    και αυτάρεσκα καγχάζουν

    ξεχώρισα αυτούς τους στίχους
    γιατί με έπιασαν λίγο
    περισσότερο από τους άλλους
    και για έναν ακόμη λόγο
    που τον θεωρώ σημαίνοντα
    επειδή θ'αναγνώριζα
    ακόμα κι αν τους έβλεπα
    κάπου-οπουδήποτε γραμμένους
    χαραγμένους
    -ίσως και αποσιωπημένους-
    το δικό σου ύφος
    τη δική σου ψυχή
    και αλήθεια

    για μένα αυτό είναι τόσο σπουδαίο!

    είσαι αναλυτικός ποιητής
    στο έχω ξαναπεί

    μιλήσαμε κάποτε και για
    τις αφαιρέσεις
    αυτό εδώ,είναι αλήθεια
    δεν θα μπορούσε να γραφεί
    με λιγότερα λόγια

    ίσως επειδή οι γοργόνες
    οι νεράιδες και όλα τα μαγικά πλάσματα
    θέλουν τον ουρανό
    για ν'αρχίσουν τη θαυματοποιία τους...

    τους έδωσες τον ουρανό...

    και τώρα σου αφήνουν το όνειρο...

    να είσαι καλά αγαπημένε μου φίλε
    να έχεις την ψυχή και τη χαρά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αγκομαχωντας κοπο...
    ανασαινοντας πονο...
    ξεφυγε
    απ΄οσους σε κυκλωνουν...

    παρα-τασεις εφηβειας αναπνοη παρε....
    και παμε...

    περα απο δω...
    εξω απο τα ....τετριμμενα των γραφων...

    σε λευτεριας σοκκακια...
    ας αλητεψουμε...
    αρνουμενοι υποταγη...
    στην "α-θελουσία" αγαπη


    φιλι...εκει μακρυα
    και σκεψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχεδόν βράδυ πάντα οδηγούμεθα σε βαθιά ενδοσκόπηση. Ιδεατά σύμβολα παραμερίζουν κι αφήνουν χώρο σε όμορφες λέξεις, σκέψεις και σχήματα να ανπτυχθούν. Κι εσύ καλέ μου φίλε αφουγκράζεσαι και συνομιλείς. Κάνεις μετάληψη των όσων σε κατακλύζουν κι αφήνεις ελεύθερα να πετούν. Δεν "σκοντάφτεις" κατά πως λές. Γίνεσαι ο απελευθερωτής κρυφών και μύχιων *βάσανων της ψυχής*. Κι αρχίζει το μοίρασμα γνώσης δείχνοντάς μας την γενναιοδωρία της καρδιάς σου. Να είσαι καλά. Όμορφο Σ/Κ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ,ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΗΠΟ ΠΟΥ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΕΙΧΕ ΒΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ,"ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΒΟΜΑΙ ΕΚΕΙ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΩ," ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ, ΜΕΓΑΛΩΣΕ, ΜΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΝΑ " ΛΕΙΠΕΙ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ," ΝΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΒΡΕΙ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ.ΚΑΙ ΕΚΕΙ, ΛΟΙΠΟΝ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ,ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΑΓΟΡΙ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΩΝ.ΚΑΙ ΣΕΡΙΑΝΙΖΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΛΑΝΑ ΚΡΥΦΟΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΜΗΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ Η ΚΥΡΑ-ΔΙΟΝΥΣΙΑ.ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΩΡΟ ΑΠΟ ΣΤΡΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟ ΑΡΜΑ ΤΟΥΣ ΙΣΑ ΚΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ.ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΒΟΛΤΑΡΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ, ΠΙΑΣΜΕΝΟΙ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ, ΜΙΑ ΡΑΓΑ Ο ΜΙΚΡΟΣ, ΜΙΑ ΡΑΓΑ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ, ΑΠ' ΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΩΣ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝΕ ΤΑ ΤΡΑΙΝΑ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟ 'ΧΟΥΝΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΗΜΟ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝΕ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΡΩΤΑ.ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΩΣ ΤΗΝ ΚΟΥΡΟΥΤΑ 'Η ΩΣ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΣΚΕΤ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ 'ΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΨΑΞΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΥΣ ΘΑΛΑΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΦΗΒΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΓΗΤΕΥΣΟΥΝΕ ΤΗ ΔΙΚΟΠΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ. ΟΜΩΣ ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ,ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ, ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ,ΟΤΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗ ΔΙΔΑΞΕΙ? ΚΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΟΡΙ ΑΠΟΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ,ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ Ο ΚΑΘ'ΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ Σ'ΕΝΑ ΤΟΠΟ "ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ."ΣΤΙΣ ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΟΡΙ ΝΑ ΞΑΝΑΛΕΙΨΕΙ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΝΕ.ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΟΡΙ,ΣΑΝ ΚΑΛΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΚΑΙ ΓΗΤΕΥΤΗΣ ΨΥΧΩΝ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΞΕΙ.ΝΑ ΤΗ ΔΙΔΑΞΕΙ.ΝΑ ΤΗ ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΕΙ.ΟΠΩΣ ΤΟ 'ΚΑΝΑΝ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ.Η ΚΥΡΑ-ΜΑΙΡΗ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΦΑΛΙΑ.Η ΛΟΥΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΞΥΝΤΑΡΑΚΟΣ.Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΝΙΚΟΣ Ο ΦΑΡΜΑΚΗΣ.Ο ΛΕΒΕΝΤΑΝΤΡΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ,Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΒΑΣΙΛΗΣ.ΚΙ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΟΙ ΑΓΚΥΡΕΣ ΤΡΙΓΥΡΩ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟΣ,ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ,ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ,ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ "ΑΜΟΛΥΝΤΟΙ,ΑΘΩΟΙ ΚΑΙ ΑΕΝΑΟΙ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΠΑΡΑ-ΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ...ΜΕ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΘΑ ΣΤΑΛΑΖΟΥΝ...ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΗΤΟ ΜΕ Τ'ΟΝΕΙΡΟ ΘΑ ΠΑΡΑΣΕΡΝΟΥΝ ΤΟ ΓΗΤΕΥΤΗ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΜΥΡΙΕΣ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΕΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΘΑ ΚΕΝΤΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΑΤΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΟΥ,ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ,ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΤΙΣ ΕΙΧΕΣ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΣΟΥ. ΦΙΛΙ ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΟ ΙΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΡΟΥΝΕ, "ΜΕΓΑΛΟΠΙΑΣΜΕΝΕ ΜΑΓΙΕ" ΜΟΥ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ, ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΟΥ. SΤΑΥΡΟΥΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή μου Δανάη
    «Ο κόσμος των ιδεατών σχημάτων
    Και των απόλυτων συμβόλων…»
    « Ο κόσμος των απόλυτων και απαιτητικών ονείρων,…»
    Είναι μοναδικός,… για όλους μας
    Καταλύτης και δημιουργός
    Και ανοίγει διαύλους επικοινωνίας
    Με όλους όσους ζουν και όχι μόνο να σβήνουν στο ημερολόγιο την κάθε μέρα,…

    Πληρώνοντας βέβαια το τίμημα,…

    Τα ενθαρρυντικά λόγια σου τα κρατώ,…
    Σαν μια παρότρυνση να συνεχίσω,…
    Για όσο αντέξει το σχοινί,…

    Σ’ Ευχαριστώ,…
    Νιώθω πολύ χαρούμενος με την παρουσία σου εδώ

    Καλημέρα εύχομαι
    Και Δημιουργική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λουκία μου

    Τις μάγισσες που πόθησα με μάγεψαν
    Πέθαναν και μ’ άφησαν νέο
    Τις Νεράιδες που κυνήγησα με υπέταξαν
    Μέθυσαν και μ’ άφησαν στο στήθος τους πάνω, ακόμα να βυζαίνω
    Τα Μαθηματικά που αρνήθηκα με έσωσαν
    Με πέταξαν στα βαθιά και χάθηκαν μακριά
    Τις Υπερβάσεις που έκτισα, με πρόδωσαν
    Στο μαυσωλείο μέσα αραχνιάζουν και χαιρέκακα με χαιρετούν
    Τα σύμβολα που αγάπησα πισώπλατα με κάρφωσαν
    Ψωμί μου δίνουν και τα σφουγγάρια μου εκλιπαρούν

    Τώρα δεν περιμένω τίποτα
    Ημερομετρώ
    Και πληρώνω με ανοιχτή επιταγή
    τη βρύση και
    Κάθε μικρογραμμάριο αέρα που αναπνέω

    Μένω εδώ,...
    «τ’ ανέλπιστα πάντα να περιμένω κάθε καινούργια Άνοιξη κατάπληκτος να μένω,..»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. «…επειδή θ' αναγνώριζα
    ακόμα κι αν τους έβλεπα
    κάπου-οπουδήποτε γραμμένους
    χαραγμένους
    -ίσως και αποσιωπημένους-
    το δικό σου ύφος
    τη δική σου ψυχή
    και αλήθεια

    για μένα αυτό είναι τόσο σπουδαίο!»

    Καλή μου Φίλη
    Φαίδρα μου
    Γενναιόδωρη πάντα,…
    _και με κάνεις τόσο χαρούμενο
    για αυτό τα λόγια σου τα κρατώ
    σαν ακριβά δώρα
    αλλά
    Και ειλικρινής
    «είσαι αναλυτικός,..»

    ναι το έχουμε πει,… αναλυτικός
    αλλά δεν μπορώ,… αλλιώς
    παρασύρομαι

    η αφαίρεση προϋποθέτει
    σκληρή τετράγωνη λογική
    υψηλή κατάκτηση της γλώσσας
    γνώσεις
    και αυστηρότητα,…
    επαγγελματική
    δεν τα έχω αυτά,…

    άλλωστε για μένα
    είναι η ευτυχία
    εδώ που έχω φτάσει,…
    η γραφή με ανακουφίζει
    με ταξιδεύει
    και μου δίνει χαρά
    η ακριβή επικοινωνία μας

    όσο για τον ουρανό και τη «θαυματοποιία»
    των αγγελικών πλασμάτων του
    τι να πω μακάρι να είναι έτσι
    πάντως το όνειρο το αφήνουν
    και με το παραπάνω
    παρόλο τις άδικες «πληρωμές»,…

    Σ’ Ευχαριστώ για όλα

    Έχω περπατήσει τόσο δρόμο,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαρίνα μου
    Κανείς δεν μπορεί να με κυκλώσει
    Η παρατεταμένη εφηβεία είναι δεδομένη

    Άλλωστε το έχω δηλώσει
    Ότι θα πεθάνω ΝΕΟΣ

    Και εννοείται πέρα και πάνω από τις γραφές
    Αφού, αν δε ζήσεις παραμύθια
    Τι θα έχεις να διηγείσαι και να γράφεις;
    Λόγια κενού περιεχομένου
    Ευτυχώς και σ’ αυτό τυχερός

    Εκεί στην άκρη της ρωγμής
    Του Χρόνου και της μιας σπιθαμής Τόπου
    Βουτώ, στα δέκατα κρεμασμένος πάνω
    Αγγίζω δημιουργία, μέλι τρυγώ
    Χορταίνω ζεστασιά
    Και κόκκινο κρασί μεθώ,…

    Κι ύστερα παραμύθια κόκκινα σας κερνώ
    Καλή Μέρα
    Τη σκέψη μου κι ένα φιλί σου στέλνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όπως πάντα Σοφία μου
    Συγκινητικά τα λόγια σου,…
    «Γίνεσαι ο απελευθερωτής κρυφών και μύχιων *βάσανων της ψυχής*. Κι αρχίζει το μοίρασμα γνώσης δείχνοντάς μας την γενναιοδωρία της καρδιάς σου.» τι να πω;
    πως μπορώ να μη σας χαρίζω κομμάτια της ψυχή μου,
    έτσι που με έχετε γεμίσει από Δώρα ακριβά και απίστευτο κουράγιο,…
    για όσο ακόμα έχει το δισάκι, θα πορευτούμε
    μοιράζοντας κομμάτι κομμάτι,…

    Σ’ Ευχαριστώ
    Κι ελπίζω να βρίσκεις εδώ, τρόπους να ταξιδεύει η ψυχή σου,…
    Αυτό είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά,…

    Καλό Απόγευμα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σταυρούλα μου
    Πόσο χαίρομαι κάθε φορά που με επισκέπτεσαι
    Πόσο περήφανο με κάνεις με την παρουσία σου
    Σε τούτα τα λημέρια,…

    Η γλυκιά μου αδελφούλα
    Με διαβάζει
    Μου μιλάει
    μου γράφει
    αφουγκράζεται τις διαδρομές
    και τα μονοπάτια των «διασταυρούμενων μοναξιών»
    γνωρίζει και την γνωρίζουν οι Ακριβοί φίλοι μου,…

    Ο καπετάνιος είπαμε είναι τυχερός
    Πολύ τυχερός
    Τόσο που δεν περιγράφεται
    Όπου κι αν στρίψει το βλέμμα του συναντάει αγάπη και τρυφερότητα
    Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
    Αυτό δεν είναι η ευτυχία;

    Νοσταλγία με γέμισαν οι εικόνες που μου έφερες από το μακρινό μας παρελθόν και μια βεβαιότητα:
    Ότι τελικά μας συμβαίνει, κάθε φορά, κρύβεται καλά στις μικρές λεπτομέρειες της παιδική μας ηλικίας,…

    Βιαζόμουνα να μεγαλώσω πάντα,…
    Και τα κατάφερα με μια ασύλληπτη ανατροπή
    Άλλαξα τη φορά του χρόνου
    Με κόστος
    Αλλά και με αγάπη
    Και ακόμα το παλεύω,…


    Επιτάχυνση
    Ταχύτητα διαφυγής
    Συντριβή

    Έτσι είναι «οι κόσμοι»,…
    Αγαπημένη μου αδελφούλα
    Φιλί μεγάλο σου στέλνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δασκαλε
    Σε θυμαμαι εκεινα τα ατελειωτα Σ/Κ, εμεις να γραφουμε αμετρητα διαγωνισματα και να κανουμε μαθημα και εσυ εκει παντα, για ολους, να ακους τα προβληματα και τα αγχη μας, να βλεπεις κλαμμενα ματια,που δεν ηξεραν αν θα τα καταφερουν και εσυ εκει να επιμενεις πως θα παμε καλα, να δινεις κουραγιο σε ολους ανεξαιρετως. Παντα εδειχνες το δρομο. Παντα φωναζες οτι οι στοχοι θελουν πόνο και κλάμμα και θυσιες για να γελαμε μετα. Τα λογια σου,ακουγονται ακομα και σημερα μετα απο ατελειωτες ωρες διαβασματος. Αυτα ειναι η κληρονομια σου, αυτα που κρατω απο σενα. Νιωθω τυχερη που βρεθηκες στο δρομο μου και μου εδειξες τον τροπο να κερδιζω. Ειμαι σιγουρη οτι η φυσικη εξαντληση δε θα σε σταματησει απο το να γυρευεις παντα τα απορθητα.
    Καλη συνεχεια και καλο κουραγιο, για να γινουν δυνατα, ολα αυτα που μοιαζουν αδυνατα.
    Σοφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σαν νεράιδα κι εγώ...

    ...ήρθα να σου αφήσω ένα χαμόγελο γλυκό...

    και το νου σου να ταξιδέψω...

    ...σε κόσμο μαγικό...

    καλησπέρα...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπημένη μου Σοφία
    Έτσι είναι όπως τα θυμάσαι
    Και εσείς μπορεί να έχετε πια φύγει, αλλά εμείς εδώ συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο να ντύνουμε το όνειρο με τη θέληση και το διαφορετικό κόσμο με την ασυμβίβαστη, ομαδική στάση απέναντι στη γνώση
    Που είναι η μοναδική πραγματική δύναμη του ανθρώπου,…
    Και χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι εδώ κι εσύ κι άλλοι πολλοί παλιοί μαθητές, σα φίλοι πια,…

    Η φυσική εξόντωση είναι λίγη όμως μπροστά στην άλλη εξόντωση, την ψυχική και ιδιαίτερα όταν οι «αγαπημένοι φίλοι μου» υποψιάζονται και τακτοποιούν τις ιδέες μου και τα όνειρα μου μέσα στο μίζερο ταβάνι που έχει ζωγραφίσει ο καθένας τους για ουρανό,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλή μου Νεράιδα
    Βεβαίως αυτή η σερενάτα απευθύνεται
    Δικαιωματικά και Σε Σένα
    Και όχι μόνο λόγω ονόματος,…
    Αφού ταξιδεύεις μαζί μας εδώ, από τα πρώτα ταξίδια του Non Mollare Mai,…
    Κι αν τελευταία σιωπώ, και στέκομαι μακριά
    Είναι που η πίκρα μου δένει τα χέρια και το μυαλό τσακίζει,…
    Ας είναι όμως

    Σ’ Ευχαριστώ που το νου μου ταξιδεύεις
    Και το χαμόγελό σου
    Το κρατώ σαν ένα αστέρι
    Για να φέγγει όταν ψάχνω
    Κάθε βράδυ τον κόσμο το μαγικό
    Καλημέρα γλυκιά μου Νεράιδα
    Κυδώνι και ρόδι σου ακουμπώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η Σοφία μου και Η καλή μου Νεράιδα
    Ας με συχωρέσουν που άργησα τόσο να τους απαντήσω,…

    Είναι που οι τελευταίες μέρες σκοτείνιαζαν πιο γρήγορα,…
    Αντίστροφα με την πορεία προς την Άνοιξη,…
    Που όμως, ανεξάρτητα από εμάς και τη διάθεση μας

    Έρχεται,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. δεν πειράζει αν αργείς...

    φτάνει να είσαι καλά και να προχωράς...

    ας σκοτεινιάζουμε. κάπου, κάποια στιγμή έρχονται και οι λάμψεις...

    :)

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλή μου Νεράιδα
    σ’ Ευχαριστώ και πάλι
    «…και να προχωράς,…»
    αχ πόση ομορφιά κρύβει αυτή η φράση
    και την κρατώ σαν παρότρυνση
    αναμένοντας τις λάμψεις της Άνοιξης

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Να γίνονται τα λόγια κύματα και να σε πάνε...

    Αέρηδες να φουσκώνουν τα φωνήεντα, τα σύμφωνα να βγαίνουν στ' ανοιχτά με θάρρος!

    Ταξίδι είσαι μωρέ εσύ.
    Γιός της θάλασσας.
    Ολόκληρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καπετάνισσα
    Καλώς ήρθες στον Non Mollare Mai

    Τα λόγια σου ζεστά
    _Και για έναν ακόμα λόγο
    Ότι προέρχονται από Κρητική Ψυχή

    Δεν κρύβω ότι με γλύκαναν,…
    Μαλάκωσαν την πνιγμένη οργή μου
    Σε μια δύσκολή περίοδο,…

    Στη χάση το φεγγάρι, εδώ στο Βόρειο Ιόνιο
    Σιωπή παγωμένη
    Και δεν έχω τίποτα να σε φιλέψω,…
    Παρά μόνο τα μικρά ταξίδια μου
    Και τα υποθηκευμένα στιχάκια μου,…

    Μακάρι καλή μου Καπετάνισσα να ήμουνα γιός της, όμως,…
    Σακάτης στεριανός ονειροπόλος
    «Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής,…»

    Αν μια ψυχή σαν τη δικιά σου
    Πολυταξιδεμένη με τις λ-έξεις σου
    Βρήκες της Θάλασσας σημάδια, εδώ
    Αυτό είναι ένας λόγος να χαμογελάσω απόψε
    Και σ’ ευχαριστώ πολύ γι αυτό

    Κι η επίκληση σου
    Στα κύματα και στους Αγέρηδες να ταξιδεύουν
    Τα μικρά μου φωνήεντα και τα παροπλισμένα μου σύμφωνα,… είναι το καλύτερο δώρο για τούτες τις παγιωμένες νύχτες μου,…

    Σ’ ευχαριστώ

    Σ’ επισκέφτηκα ήδη και συγκινήθηκα πολύ μ’ αυτά που συνάντησα στις λ-έξεις σου και αυτό έκανε τη χαρά μου, για την επίσκεψη σου εδώ, ακόμα μεγαλύτερη,…

    Καλό Ξημέρωμα Να Έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kαπετάνιε, καπετάνιε μου,
    η επόμενη γενιά άρχισε τη ζωή της
    απόψε, ανάμεσα σε δάκρυα συγκίνησης και στη σκιά του μεγάλου
    απόντα.
    Όμορφες και συνάμα δύσκολες στιγμές.
    Τόση μοναξιά ανάμεσα σε τόσο κόσμο!
    Κι οι αναμνήσεις φουσκομένο ποτάμι
    με παρασέρνουν,
    καπετάνιε μου.
    Και τούτο το τραγούδι σου
    που με υποδέχτηκε εδώ απόψε!
    Καλό βράδυ,
    καπετάνιε, καπετάνιε μου.
    Έχεις δίκιο
    "έτσι είν' οι κόσμοι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σταυρούλα μου
    Έτσι είναι
    Ο Σταύρος έφυγε,…
    Πικραμένος ντροπιασμένος και μόνος
    Ήρωας Γάλλος μιας άλλης επικής εποχής,…

    Κι αυτοί που μένουν πίσω
    Ξεχνούν,…
    Είδες το νεράκι που τρέχει πως ξεπλένει
    Μνήμες έρωτες πάθη και υπάρξεις,…
    Αμείλικτος ο χρόνος,…

    Έτσι κι αλλιώς και πριν
    Τον είχαν ξεχάσει οι περισσότεροι

    Ήξερα τι θα συναντούσα, για αυτό και
    Δεν ήθελα να είμαι εκεί, χθες,…
    Άλλωστε ξένοι θα είμαστε εκεί
    Εσύ βέβαια έκανες καλά και πήγες

    Ας είναι Χαρούμενοι και Χαμογελαστοί όπως ο Σταύρος μας

    Εγώ, από εδώ μακριά, να τους ευχηθώ να ζούν ευτυχισμένοι, ελεύθεροι και να θυμούνται,….

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»