«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Οι Ήρωες ενός βιβλίου…




στους Κυριακάτικους Συντρόφους μου, ολόκληρη την περσινή χρονιά και όχι μόνο
Στέφανο, Θάνο, Αποστόλη, Κομνά και Αντιγόνη

Έχουν μια μελαγχολία αυτά τα πρωινά της Κυριακής.
Είναι φυσιολογικό να ξυπνάει κανείς χαράματα 5:00 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ;
Κάθε Κυριακή; Κάθε μέρα;
Είναι…είναι πολύ φυσιολογικό για την αλήθεια του,
Για την δική του αλήθεια.
Ποια αλήθεια όμως; Την αλήθεια ότι…
«Ελευθερία είναι η γνώση της Ιστορικής Αναγκαιότητας!!!»
Είναι Ιστορικά Αναγκαίο, λοιπόν να γίνει έτσι, και έτσι απλά γίνεται…
Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, σαν κάτι πολύ συνηθισμένο…
………………………………………………………………………………………………
Σαν καλοκουρδισμένο ρολόι σηκώνεσαι,
Ετοιμάζεσαι και γλιστράς στους γεμάτους υγρασία πρωινούς δρόμους…
Έχουν μια μελαγχολία αυτά τα πρωινά της Κυριακής,
Μια απόλυτη ησυχία, μια απόλυτη ερημιά απλώνεται παντού…
Μόνος ξεκινάς…μόνος τρέχεις σαν άνεμος, μέσα στην άδεια πολιτεία…
Μαζί σου ξυπνούν κι άλλοι… εκλεκτοί κι ωραίοι,
«…κρυφά και φανερά σ’ ακολουθούνε...»
Μόνος ξεκινάς…
Να βρεις ανθρώπους που λαχταρούν μόρφωση και όνειρα,
Που δεν λογαριάζουν κόπους και θυσίες, διασκέδαση και ξενύχτια…
Που σε πιστεύουν σαν θεό τους και θέλουν να σε ευχαριστήσουν…
Έχουν μια μελαγχολία αυτά τα πρωινά της Κυριακής,
Μια απόλυτη ησυχία, μια απόλυτη ερημιά…
Μια ησυχία που κόβεται φορές-φορές από αναφιλητά…
Και τον απίστευτο ήχο της κιμωλίας…
Ήχος κοφτός και απότομος, επιβλητικός και αυθάδης;
Αυθάδης απέναντι σ’ αυτούς που εκείνη την ώρα απολαμβάνουν τον ύπνο τους κι αργότερα το μεσημέρι, στον καφέ τους, θα λεν και καμιά μεγάλη… «σοφία» για τις αναχρονιστικές μεθόδους διδασκαλίας…των μεγαλοπιασμένων μάγων…
Έχουν μια μελαγχολία αυτά τα πρωινά της Κυριακής,
Μια απόλυτη ησυχία, μια απόλυτη ερημιά…
Νυσταγμένα πρόσωπα, φάτσες ταλαιπωρημένες…
Γεμάτες πείσμα και αυταπάρνηση,
Πικρό χιούμορ και διάθεση για γνώση,
Μάτια κόκκινα από τη αϋπνία,
μαλλιά πρόχειρα φτιαγμένα…
……………………………………………………………………
και η Άρνηση μας δεν είναι απόρριψη, ίσα - ίσα που καμιά φορά σημαίνει κάτι άλλο…
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ότι αρνιόμαστε την καλοπέραση, τον ύπνο, την ξεκούραση ή την διασκέδαση
Μπορεί και περισσότερο από τον καθένα, να τα επιζητούμε αλλά…
Τίποτα δεν είναι εύκολο
Υπάρχουν μέρες δύσκολες,
που δεν αντέχονται με τίποτα,
Που δεν μπορείς στα πόδια σου να σταθείς,
κι όμως αντέχεις,…
Σπρώχνεις τις ώρες,
μετράς τις στιγμές…
και ονειρεύεσαι , ονειρεύεσαι εκείνα τα μικρά όνειρα…
«τους μεγάλους σεισμούς που μέλλονται για να έρθουν…»
κι αναπνέεις, εκείνα τα ψήγματα αέρα,…
και συνεχίζεις και κρατάς …

Σε πείσμα εκείνων που δεν στάθηκαν όρθιοι ποτέ τους!!
Εκείνων που παραιτήθηκαν στο πρώτο κιόλας βήμα τους,
Κι εκείνων που πρόδωσαν τα πάντα
στο βωμό μιας ανελέητης καθημερινότητας,
Που πρόδωσαν ανεπανόρθωτα κάθε ελπίδα
και γέρασαν πρόωρα μέσα στο Δημόσιο και μόνιμο καβούκι τους

Και έτσι συνεχίζεις και κρατάς …
Θες δε θες, συνεχίζεις και κρατάς ακόμα….
Αλήθεια Κρατάς ακόμα;
Κι όμως, φίλε μου, κρατάς ακόμα,
γερά δεν ξέρω,
αλλά κρατάς ακόμα!

ΚΡΑΤΑ ΡΕ ΦΙΛΕ ΓΕΡΑ!!!

................................................................

Η φωτογραφία είναι από την ημερήσια εκδρομή στο Μέτσοβο στις 16/2/2008

8 σχόλια:

  1. Με αφορμή την ανακοίνωση των βαθμών, το χρωστούσα σε όλα τα παιδιά που δώσαμε και φέτος μαζί τη μεγάλη Μάχη
    αλλά και στους πέντε παραπάνω
    που σαν Πρώτοι Ανάμεσα σε Πρώτους ξεχώρισαν
    για την Ιστορία αναφέρω:
    Στέφανος Σάρρας :
    Μαθηματικά Κατεύθυνσης 100 (20)
    Μαθηματικά Γενικής 100 (20)
    Σύνολο 19.793 Μόρια

    Θάνος Μπέζας:
    Μαθηματικά Κατεύθυνσης 98 (19,6)
    Μαθηματικά Γενικής 100 (20)
    Σύνολο 19.337 Μόρια

    Αποστόλης Κοτσάκης
    Μαθηματικά Κατεύθυνσης 94 (18,8)
    Μαθητικά Γενικής 96,5 (19,3)
    Σύνολο 19.200 Μόρια

    Κομνάς Κώτσης
    Μαθηματικά Κατεύθυνσης 93 (18,6)
    Μαθηματικά Γενικής 100 (20)
    Σύνολο 19.190 Μόρια

    Αντιγόνη Δούρου
    Μαθηματικά Κατεύθυνσης 96,5 (19,3)
    Μαθηματικά Γενικής 100 (20)
    Σύνολο 19.139 Μόρια

    Άντε και του χρόνου Μάγκες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία,…
    6 Ιουλίου 2008
    Σελίδα 35….
    Μια απλή Διαφήμιση Μεγάλων και τιμητικών Επιτυχιών,…από μεγάλο ιδιωτικό σχολείο της Αττικής
    Και σκέφτομαι,…
    Αν αυτοί οι μικροί Ήρωες που ξεπέρασαν ή και στάθηκαν δίπλα-δίπλα,…
    «Με αυτούς που ξεπέρασαν κάθε (μ)όριο», ξέρουν τη μεγάλη αξία τους; Αντιλαμβάνονται το μέγεθος της επιτυχίας τους;
    Πως να νιώθουν αυτά τα παιδιά, από τα ταπεινά «ιδρύματα» της ακριτικής Ηγουμενίτσας;
    Μπράβο Λεβέντες, μας κάνετε όλους υπερήφανους,…
    Κοιτάτε Ψηλά Μάγκες!!!
    και πιστέψτε ότι ΟΛΑ, τα μπορείτε!!!
    Καλή Σταδιοδρομία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμάμαι την γιαγιά μου όταν στις δυσκολίες μου έτρεχα να απαγκιάσω στην αγκαλιά της να μου λέει με φωνή στεντόρεια...Κράτα γερά!!!

    ΚαληΜέρες πολλές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αλήθεια σε καμαρώνω που αγαπάς κι υποστηρίζεις έτσι τα παιδιά σου και μου θυμίζεις ένα λατρεμένο άνθρωπο, που αν και δεν τον είχα στα μαθηματικά στο σχολείο (επειδή δίδασκε στο άλλο τμήμα), μου στάθηκε περισσότερο απ' όλους, όταν έχασα κάποιον πολύ δικό μου, χωρίς να λογαριάσει χρόνο και παρακάμπτοντας όλες τις άμυνες μου. Στο προσωπό σου, ξαναβρίσκω τον Αντώνη, που αντί να ασχολείται με τα δικά του σοβαρά προβλήματα, έκανε το παν για να είναι εκεί τη στιγμή που τον χρειαζόμουν. Και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Να 'σαι καλά και να συνεχίσεις έτσι. Μπράβο σου και πάλι μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχουν μια μελαγχολία αυτές οι αναρτήσεις... σα να' χεις ξυπνήσει χαράματα Κυριακής κι ετοιμάζεσαι να χαθείς μέσα στην πρωινή πάχνη των έρημων δρόμων μιας πόλης που ακόμη κοιμάται...
    Η μάχη τέλειωσε και τα παιδιά, τα παιδιά σου, βγήκαν νικητές. Δεν είναι παιδιά της Αθήνας, δεν βγάλαν σπουδαία και τρανά φροντιστήρια, δεν ασχολήθηκαν μαζί τους οι εφημερίδες. Πολέμησαν στο μετερίζι μιας άγονης γραμμής, αθόρυβα, με αυταπάρνηση και με περισσή αξιοπρέπεια... και τα κατάφεραν. Κράτησαν γερά ως το τέλος.
    Να' σαι καλά, δάσκαλε, και να' σαι σίγουρος πως αυτή η φουρνιά των αφανών ηρώων της ακριτικής Ελλάδας, αυτά τα παιδιά, θα κρατούν γερά σ' ότι κι αν επιλέξουν να κάνουν από εδώ και πέρα στη ζωή τους.

    Χαιρετώ σε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι άνθρωποι που μάχονται μια μέρα … είναι καλοί!
    Οι άνθρωποι που μάχονται ένα χρόνο… είναι καλύτεροι!!
    Αυτοί όμως που μάχονται όλη τους τη ζωή… είναι οι απαραίτητοι!!!
    ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ
    ……………………………………………………………………….
    Καλή σου μέρα Μάγισσα kirki
    Το «Κράτα γερά!!»
    Είναι σύνθημα και στάση ζωής
    Για τους δυνατούς
    Για Αυτούς που δεν υποτάσσονται στη μοίρα τους
    Και παλεύουν,…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. «Ο σοφός μιλά

    Ξένος προς τον λαό κι όμως χρήσιμος στον λαό,
    Ακολουθώ τον δρόμο μου, άλλοτε ήλιος, άλλοτε σύννεφο
    Πάντα όμως πάνω από τούτο τον λαό!»
    ΦΡ. ΝΙΤΣΕ_ Η Χαρούμενη επιστήμη
    ……………………………………………………….

    Κυρά του Φεγγαριού, Καλή σου Μέρα
    Σε Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,…

    Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά μου τ’ αγαπώ και τα υποστηρίζω. Αφιερώνω σ’ αυτά όλη μου την ενέργεια. Ζούμε μαζί, τρία συναρπαστικά χρόνια, περίπου εξακόσιες ώρες το χρόνο!!! Και προσπαθώ να τους εμφυσήσω την πίστη και τη σιγουριά ότι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα!!! ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ!!
    Αρκεί να μάθουν να είναι αυστηροί με τον εαυτό τους και με τους δασκάλους τους
    Αρκεί να κάνουν και να απαιτούν τις θυσίες που είναι απαραίτητες για να επιτευχθούν οι στόχοι τους
    Είμαι αυστηρός μαζί τους, απαιτητικός και σκληρός καμιά φορά, αλλά και χαρούμενος, όταν βγαίνουν τα αποτελέσματα και έχουν κατακτήσει τους στόχους τους,…

    Και θέλω βέβαια να τους καμαρώνω, κάθε χρονιά, ολοένα ψηλότερα και ψηλότερα….

    Και πάλι σε ευχαριστώ Madame de La Luna

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. «Ανώτεροι άνθρωποι
    Αυτός ανεβαίνει ψηλά- πρέπει να τον επαινούμε!
    Ναι όμως ένας άλλος έρχεται πάντα από ψηλά!
    Ζει εκεί όπου ποτέ δεν φτάνει ο έπαινος
    -Είναι από ψηλά.»
    ΦΡ. ΝΙΤΣΕ_ Χαρούμενη επιστήμη
    …………………………………………………………
    Την ζωή μας μέσα στην τάξη, και από μένα προς αυτούς και από τα παιδιά προς τον δάσκαλο τους, την διέπει αυτή την παραπάνω τόσο σοφή Αρχή: σιχαινόμαστε τον έπαινο!!!
    Και αυτά που έγραψα και που γράφω κατά καιρούς, δεν είναι έπαινοι, απλά είναι ένα σημάδι στο χρόνο, έτσι για να έχουμε αργότερα, που θα τους θαυμάζουμε, όλους αυτούς τους σπουδαίους επιστήμονες, για να θυμόμαστε πως ξεκίνησαν,…
    Όσο για μας evaggelia
    Και τώρα συνεχίζουμε να ξυπνάμε κάθε μέρα στις 5 τα ξημερώματα,
    Γιατί η χαρά μας ήταν «λίγη» και ξοδεύτηκε…
    Μιας και πρέπει να προετοιμάσουμε τους επόμενους
    Η μια μάχη τελείωσε και,… ήδη είχε αρχίσει η επόμενη,…
    Κι έτσι τραβάει η ζωή τις ανηφόρες, και τα Μαθηματικά τις γραφικές παραστάσεις του Φωτεινού Μέλλοντος μας…
    Και έτσι έχουν αυτή την γλυκιά μελαγχολία, αυτές,… οι αναρτήσεις,...
    Και δεν σου κρύβω ότι μ’ αρέσει να «πετάω» την ώρα που οι άλλοι κοιμούνται,…
    Και στα παιδιά μου, τους «δουλεύω» συνέχεια στο μυαλό, αυτήν ακριβώς την εικόνα:
    Ότι θα φτάσεις σε απάτητα μονοπάτια και θα γευτείς χαρές και λύπες άπειρες, όταν είσαι ξύπνιος τις ώρες που οι άλλοι κοιμούνται,…

    Σε ευχαριστούμε για τις τόσο όμορφες ευχές και για τον τρόπο που «διαβάζεις» τούτες τις μελαγχολικές στιγμές μας,…
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»