Αποχαιρετώντας τον Commandante Fidel

 

Οκτώβρης 2017 – Πρωτοχρονιά 2059

Θα περάσουν χρόνια πολλά
Τα ουρλιαχτά θα γίνουν σχέδια
Θα γεμίσουν οι πλατείες ξανά
Οι ριπές θα κεντούν παράσημα αγάπης

Αστέρια αφοσίωσης θα καρφιτσώνονται στα πέτα
 

Οι δολοφόνοι θα γίνονται

Εργάτες, Δάσκαλοι, Γιατροί

Μηχανικοί, Αστροναύτες, Χορευτές

Ζωγράφοι, Μουσικοί, Ποιητές

Μπροστάρηδες στη μάχη
Τελευταίοι στη σειρά των χειροκροτημάτων

Ακέραια κρατώντας την ευθύνη 
μα Μοιρασμένη τη χαρά

Ανακλητοί, Ενοχλητικοί, Δύσπιστοι, Ερωτευμένοι

Τις νύχτες θα μαθαίνουν Μαθηματικά
Οικονομία και Διεθνείς σχέσεις

Θα ξημερώνουν στις σκαλωσιές 

στα εργοστάσια και στ’ αμφιθέατρα

Θα Εργάζονται, Ακούραστοι θα δοκιμάζουν
Θα ακούν

Θα συγκρούονται το μεσημέρι στις συσκέψεις

Θα μιλούν

Θα εξασκούν το χέρι στο αλάθητο σημάδι

Θα αποφασίζουν δημοκρατικά….
Θα χτίζουν συγκεντρωτικά

Θα τραγουδούν

Το φόβο θα πολεμούν μ’ εμπιστοσύνη

Στη διαφορετικότητα θα επενδύουν

Το ισόβιο θα ακυρώνουν 

το αλάθητο θα λοιδορούν

Το βράδυ θα απολαμβάνουν
Συντροφιά, Συντροφικότητα
Αγάπη μοιρασμένη Νέα

Εγώ δε θα είμαι εκεί

Ίσως κανείς μας δε θα είναι εκεί

Ίσως προδότες υποτακτικοί βρεθούμε απέναντι

δίπλα σ’ αυτούς 
που ορκίζονται, τρομαγμένοι, στην καθαρότητα

Αλλά θα γίνει!

Θα το κάνουν οι μολυσμένοι,

Που ασκούνται στη διαλεκτική
Θα το γευτούν οι τιποτένιοι
που εξακολουθούν να πονάνε με τον ξένο πόνο,…

Της Μάνας Γης οι Κολασμένοι

βεβαίως και δε θα είμαστε «λαϊκή» δημοκρατία

ούτε «σοσιαλιστική» καρικατούρα

θα είμαστε Άμεση

Προλεταριακή Δημοκρατία

Κομμουνιστική Κοινωνία Κόσμου

 "...μεγάφωνοι, μικρόφωνοι, παράφωνοι...."