«Κι αν τώρα σ’ άδειο τσίρκο ακροβατώ ξανά
σφραγίζοντας με νόημα το στόμα…
είναι γιατί βαθιά …βαθιά παραφυλάει
η δύσκολη εφηβεία των …..» ….59
Δεν ήξερα πως να σας ευχαριστήσω
Όλους εσάς τους Αγαπημένους Φίλους, Συναδέλφους και Συνταξιδιώτες
Για τις ευχές σας τη στήριξη και τα καλά σας λόγια
Και σκέφτηκα να φτιάξω ένα επετειακό 40ο Γενικό Διαγώνισμα
( το τελευταίο για φέτος)
Με την ευχή να πιάσει τόπο!!
Σε καλή μεριά λοιπόν Αγαπητοί Συνάδελφοι και Μαθητές.
Καλή Δύναμη μέχρι το τέλος!!
Να θυμάστε ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται
Όλα με Αγώνα κατακτιόνται!
Και ότι ΜΟΝΟ εμείς οι ίδιοι βάζουμε, αν βάζουμε,
όρια στον Ουρανό μας!!!
Venceremos!!!!
Υ.Γ. 1
59 χρόνια πάνω στον Πλανήτη Γη από τα οποία
41 Χρόνια Μαθηματικός!!! και 40 πατέρας!!!
Έχω ακούσει πολλά
Έχω νιώσει πολλά Δυνατά και ανεξίτηλα Συναισθήματα
Έχω διαβάσει πάρα πολλά
Έχω κατακτήσει πάρα πάρα πολλά
Έχω Ονειρευτεί ακόμα περισσότερα
Τρείς Λέξεις με έχουν σημαδέψει
Έρωτας - Επανάσταση - Πειραματισμός
Αθεράπευτα ρομαντικός
Αδιόρθωτα Ερωτευμένος
(βέβαιο ότι έχω «φάει χοντρό δούλεμα» )
Αγύριστο κεφάλι
(ούτε σταγόνα νερό στο κρασί μου)
Βαθύτατα πεπεισμένος πως
«μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει!!!»
Και πως αυτό που μετράει στη Ζωή
Είναι Μόνο το Σήμερα!
(Το χτες δεν αλλάζει , Το αύριο δεν το ξέρει κανείς)
Με το κεφάλι Ψηλά!!
Το βλέμμα στις Κορυφές
Να τρυγάς, Να μοιράζεις και να Μοιράζεσαι Αγάπη!!!
και η ξεχωριστή συγκυρία στο Υπέροχο Μουσικό Κουτί
Σαν Χoυάν λοιπόν
«Τι με κουβάλησες χωρίς μια παρουσία;
Και μου το είπες να δεσμεύσεις την καρδιά μου…
Εγώ το μόνο που έχω είναι Απουσία
Όσοι δεν άντεξαν
Ας μείνουν Μακριά μου!!»
Υ.Γ. 2
Το τελευταίο κομμάτι αφιερωμένο
σ’ αυτούς που με σκέδαση αναγκάστηκαν να αποπειραθούν να νιώσουν
ή να ονειρευτούν: πως είναι τα πράγματα όταν εκρήγνυνται…
Ξέχασαν βέβαια ότι η αυθεντική μυρωδιά από το φυτίλι ,
δεν έχει καμία απολύτως σχέση
με την αποφορά που έχουν τα κοινόχρηστα σεντόνια,
εμποτισμένα με την ακλόνητη ξινίλα των συμβολαίων
και των άπλυτων υπογείων ….
πόσο μάλλον που η στιφάδα
αυτών των ανήθικων ζουμερών «πάντα»,
αυτών που «τρέχουν» ανεξέλεγκτα από τα κλειδωμένα μέλη,
είναι εντελώς ασυμβίβαστη
με την υπολογιστική δυσοσμία των πληρωμένων λογαριασμών
και τη μοιραία κατάληξη των προγραμματισμένων πεντάλεπτων.
και βέβαια πάντα,
η αιώνια ευωδία που κρύβουν οι κωνικές μελωδίες και οι νεανικές ανατροπές
δεν έχει απολύτως καμία σχέση
με την πλαστική και άοσμη διαιώνιση του είδους των δυστυχισμένων,
που τάχα σαν θαύμα,
επωάζουν μέσα στους δοσομετρητές των δοκιμαστικών σωλήνων ….
Στους δρόμους ταχύτητας, τα λεγόμενα sprint
ή στους άλλους δρόμους ημιαντοχής
ή ακόμα και σ’ αυτούς της παρατεταμένης αντοχής …
μετράει
είτε το «μπαμ» που έχει ο καθένας μέσα του,
η έκρηξη των ταξιδιών που ρέει στις τσιτωμένες φλέβες του,
είτε η ανθεκτικότητα των ονείρων και η επιμονή των κορυφών που έχουν σημαδέψει τη ζωή του…
Έτσι λυπάμαι….
Αλλά δεν έχετε καμία τύχη
Θα είστε πάντα δεύτεροι
