Σε τοπία αντίθετα
μιλάνε αξιωματικοί
χρησμών και ορισμών
γνέφουν σιωπηλά
τον ίσκιο στα βουνά
φυσάνε
διόδια πληρώνω στις σιωπές
με κέρματα χειμώνες
ρέστα μου απαντάνε
χοντρά
χάπια εικοσιτετραώρου
καταπίνω
αβίαστα, προγραμματισμένα.
μέρη ξένα, βαδίζω
χωρίς μάτια
η παγωμένη οσμή
σέρνει τη χαμένη αφή
άσπρο πράσινο βελούδο
εναλλάσσονται
γυμνό, ντυμένο τραχύ
ομορφιά με θλίψη
τόσο ακίνητα
τόσο ανίκητα
τόσο προκλητικά
τα σίδερα λιμάρουν
δραπέτες λέξεις
μισοτελειωμένες
μικρές αναπνοές
πριν τη βύθιση
ακυρωμένες προκηρύξεις
αναλήψεις ευθυνών
μικρών ονείρων πριν
κάθετων παραβιάσεων μετά
δρομέας μεγάλων αποστάσεων
παράλυτος
τυφλοί αγέρηδες
με σηκώνουν ψηλά …
ανήξεροι στην κορυφή
«νίπτουν τας χείρας»
κι όσοι ξαναγεννιούνται
τυχεροί και μόνοι συντρίβονται
κρυφή άσκηση συγχρονισμού
επί νωπού χάρτου
μάταιη πορεία δίπολη
επί μάταιου άρτου
υποψίες μόνο
τρελό εκκρεμές με φοβίζει
κλειδώνει ο μετρονόμος θέσεις
σφίγγες υποθέσεις
σφραγίζει την άνθηση σε ζελατίνα
θαμπώνει την παραμυθία σε προσγείωση,…
και η γεμάτη μοναξιά
με θλίβει
μέσα στο μακρόσυρτο
απεγνωσμένο βουητό της
ηχηρό και απρόβλεπτο
ανικανοποίητο και φιμωμένο
μοιάζει
ταινία σε κομματιασμένες κόπιες
ρετάρει χαρακωμένες συγκαταβάσεις
βουβή κωμωδία με
πρόωρα σκοτωμένους ήρωες
αιχμάλωτη φωτογραφία
που μάγκωσε στο κλείστρο
κι αυτή η άρνηση
τίποτα να μην ορίζεις
ούτε μέρα ούτε νύχτα
ούτε σχέδια ούτε πτώσεις
ούτε όνειρα ούτε ψυχώσεις
έρμο κουφάρι
δεμένο στο κατάρτι
της Άνοιξης
ούτε φωτιά ούτε δίψα
μόνο φειδωλό ξόδεμα
κι ότι μείνει
κρυφή υποθήκη στον Καιρό
ψίχουλα και άπληστες λέξεις,…
………………………………………………………………………………
θέλει δύναμη η σχετικότητα
και αντοχή η χρόνια παραλυσία
αφού,....
μιλάνε αξιωματικοί
χρησμών και ορισμών
γνέφουν σιωπηλά
τον ίσκιο στα βουνά
φυσάνε
διόδια πληρώνω στις σιωπές
με κέρματα χειμώνες
ρέστα μου απαντάνε
χοντρά
χάπια εικοσιτετραώρου
καταπίνω
αβίαστα, προγραμματισμένα.
μέρη ξένα, βαδίζω
χωρίς μάτια
η παγωμένη οσμή
σέρνει τη χαμένη αφή
άσπρο πράσινο βελούδο
εναλλάσσονται
γυμνό, ντυμένο τραχύ
ομορφιά με θλίψη
τόσο ακίνητα
τόσο ανίκητα
τόσο προκλητικά
τα σίδερα λιμάρουν
δραπέτες λέξεις
μισοτελειωμένες
μικρές αναπνοές
πριν τη βύθιση
ακυρωμένες προκηρύξεις
αναλήψεις ευθυνών
μικρών ονείρων πριν
κάθετων παραβιάσεων μετά
δρομέας μεγάλων αποστάσεων
παράλυτος
τυφλοί αγέρηδες
με σηκώνουν ψηλά …
ανήξεροι στην κορυφή
«νίπτουν τας χείρας»
κι όσοι ξαναγεννιούνται
τυχεροί και μόνοι συντρίβονται
κρυφή άσκηση συγχρονισμού
επί νωπού χάρτου
μάταιη πορεία δίπολη
επί μάταιου άρτου
υποψίες μόνο
τρελό εκκρεμές με φοβίζει
κλειδώνει ο μετρονόμος θέσεις
σφίγγες υποθέσεις
σφραγίζει την άνθηση σε ζελατίνα
θαμπώνει την παραμυθία σε προσγείωση,…
και η γεμάτη μοναξιά
με θλίβει
μέσα στο μακρόσυρτο
απεγνωσμένο βουητό της
ηχηρό και απρόβλεπτο
ανικανοποίητο και φιμωμένο
μοιάζει
ταινία σε κομματιασμένες κόπιες
ρετάρει χαρακωμένες συγκαταβάσεις
βουβή κωμωδία με
πρόωρα σκοτωμένους ήρωες
αιχμάλωτη φωτογραφία
που μάγκωσε στο κλείστρο
κι αυτή η άρνηση
τίποτα να μην ορίζεις
ούτε μέρα ούτε νύχτα
ούτε σχέδια ούτε πτώσεις
ούτε όνειρα ούτε ψυχώσεις
έρμο κουφάρι
δεμένο στο κατάρτι
της Άνοιξης
ούτε φωτιά ούτε δίψα
μόνο φειδωλό ξόδεμα
κι ότι μείνει
κρυφή υποθήκη στον Καιρό
ψίχουλα και άπληστες λέξεις,…
………………………………………………………………………………
θέλει δύναμη η σχετικότητα
και αντοχή η χρόνια παραλυσία
αφού,....
“στο βυθό αναιρούνται τα προσχήματα…” (*)
……………………………………………………………….
Βοβούσα, Ανατολικό Ζαγόρι, 1η Μάη 2009
Φωτογραφία: Λίμνη ποταμού Αώου, τραβηγμένη με τo C905. 1η Μάη 2009.
………………………………………………………………
(*) η φράση ανήκει στη φίλη μου Φαίδρα http://hrtstvrs.blogspot.com/
………………………………………………………………
(*) η φράση ανήκει στη φίλη μου Φαίδρα http://hrtstvrs.blogspot.com/
Βασίλη μου ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήγια την αναφορά
θα ξαναπεράσω αργότερα
για το ποίημα
ξέρω πως καταλαβαίνεις
σε φιλώ
Αιχμάλωτη φωτογραφία
ΑπάντησηΔιαγραφήστης μνήμης το ξύλινο συρτάρι...
Κάθε φορά με γεμίζει το ό,τι γράφεις εδω Βασίλη.
Κι αλλες τοσες νομιζω πως σταματά το μυαλό και δεν εχω λογια
ΜΙα γλυκια καλησπέρα αφήνω μονάχα
Να σαι καλα
Στο χέρι ένα νόμισμα
ΑπάντησηΔιαγραφήπαλιό
τα μάτια να σκεπάζει
μου είπαν
προορίζεται
και φύλαξέ το
εγώ το έδωσα του δρόμου
εκείνος ξέρει
πιότερο από εμένα
να λησμονιέται
και του χαμού
να δίνεται
απάντησα..
Καλώς σε βρήκα
Πόσο άδεια
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο άδεια
τα σπίτια μας
βαριές ανάσες
να σπάνε
χοντρές αλυσίδες
τα κύταρα
να μην αναγνωρίζονται πια
λευκοί τοίχοι
λευκά πατώματα
αόρατα κάνουν
να δείχνουν τα οράματα
Μουσείο θα δεις
για να μπεις
θα πρέπει να πληρώσεις
...Κάποτε
μια φορά κι έναν καιρό
ζήσαμε
τώρα
παγωμένη οσμή
Καλησπέρα Βασίλη
Εικόνες αιχμάλωτες
ΑπάντησηΔιαγραφήλάφυρα ενός πολέμου σιωπής
με πληρωμένα διόδια
από τη σκέψη
που γίνονται πράξη
στων ματιών το πεδίο
ασκούμενων γιατρών
στη περιφέρεια νιώθουν
υπερήρωες μπρος στην άγνοια
στην εξουσία του πόνου
αγγίζουν καρδιές
μιλούν με υπεροψία
φωτιές ανάβουν
και συ να αρνείσαι
τη δόξα τους
οπισθοχωρείς στο παραπέτασμα
μιας φυγής
μη αντέχοντας το παρόν
φυλακίζεσαι στο όστρακο
της άλλαλης μνήμης
ελπίζοντας σε λάθος πρόβλεψη
σε λάθος συμπεράσματα...
Καλημέρα.
Βασίλη γιατί με συγκινείς τόσο πολύ?
ΑπάντησηΔιαγραφήσυντροφε μου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήπαντα σε τοπια αντιθετα θα μιλουν
ε;;;
παντα θα πληρωνουν διοδια οι σιωπες....
ε;;;
με κερματα χειμωνες θα ξεπληρωνουν στιγμες...
ακινητοι
ανικητοι
πορκλητικοι
και
προκλητικα
α-μφισβητουμενοι
α-μφισβητιες συνειδησεων συνειδητων
μεχρι....
να
προκλητικα κραυγασουν
"φτου ξελεφτερια"
.......................
συντροφε μου
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
εκει μακρυα....
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κραδασμοί των στίχων σου
ΑπάντησηΔιαγραφήσπάνε τα σύνορά μου
κάθε φορά που σε διαβάζω
πλαταίνω και βουβαίνω
συντονίζομαι
σιωπή –μια ευκαιρία-
συγκλονιστική απελευθέρωση
της εσωτερικής μου γεωμετρίας
πως τα καταφέρνεις?
δεν έχω λόγια Βασίλη μου
μόνο την γεύση του στο στόμα μου
ένα παιχνίδι οι λέξεις
κι εγώ ξέχασα να παίζω
σε φιλώ και σε ευχαριστώ
που με συγκινείς και με αναταράζεις
χ
μ
Αιχμάλωτες στιγμές στο διάβα του χρόνου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθηκευμένες στην ψευδαίσθηση της κατάκτησης ενός κόσμου
Που ποτέ δε χώρεσε τα παιδικά μας όνειρα.
Κάλπικα λίτρα, αντίτιμο ανεξόφλητου χρέους, της ουτοπίας,
Να χωρέσει τελικά αυτός ο κόσμος στα όνειρα της νιότης μας.
Καθρέφτης μαγικός
Αιχμαλωτίζει το είδωλό μας μ’ ένα «κλικ», έτσι,
Για να μας το επιστρέφει εκδικητικά κάθε φορά που αναζητάμε νοσταλγικά
Ένα ταξίδι πίσω,
Σ’ ό,τι πέρασε χωρίς δικαίωμα επιστροφής.
Αιχμάλωτες στιγμές
Της παιδικής μας αθωότητας.
Υποθηκευμένες στιγμές μιας προδομένης νιότης.
Σπάταλα ξοδεμένες στιγμές
Αιώνια ανώριμης ωριμότητας,
Σε πείσμα μιας ιδεολογίας που η πρακτική της χώρισε από τη θεωρία της
Χωρίς την άδειά μας.
Αιχμάλωτη φωτογραφία μιας ζωής
Που τη ζούμε προσμένοντας να τη ζήσουμε.
Που τη σπρώχνουμε να φύγε ι, λες και προσδοκούμε να ζήσουμε στο τέλος της
Μιαν άλλη.
………………………………………………………………………………………………………………………………………
Ανάποδη ζαριά;
………………………………………………………….
Ξεφεύγοντας από την ιδιότητα του «ανώνυμου»,
Με αναγνωριστικό ένα S τελικό που προσδιορίζει τη θέση μου στη λίστα των προτεραιοτήτων μου
Και μια φωτογραφία άκρως αντιπροσωπευτική,
Δυο πράσινα , δακρυσμένα στους αιώνες μάτια,
Μια φορά από ταπείνωση,
Δυο φορές από χαρά,
Δέκα φορές από συγκίνηση,
Χίλιες φορές από πίκρα
Σε ξαναβρίσκω
Ακριβέ μου αδερφέ,
Μονάκριβέ μου Καπετάνιε, Καπετάνιε μου.
Φαίδρα Καλή μου Φίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ευχαριστώ
Για τις αφορμές
Για τις προκλήσεις
Για το μοίρασμα,…
Για όλα
εννοείται ότι καταλαβαίνω,…
Μαρία για μια ακόμα φορά θέλω να σε ευχαριστήσω
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα τιμητικά λόγια σου,…
Χαίρομαι που σε γεμίζουν,…
είναι μικρά όνειρα
που φράζουν τη στιγμή
όπως μια φωτογραφία,…
άλλοτε αιχμάλωτη
άλλοτε καμένη
άλλοτε κομμένη
άλλοτε σχισμένη
την Καλημέρα μου
Υ.Γ. για τη Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εσύ να είσαι καλά
με όμορφες εικόνες να γεμίζουν
τα παράθυρα σου στη Θάλασσα,…
Χάρις
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήρθες στο Non Mollare Mai
Σου ζητώ να με συχωρέσεις για την καθυστέρηση στην απάντηση
Οι εξετάσεις καλά κρατούν ακόμα και μας πιέζουν το χρόνο κι όχι μόνο,…
Πανέμορφοι οι στοίχοι που μου άφησες για δώρο
Και σε Ευχαριστώ πολύ πολύ
Ναι ο δρόμος ξέρει καλύτερα και μάλιστα μπορεί και χωρίς το νόμισμα,…
Και του χαμού να δίνεται χωρίς σκέψη
Και της λησμονιάς να υφαίνει τον καμβά,…
Καλή Μέρα Εύχομαι
Λίτσα μου Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σπίτια μας
Άδεια
Γεμάτα αλυσίδες
Και λευκά όνειρα
Μουσείο;
Ίσως
Και το εισιτήριο,… ακριβό
Φαρμάκι
Οσμή παγωμένη ή ζωντανή;
Μήπως
«Δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα»;
Μήπως λέω,…
Θα δούμε
Μπορούμε και χωρίς τροχιοδεικτικά,…
Καλή μου Σοφία Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο πόλεμος σιωπής,…
Και όλοι οι τσαρλατάνοι
Εξουσιαστές
Υπερόπτες
Μίζεροι στα μικρομάγαζα κολακείας
Και η Άγια Άρνηση
Μέχρι τέλους
Μέχρι η συλλογική μνήμη
Να πάρει εκδίκηση,…Αν
και για σένα και τα βιαστικά τους αυτάρεσκα συμπεράσματα,…
Σε Ευχαριστώ για όλα
Φιλιά
Καλή μου Φαίδρα αν η συγκίνηση προήλθε από το C-Minor,…
ΑπάντησηΔιαγραφήτότε εμείς που το διαβάζουμε τι να πούμε για τη γραφή σου τη λυτρωτική;
Καλημέρα!
μέσα σε τέτοια τοπία
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαδίζω Μαρίνα μου
Χρόνια τώρα
Κι οι σιωπές
Κρατούν φτηνά κέρματα χειμώνες
Χρόνια κι αυτές
Και Άνοιξες μεγάλες ολόφωτες
Προσφορά και Άρνηση
Κι όσοι μυρίζουν τυχεροί
Κι όσοι αποστρέφουν τρομαγμένοι το πρόσωπο
Τυχεροί κι αυτοί,…
Άτυχοι μόνο αυτοί που δεν μπορούν
Να μυρίσουν
Αυτοί που δεν μπορούν ν’ αγγίξουν
Αυτοί που δεν μπορούν να τραγουδήσουν
Άτυχοι και μίζεροι
Άτυχοι
Κι αυτοί που έφυγαν αμετάκλητα,…
Άτυχοι και μοιραία λησμονημένοι,…
Το «φτου ξελευτεριά» μύθος κι αυτό αφού
Όπως έχουμε πει:
«Ο καθένας παίρνει την ελευθερία που του αξίζει, δηλαδή την ελευθερία που κατακτά!!»
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι
την Καλημέρα μου
κι ένα φιλί
Καλή μου Μυρσίνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι τόσο πολύ
που συντονίζεσαι
με τα παλλόμενα μικρά στιχάκια μου
και βέβαια τα «σύνορα» σου είναι πολύ ψηλά,…
και λίγο να καταφέρνουν να «πλησιάζουν», τα λόγια μου,
μου αρκεί και με τιμά,…
Σε ευχαριστώ για την αίσθηση που λαμβάνεις απ’ αυτά,…
Κι αυτά, προσλαμβάνουν αξία από τέτοιου είδους ανάγνωση
Και πάλι Σ’ Ευχαριστώ
«Συγκλονιστική απελευθέρωση της
Εσωτερικής μου Γεωμετρίας…»
Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες και με κάνει χαρούμενο
Ας ξέρω ότι είναι γραμμένο με μεγάλη επιείκεια,…
Πάντως το μόνο που μπορώ να σε βεβαιώσω είναι ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει λόγω της μεταβατικής ιδιότητας,…
Καλό Απόγευμα Εύχομαι
Καλή μου Σταυρούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες και σαν Blogger
Σου πάει πολύ το μπλε και το όμορφο πράσινο δακρυσμένο μάτι,…
Ναι η Ζωή αυτή που ζούμε και ξοδεύουμε μοιράζοντας την
Είναι η δική μας ζωή
Που δεν θα γυρίσει πίσω
Κι όσες στιγμές, μοναδικές σε άλλους εμπιστευτήκαμε,…
Δεν υπάρχει πίστωση κι επιστροφή,…
Η ευτυχία και η χαρά είναι σαν την ηλεκτρική ενέργεια: δεν αποθηκεύεται μόνο καταναλώνεται και καμιά φορά σπαταλιέται ανούσια,…
Κι βέβαια,… εμείς φταίμε για την αιώνια ανώριμη ωριμότητα μας
Μας σήκωσε
Μας ξεγέλασε
Μας άφησε ψηλά
Και γύρισε την πλάτη,…
Κι όσο για την πληγωμένη ιδεολογία μας,…
Δεν χώρισε από μόνη της, την πρακτική από τη θεωρία,… αυτό είναι έργο της δικής μας αμέλειας, της δικής μας πλημμελούς μελέτης και βέβαια της κουτοπονηριάς, των αμόρφωτων κατά τα άλλα, διαχειριστών,…
Σ’ αυτό επέτρεψε μου να είμαι αισιόδοξος,…
Θα επαναλάβω ότι
«δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα,…»
θα δούμε αν «η βρώμα, που έβγαλε η πουτάνα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε,…» είναι αληθινή,…
αυτό για την πίκρα το δέχομαι
για την χαρά επίσης
και για την συγκίνηση
την ταπείνωση να μην την ξανακούσω,…
ξέρεις και ξέρω ότι η ψυχή του ανθρώπου,
ακόμα κι όταν είναι άρρωστη, είναι η ψυχή του,…
πονάει, θέλει φροντίδα, βασανίζεται,… Μα ποτέ δεν ταπεινώνεται,…ακόμα κι αν οι άλλοι δεν μπορούν να καταλάβουν,…
εμείς καταλαβαίνουμε και όμορφα τα κάνουμε όλα. και όλα τα ξεπερνάμε,… θυμήσου ΟΛΑ!!!!
Πάντως,
«…θα είμαι εδώ τ’ ανέλπιστα πάντα να περιμένω, κάθε καινούργια Άνοιξη κατάπληκτος να μένω,…»
Καλό Βράδυ