Παράγγειλες μη λύσω τους Ορίζοντες
Και Σχίσω το καταπέτασμα του Ουρανού
και της Τάξης το διαφέντεμα τρομάξω
Κι εγώ;
Παιδί στο χρόνο,
Έκοψα το χαλινό
Και τα γκέμια έφτυσα,
κατάμουτρα στον Άνεμο
Και δε μου αρμόζει καμιά συναγωγή,
Ακόμα, Κι αν είναι αυτή των Άστρων
Ούτε τυχαία ευθυγράμμιση
Των αιώνιων Πλανητών,
και πτήσεις, άκαιρες
σπάνιων κομητών, θαρρώ
Παρά μονάχα η Καταιγίδα
Κι η Άγρια θύελλα
Από όλες τις Επαναστάσεις Μαζί
Τις Πρίν και τις Μετά
Και οδοφράγματα, ψηλά ως τα ουράνια,
Αυθαδιάζοντας, θα συνεχίσω,...
Και στήθια γυμνά στον Ήλιο,
Παρατεταγμένα, Ατρόμητα
Θα ουρλιάζω
Απέναντι στου Μαύρου Δράκου
την ορμή και τη λυσσασμένη του προβιά …
……………………………………………………….
Και θα στείλω Αγγέλων Τάγμα
με Φυσεκλίκια Σταυρωτά και Πύρινες Φωτιές
Που από το Στόμα τους θα ξεπηδούν
Σταγόνες-σταγόνες Μύρο
Μ’ εκείνη την Άγια και κάτασπρη φρεσκάδα
της Γέννησης και της Δημιουργίας
Και συ Κράτα από εκεί Μακριά
Κρύσταλλο Καθάριο και Ψηλό
Με χαρακιές από βοημικό διαμάντι, φλογερό
Και Μάζευε
Ίχνος με ίχνος ,
Σταγόνα τη Σταγόνα
Φιλί-φιλί
Προσμονή – προσμονή
Ήχο τον ήχο
Μάζευε κι Ακούμπα
Ακούμπα το δρόμο
Τον τωρινό και το Μελλούμενο
Αυτόν που πολλοί τον καταράστηκαν,
άλλοι τον χλεύασαν
Μα που κανείς Δεν αρνήθηκε
στο όνειρό του
έστω για μια και μοναδική φορά
Να περπατήσει,…
Και μες τα δακρυσμένα Μάτια,
Και τη γονατισμένη την ψυχή,
Γυναίκα του Παντοτινού Καιρού
Θα ζήσεις την Ευχή
Τη Μία και Μόνη
Που ίσως νόμισες,
πως είναι απλά,
μια Προσευχή…
……………………………………………………………
φωτογραφία: ο κόλπος της Ηγουμενίτσας όπως φαίνεται από το Δρέπανο, τραβηγμένη στις 9/5/2008 με Fine Pix S7000
Και Σχίσω το καταπέτασμα του Ουρανού
και της Τάξης το διαφέντεμα τρομάξω
Κι εγώ;
Παιδί στο χρόνο,
Έκοψα το χαλινό
Και τα γκέμια έφτυσα,
κατάμουτρα στον Άνεμο
Και δε μου αρμόζει καμιά συναγωγή,
Ακόμα, Κι αν είναι αυτή των Άστρων
Ούτε τυχαία ευθυγράμμιση
Των αιώνιων Πλανητών,
και πτήσεις, άκαιρες
σπάνιων κομητών, θαρρώ
Παρά μονάχα η Καταιγίδα
Κι η Άγρια θύελλα
Από όλες τις Επαναστάσεις Μαζί
Τις Πρίν και τις Μετά
Και οδοφράγματα, ψηλά ως τα ουράνια,
Αυθαδιάζοντας, θα συνεχίσω,...
Και στήθια γυμνά στον Ήλιο,
Παρατεταγμένα, Ατρόμητα
Θα ουρλιάζω
Απέναντι στου Μαύρου Δράκου
την ορμή και τη λυσσασμένη του προβιά …
……………………………………………………….
Και θα στείλω Αγγέλων Τάγμα
με Φυσεκλίκια Σταυρωτά και Πύρινες Φωτιές
Που από το Στόμα τους θα ξεπηδούν
Σταγόνες-σταγόνες Μύρο
Μ’ εκείνη την Άγια και κάτασπρη φρεσκάδα
της Γέννησης και της Δημιουργίας
Και συ Κράτα από εκεί Μακριά
Κρύσταλλο Καθάριο και Ψηλό
Με χαρακιές από βοημικό διαμάντι, φλογερό
Και Μάζευε
Ίχνος με ίχνος ,
Σταγόνα τη Σταγόνα
Φιλί-φιλί
Προσμονή – προσμονή
Ήχο τον ήχο
Μάζευε κι Ακούμπα
Ακούμπα το δρόμο
Τον τωρινό και το Μελλούμενο
Αυτόν που πολλοί τον καταράστηκαν,
άλλοι τον χλεύασαν
Μα που κανείς Δεν αρνήθηκε
στο όνειρό του
έστω για μια και μοναδική φορά
Να περπατήσει,…
Και μες τα δακρυσμένα Μάτια,
Και τη γονατισμένη την ψυχή,
Γυναίκα του Παντοτινού Καιρού
Θα ζήσεις την Ευχή
Τη Μία και Μόνη
Που ίσως νόμισες,
πως είναι απλά,
μια Προσευχή…
……………………………………………………………
φωτογραφία: ο κόλπος της Ηγουμενίτσας όπως φαίνεται από το Δρέπανο, τραβηγμένη στις 9/5/2008 με Fine Pix S7000
Μα πως αλλοιως Βασιλη;Πως θα πατησουμε τους δρομους του ονειρου;μονον η αρνηση μας εμεινε..κ ουχι η προσευχη..στους πιο κρυφους μας ποθους γνωριζουμε τους δρομους..με ενα συνταιριασμα δυναμεων κ τη γεωγραφια τους κατεχουμε..το αυθαδικο παιδι,υπαρχει παντα, η κατοχη της γνωσης κ της θελησης ατρομητο το κανει..κ η "γυναικα" η αιωνια εδω ειναι..τι περιμενουμε λοιπον; ομορφοι οι δρομοι που την ψυχη πλαταινουν.. Φιλι..φιλι αγαπημενε μου..Ιωαννα-Mόιρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραγγειλες κραυγη...
ΑπάντησηΔιαγραφήπαιδι στον χρονο τον αιωνιο....
παιδι που καμια συναγωγη δεν του ταιριαζει...
χωρις χαλινο
καβαλας το κυμα,κοντρα στην ορμη
και την βουη της θάλλασας τιθασευεις...
ουρλιαζοντας στοχευεις ιριδα δρακου και την φωτια που τα εγκατα του σπερνουν αγνοεις...
εμ-πυρος πορευεσαι
φωτια κι αλμυρα....
εφηβος που χορευει κοντραροντας αιωνιοτητα.....
φιλι φιλι....
ανασα ανασα....
ηχο ηχο .....κοντρα προσευχη
για την Γυναικα του του καιρου του παντοτινου...
και πορευεσαι με λεξεις που χαρασουν ανεξιτηλα ψυχη....
και πας....
και παμε....
ακολουθώντας την κραυγη σου....
φιλι...παντοτινο δειλινου
Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν ακολουθούν τα όνειρα τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά το αποδέχομαι.
Δεν καταλαβαίνω όμως και δεν αποδέχομαι το γεγονός ότι κάποιοι εμποδίζουν άλλους να ακολουθήουν τα δικά τους, να "λυσουν τους Ορίζοντες" και να περπατήσουν δρόμους που άλλοι δεν περπάτησαν...
Γιατί;
Ίσως να είναι το μυαλό μου που δεν το χωράει για να το καταλάβω, αλλα γιατί το να ακολουθήσεις το όνειρό σου αν είναι αντίθετο σε όσα σου δίδαξαν να είναι λάθος;
Δεν ξεχνώ όσα έχω μάθει, απλά δεν το λέω.
Δεν είναι ότι έπαψα να ακούω συμβουλές, απλά τις κρίνω.
Γιατί αυτό που τόσο επιθυμούν οι μεγάλοι από τα παιδιά τους είναι αυτό που φοβούνται και περισσότερο;
Αφού θέλουν να μας δουν να μεγαλώνουμε, γιατί δεν δέχονται τις δικές μας αποφάσεις;
Δεν έχουμε όλοι το ίδιο όνειρο, δεν σκοπεύω να πραγματοποιήσω για μένα το όνειρο άλλων.
Αλλά ούτε και να πιέσω κάποιον να ακολουθήσει το μονοπάτι που εγώ δεν είχα τη δύναμη να πάρω.
Κι αν όλα αυτά είναι μόνο νεανικές σκέψεις που θα φύγουν, ας μην ωριμάσω εντελώς ποτέ...
Από την καυτή Αθήνα, τα χαιρετίσματά μου
Οι δύο πρώτοι στίχοι μου έμειναν... Καλησπέρα γαλανή σου αφήνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εξέπληξε και με χαροποίησε το τρόπος
Που ανέγνωσες την «ΑΡΝΗΣΗ,…»
Τι όμορφοι είναι αυτοί οι τόσοι διαφορετικοί δρόμοι;
Και βέβαια κρατάω:
«Στους πιο κρυφούς μας πόθους,
γνωρίζουμε τους δρόμους,…»
θα είναι ένα όμορφο τραγούδι-ζωή
το οποίο θα το τραγουδήσουμε έτσι κι αλλιώς
και «η «αιώνια» γυναίκα είναι εδώ!!!»
Στις μεγάλες λεωφόρους λοιπόν,…
Σου στέλνω την βαθιά μου εκτίμηση και την αγάπη μου
Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ
Σας περιμένω
Μαρίνα, Αγαπημένη Συντρόφισσα Ελευθερίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική σου «πρώτη» ανάγνωση «μίλησε»,…
ενώ οι άλλες είναι σιωπηρές ,…
Το ξέρω,…
Και είμαι χαρούμενος και για αυτό!
Και η «Μεγάλη» διαδήλωση μας,…
Ας κρατήσει
Ας προχωρήσει
Ας τραγουδήσει
Κι ας μας βρίσκει πάντα γελαστούς κι ασυμβίβαστους
Αγαπημένε μου Δημήτρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στο «Non mollare mai»
Να ξέρεις, Αγόρι μου
Ότι σε όλα, όσα γράφεις έχεις δίκιο!!!
Αλλά να ξέρεις, επίσης ότι το να χαράξεις και να ακολουθήσεις δική σου πορεία, Ανεξάρτητη και Αντίθετη θέλει «κότσια» και άπειρη Μοναξιά…
Ρίξε μια ματιά στις σελίδες του «Non mollare mai» για να καταλάβεις ότι το τίμημα είναι ακριβό!!!!,…
Πάντως σου εύχομαι να κάνεις Πράξη τα Όνειρα σου, κόντρα σε Θεούς και Δαίμονες
Θα σε περιμένω!!!!
Πάντως Σε Ευχαριστώ και ξέρεις γιατί,…
Προχώρα!!!!
Εννοείται ότι είμαι Δίπλα σου,
Πίσω σου; Μπορεί
Αλλά σε καμία περίπτωση απέναντι σου,..
Είναι η Άρνηση στους δύο πρώτους στίχους,...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι με χίλιους τρόπους ειπωμένη
Βαθύ μπλε και μια καλησπέρα
Σε μια νύχτα με σχεδόν Πανσέληνο Madame de La Luna
υμνητικό,
ΑπάντησηΔιαγραφήμου άρεσε
και λίγο επικό...
καλώς σας βρίσκω
καλημέρα
μια καλησπέρα για λίγο όνειρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά βρόχινα...
Καλώς ήρθατε Φαίδρα φις
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο «Non mollare mai»
Δεν ξέρω ποια ανασκαφή, σας έφερε ως εδώ
Εύχομαι όμως να αποδειχθεί ότι άξιζε ο κόπος
Ναι η Άρνηση είναι ένας μικρός Ύμνος
Είναι και Αισιόδοξος άρα Επικός
Το μικρό, στιχοπλόκο αυτό δημιούργημα, είναι εμπνευσμένο από Βαριά, Χάλκινα, Πνευστά Εμβατήρια Ανεκτίμητης Αξίας
Και αυτή είναι η μοναδική, πραγματική αξία του,…ετερόφωτη
Σας Ευχαριστώ για την επίσκεψη
Καλησπέρα Νεράιδα της Βροχής
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ ότι ο τίτλος μιλάει για Άρνηση
Δεν αρνούμαι ποτέ, έστω και λίγο Όνειρο,…
...Και τις νύχτες που θα έχει μπουνάτσα , βάστα την καρδιά σου και άκουγε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτυμένος ακόμα με τα ρούχα του ήλιου και της φωτιάς , θα σκέφτεσαι πάντα , την άρνηση που προικίστηκες , για να μπορούν τα χέρια ν'αγοράζουν, ν΄αγοράζει το αίμα, όσα αγάπησε, όσα ονειρεύτηκε, όλα όσα θα αφήσουμε στο μακρινό μέλλον, το σημαδεμένο απο άρνηση μέλλον...
Την καλησπέρα μου σύντροφε...
Το πετροχελίδονο....
Υμνωδός...
ΑπάντησηΔιαγραφήτης καταιγίδας
της θάλασας
των επαναστάσεων
των πριν και των μετά
που ξεπηδούν τίτλοι
και γράμματα
και λέξεις
που φαντάζουν οι χαρακιές ανάμεσα σ' ομίχλη
συναθροισμένες
το έσω σώμα
Παράγγειλα του νήπιου θάρρους
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μεγαλώσει γρήγορα
και στο στρώμα του από κάτω
τη φωτογραφία του Νίκου έκρυψα
ασπρόμαυρη, ξεθωριασμένη
κάθε πρωί της αλλάζω γαρίφαλο
κόκκινο
πιο κόκκινο
πιο κόκκινο
π ι ο κ ό κ κ ι ν ο…
………………………………………………………
Έξω από το παράθυρο περνά ενας γύφτος
πουλάει κοπριά και φτηνά καθημερινά λουλούδια
λουλούδια εποχής
μα εγώ εποχή δε έχω
και δε θέλω πια λουλούδι να αλλάξω
ούτε να ανταλλάξω κοπριά με αίμα!
Αν και ήσουν εδώ,…
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε Σύντροφε,…
πετροχελίδονο, περήφανο…
Καλώς μας ήρθες !!!
και σε τούτη τη ζεστή φωλιά.
Στη ψυχή μου καιρό, τώρα έχεις φωλιάσει,...
Και τραγουδάμε μαζί τις νύχτες
Δυνατά, Μακρινά και Ασυγκράτητα
Σ’ άλλους τόπους Μυστικούς
Κρεμασμένοι, απ’ τα ψηλά φορτισμένα καλώδια
Που ενώνουν
Την τόση πίκρα, με το άγιο μίσος, το άσβεστο
Και την άπειρη αγάπη με την σημαδεμένη Οργή,την προδομένη
Κρατώ την Καρδιά μοιρασμένη,...
Κι ορθή στις μύτες στέκεται η ερημιά
Ντυμένος Μαύρα
Και κατάσαρκα την Άρνηση, πορφύρα
Και τα χέρια, μεγάλα δέντρα, ριζωμένα βαθιά
Και χαραγμένα στις κοφτερές πέτρες
Να αποθανατίζουν στιγμές από το μέλλον
Χαρούμενες και Μεθυσμένες...
Venceremos!!!
Να αφήσω δάκρυ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαράς κι αγαλλίασης;
Μη φανεί ρηχό και προδωθεί,…
Θα κλείσει μάτι απόψε η αλήθεια;
Και τι θα δείξει ο εξάντας
λουσμένος στο αργυρό της Πανσέληνου φως;
Σημάδια Άγριας καταιγίδας
Αφρισμένης θάλασσας αχός
Ματαιωμένης και Ματωμένης Επανάστασης, καημός
Πως ξεπηδούν τα λόγια άναρχα
Και προδιαγεγραμμένα
Πως χαράσσονται τα γράμματα, ξυράφι
Πάνω στο χαρτί
Κι οι λέξεις πλάνες
Κι ιερές πως διώχνουν την ομίχλη
και ζωγραφίζουν ξαστεριά
Στο σώμα, που απρόσμενα κοινωνά
Σταγόνες Δροσιάς
Μοναδική κεντήστρα Λόγου
Καλή μου Mist
Στέκομαι με δέος κάτω από τον έναστρο Ουρανό σου
Και παρατηρώ,…
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω τον Νίκο κάτω
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη πατρίδα μου Ορθό
Και Ήρωα Αγαλματένιο
Και κόκκινο βαμμένο!!
Και δεν ξεχνώ
Πως είναι «να λες στη Ζωή το Μέγα ΝΑΙ»
Μα είμαι,…
Φτωχός και Μόνος
Κι αδύναμος, μικρός
Και τα λουλούδια μας
Παντοτινά κατακόκκινα
Αξεπέραστα κι ευωδιαστά
Με άγουρο αίμα μπολιασμένα
Και φουσκί από όνειρα,…
Φουντώνουν
Και στη Μαύρη Νύχτα
Πανσέληνο σαν Απόψε
Ανηφορίζουν στους δρόμους
Που τσιγγάνοι εμείς,
Ακριβέ μου Γιώργο, το δίκιο, μάταια διαλαλούμε,…
Να κυνηγάς το όνειρο... θέλει τόλμη, αντοχές, θέλει κολύμπι κόντρα στο ρεύμα, θέλει διαίσθηση κι ένστικτο. Κι όταν όλα στη ζωή σου γίνουν ένα κι αυτό το ένα γίνει τα πάντα, τότε, φίλε μου, στο όνειρο έχεις φτάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου έχω πρόσκληση.
Καλή σου μέρα, υμνωδέ με αιτία :)
Καταθετω τα "οπλα μου" στο πλατυσκαλο σου..εστια φιλοξενη βρισκω...καληνυχτω απο τη χωρα του "φτιαχνουμε"...του "θυσιαζουμε"..απο τη Χωρα του Ποτε..Το πετροχελιδονο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥμνωδός; Με αιτία,…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την Άρνηση, χαίρομαι
Κρατώ το «με αιτία,…»
Το Υμνωδός είναι…πολύ τιμητικό
Εγώ, απλά καταγράφω
Ναι το όνειρο,… evaggelia είναι που με συναρπάζει
Κυνηγός του Ονείρου
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό έκανα
Και έμαθα ότι τελικά αυτό που αξίζει στη ζωή
Είναι να μπορείς να Ονειρεύεσαι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες
Αυτή είναι η πραγματική ευτυχία
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την πρόσκληση,…
Τις Καλημέρες μου
Το σπιτικό μου ήταν και είναι, έτσι κι αλλιώς, πάντα ανοιχτό
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ο ουρανός μου μοιρασμένος ξάστερος
Κι είμαστε αγαπημένο μου πετροχελίδονο
Μαζί χρόνια τώρα, πολύ πριν συναντηθούν οι τροχιές μας
Πολίτες της σπάνιας «Χώρας»
Του «Μπορούμε»
Του «Νικάμε»
Του «Σπαράζουμε»
Του «Σερνόμαστε»
Του «ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ
του Πάντα «Ονειρευόμαστε»
Την αγάπη μου και την βαθιά μου εκτίμηση σου στέλνω
Και την ευχή, να πετάξουμε σύντομα πλάι-πλάι